Því ekki að hafa Lækinn opinn hér eins og í Árósum?

Lækurinn sem rennur í gegnum miðborg Árósa á Jótlandi og er mikil prýði gæti verið fyrirmynd þess að opna Lækinn í Reykjavík, sem rennur nú undir Lækjargötu en var fyrrum opinn.  

Síðuhafi skoðaði Lækinn í Árósum fyrir um tuttugu árum og skrefamældi breiddina sem Árósalækurinn hefur á milli húsa, og bar saman við Lækinn okkar þegar heim kom.

Kom þá í ljós að íslenski Lækurinn hefur nokkurra metra meira rými en sá dsnski. 

Fyrir rúmum aldarfjórðungi var viðrað innan borgarstjórnar hvort opna ætti lækinn, og voru alls konar mótbárur notaðar sem ekki virkuðu í Árósum, svo sem að Íslendingar væru svo mikli sóðar að þeir myndu fylla Lækinn af bjórdósum og rusli. 

Síðan þá afa opnast alls konar möguleikar á eftirliti, sem ættu að gera það mögulegt að fara að dæmi Dana.  

Þegar Kvosin sekkur í sæ

Engir geta átt land í Grænlandi.

Grænland hefur þá sérstöðu meðal landa í sínum heimshluta, að enginn eignarréttur manna er til í því landi, heldur á Grænland sig sjálft. 

Þetta hefur valdið og vedlur enn ýmsum vandkvæðum vegna þess hvað þetta rekst á þá hugsun, em er í löggjöfinni sem komin er frá Dönum. 

Hinn grænlenska hugsun er þekkt meðal Ínúíta og svipuð hugsun ríkti hjá Ingólfi Arnarsyni við landnámið í Reykjavík, þar sem heimilisguðirnir eða vættirnir í öndvegissúlunum, urðu að friðmælast við landvættina. 

Segir Dani ekki geta selt Grænland

Miðja Kyrrahafsins, Norðurskautið, í lungunum, plastið virðist alls staðar.

Tengd frétt á mbl. is um útbreiðslu plasts og plastagna er ógnvekjandi í ljósi þess að þetta efni hefur aðeins verið við lýði á jörðinni í rúma hálfa öld. 

Fréttin um plastið á Norðurheimskautinu er það nýjasta, og svo er bara að sjá hvenær Suðurheimskautið bætist við. 

Örplast fellur með snjó á Norðurskautinu