"Eldgos, hungur og drepsóttir", hið endalausa viðfangsefni jarðarbúa.

Nóbelskáldið Halldór Laxness nefndi þessi þrjú orð, eldgos, hungur og drepsóttir, í frægri eldmessu sinni í sjónvarpi yfir þremur öðrum skáldum, þegar hann lýsti því lífi sem fyrri kynslóðir hefðu búið við á Íslandi.  

Á framfaraskeiði lyfja og bólusetninga á nýjustu tímum voru jarðarbúar farnir að halda, að mannkynið gæti útrýmt tvennu hinu síðarnefnda, hungri og drepsóttum, og þó einkum drepsóttunum. 

Því var trúað, að inflúensa, svo sem spánska veikin, og þess utan, bólusótt, mænuveiki, mislingar, berklar, þétta væru allt fyrirbrigði sem vísindi og tækni gætu útrýmt. 

En þegar helstu atriði þess ástands, sem nú ríkir á tíma farsóttarinnar og drepsóttarinnar COVID-19, eru lögð saman, blasir við önnur mynd. 

Hagkerfi hinna fátækari þjóða heims ráða ekki við það verkefni að kveða þennan ófögnuð niður. 

Jafnvel þótt nothæf bóluefni finnist, verða efnahagslegu áhrifin af faraldrinum og tilveru veirunnar eftir hann svo mikil, að líklega verður aldrei sama þjóðfélagsástand og áður var, auk þess sem reikna verður með því að nýir sýklar, veirur og tegundir farsótta komi fram á sjónarsviðið.   

Sú sýn hefur skapast, að skipta megi mannkynssögunni í tvennt; annars vegar tugum þúsunda ára mannkynssögu með drepsóttir, skæða sýkla og veirur sem óhjákvæmilegum hluta tilverunnar; - og hins vegar - nýja tíma, þar sem þessir skaðvaldar hverfa að mestu úr lífi jarðarbúa. 

En langlíklegast virðist, að þetta hafi að miklu leyti verið tálsýn, og að árið 2020 verði í minnum haft sem árið, sem miðað verði við, líkt og þegar Skaftfellingar töluðu um tvö tímabil, fyrir og eftir eld, þ.e. Skaftáreldana 1783.   

Of snemmt að fagna árangri aðgerða

Athyglisverður bíll. Fjórhjóladrif; húrra!

Suzuki Across vekur forvitni. Ef talan 75 kílómetrar í drægni á rafaflinu einu er rétt, er það talsvert meira en gengur og gerist. En helsti galli tengiltvinnbíla hefur verið tengdur því, að framleiðendurnir hafa ekki tímt að fórna miklum hluta af þyngd bílanna í rafhlöðurnar, svo að þær hafa flestar aðeins verið á bilinu 8 til 13 kwst, sem í raun hefur aðeins dugað í um 30 kílómetra akstur við íslenskar aðstæður (1 prósent fall fyrir hvert hitastig). 

13 kwst rafhlaða er ekki meira en það, að hinn 760 kílóa þungi smælkisrafbíll Tazzari þarf á allri slíkri rafhlöðu að halda til að komast sína 90 kílómetra.

Hátt í tveggja tonna þungur tengiltvinnbíll kemst að sama skapi miklu skemmri vegalengd á svo lítilli raforku. 

Eigendur tengiltvinnbíla láta því oft hrekjast í þær aðstæður að láta bensínvélina viðhalda rafaflinu, en vegna aukaþunga rafhlaðnanna og driflínu þeirra er sú bensíneyðsla oft ansi mikil.  

Því meiri raforka, sem hægt er að setja á rafhlöður tengiltvinnbíla úr hleðslustöð eða heimarafmagni, því sjaldnar þarf að hlaða eða láta bensínvélina um það. 

Langflestir svonefndir "jeppar", sem nú eru seldir undir þeirri oft vafasömu skilgreiningu, eru ekki með fjórhjóladrif og því síður með hátt og lágt drif eða almennilega veghæð og litla skögun að framan.  

Sumir þeirra eru auglýstir þannig, að þeir séu með óvenjulega mikið farangursrými miðað við aðra "jeppa", en hins ekki getið, að þegar ekkert afturdrif er undir viðkomandi "jeppa", losnar þar rými fyrir stærra farangursrými!  

Þess vegna er óhætt að hrópa húrra fyrir hinum nýja Suzuki Across ef rétt er, að hann fáist aðeins fjórhjóladrifinn. 

Þess má geta að ódýrasti fjórhjóladrifni bíllinn hjá Suzuki umboðinu hér á landi er Ignis, og er aðeins boðinn með fjórhjóladrifinu hér, þótt hann sé líka framleiddur með framdrifinu einu yfir ákveðna markaði, svo sem í Danmörku. 

Ignis er afar vel hannaður bíll hvað varðar rými, léttleika og sparneytni, og fjórhjóladrifsgerðin dýrari en hin, en það er líklega rétt hjá umboðinu íslenska að halda fram ákveðinni sérstöðu varðandi áhersluna á fjórhjóladrifnu bílana og ekki síður þá staðreynd, að Suzuki Jimny er einn af afar fáum "ekta" jeppum með hásingar að framan og aftan, hátt og lágt drif og mikla og örugga veghæð og litla skögun að framan og aftan.

Athyglisvert er að hann er ekki nefndur í upptalningu mbl.is fréttarinnar á þeim bílum, sem eru á boðstólum hjá umboðinu hér á landi. 

Eftir að Landrover Defender kom með sjálfstæða fjöðrun á öllum hjólum og Mercedes Benz G wagen með sjálfstæða fjöðrun að framan, eru Jeep Wrangler og Suzuki Jimny einu fjöldaframleiddu jepparnir á vestrænum markaði, sem enn halda sig við þetta upprunalega fyrirkomulag. 

En Jimnyinn er meira en helmingi ódýrari en Wranglerinn. 

Suzuki kynnir nýjan jeppa

Boeing 737 Max-málið dregst áfram á langinn. Fer að minna á 787.

Það eru ekki góðar fréttir, sem greint var frá af Boeing 737 MAX í fréttum RUV á miðnætti. 

Flugmálastofnun Bandaríkjanna fellst ekki á það, að aðgerðir Boeing til útbóta séu fullnægjandi, heldur setur fram nýjar kröfur um prófanir og endurgerð á verkferlum við þjálfun flugmanna. 

Það síðasta var einmitt eitt af helstu ástæðum þess, að verksmiðjan reyndi að minnka allt umstang flugfélaganna vegna MCAS-búnaðarins, vegna þess að þar var um háar kostnaðarliði að ræða, sem flugfélögin sluppu við ef þau keyptu Airbus 320 neo, þar sem aukabúnaður og aukaþjálfun voru óþörf.   

Í fyrrnefndri frétt sagði, að auglýstar vonir framleiðandans um það hvenær leyfilegt yrði að fljúga vélunu, myndu ekki rætast, heldur væru framundan nýjar aðgerðir, sem enginn vissi á þessari stundu hve langan tíma myndu taka. 

Þetta minnir óþyrmilega á allar frestanirnar sem urðu á notkun Boeing 787 Dreamliner á sínum tíma. 

Nú er hins vegar miklu meira í húfi vegna þess hvað MAX vélarnar, sem búið er að selja eða panta eru miklu fleiri, og ekki síst vegna þess, að þær eru af þeirri stærð, þar sem slagur flestra flugfélaga upp á líf og dauða er harðastur.   

Önnur bylgja ekki haft áhrif á fjárfesta