Tregðan gegn notkun bílbelta hefur kostað tugi mannslífa hér á landi.

Tregðan gegn notkun bílbelta hér á landi olli óþarfa seinkun á því að þau yrðu notuð sem skyldi og rannsóknir hefa sýnt að árum saman kostaði þetta andóf 4-5 mannslíd að meðaltali á hverju ári. 

Andófið náði inn á Alþingi í líki undanþága á borð við að á bröttum fjallvegum væri heimilt að vera ekki í beltum vegna séríslenskra aðstæðna. 

Rökin voru viðundur í augum umferðarsérfræðinga erlendis, en hjá Íslendingum lutu þau að því að það væri betra fyrir ökumenn í slíkum aðstæðum að geta opnað dyrnar og kasta sér út til að bjarga lífinu. 

En það að kastast út úr bílum sem velta er sannanlega algengasta orsökin í banaslysunum, sem verða vegna bílbeltaleysis. 

Þetta kemur fram í viðtengdri frétt á mbl.is og á Ólafsfjarðarvegi á sínum tíma kostaði slíkt einnig mannslíf. 

Og brattir fjallvegir eru ekkert "séríslenskt" fyrirbæri. 

Hlífðarpúðar, sem blasa upp i bílum við í árekstrum og veltum auk annarra krafna, svo sem frá evrópsku stofnuninni NCAP, á langstærsta þátt í fækkun alvarlegar slysa hér á landi, en hönnuðir og framleiðendur slíks búnaðar segja, að notkun bílbelta öllum stundum sé forsenda fyrir því að annar öryggisbúnaður bíla virki. 

Eitt lítið dæmi úr ferli síðuhafa. Á rallakstursárunum var keppt í fjögurra punkta beltum í stað þriggja í almennri umferð. 

Eftir þriggja sólarhringa samfelldan akstur í lengsta rallinu, var tilfinnanlega fundið fyrir því þegar farið var yfir í hversdagsakstur með þriggja punkta belti dagana á eftir hve miklu munaði um að fækka festingum beltanna; tilfinningin var sterk öryggisleysistilfinning.   

Ekki í belti og aðkoman hræðileg

Er gamli lykillinn ennþá skástur? "Tölvustýrt "Dekkjaþrýstingseftirlitsstjórnkerfi.""

Hröð framsókn hvers kyns sjálfvirkni og tölvustýrðra lausna er á æ fleiri sviðum. 

En oft hvarflar hugurinn samt að orðum Henry Fords, að það sem er ekki í bílnum bilar aldrei. 

Fyrsta dæmið þegar til dæmis sest inn í bíl, er að opna hann og starta honum í gang / tengja rafaflið. 

En nýjasta dæmið hjá Tesla á sér margar hliðstæður varðandi það að bílar læsi sér sjálfir án þess að menn fái neitt við það ráðið.  

Þekki dæmi um hjón á splunkunýjum bíl, sem hrekkti þau þannig þar sem þau voru á ferðalagi að læsa sér, og eyðilagði það hálfan dag í ferðalaginu og olli miklum vandræðum. 

Meðfylgjandi mynd á að sýna handbók fyrir þriggja ára gamlan bíl í stærðarflokki Yaris, þar sem handbókin hefur bólgnað út í samræmi við allt tölvudótið, sem komið er í bílinn frá því sem áður var. 

Talinn er mikill kostur að ekki þurfi neinn lykil til að opna bílinn og setja hann í gang, en setja má spurningarmerki við það. 

Fyrir um áratug settu BMW verksmiðjurnar í framleiðslu BMW 5, sem fram að því hafði verið talinn í allri fremstu röð bíla, sem stundum eru kallaðir forstjórabílar. 

Bíllinn hafði fram að því fengið fimm stjörnur hjá bílablaðamönnum í Evrópu, en nú brá svo við að þeir voru sammála um það að hann verðskuldaði varla nema þrjár. 

Ástæðan var sú að tölvunördarnir, sem valda einhverjum mestum usla í allri framleiðslu rafeinda- og tölvgeirans, höfðu rétt eina ferðina enn gert akstur bílsins nær óframkvæmanlegan fyrir forstjórana vegna þess að hvaðeina í bílnum var svo flókið, að það þurfti að fara á námskeið í nokkra daga til þess að finna út hvernig ætti að nota allan þennan flókna tölvubúnað. 

Venjulegur meðalmaður, sem ætlaði að fara í fyrsta sinn á bílnum, komst ekki af stað, því að engin leið var að finna út til dæmis, hvernig miðstöðin og útvarpið virkuðu!  

Í bílnum, sem handbókin hér á síðunni fjallar um, er hvergi hægt að finna orðin "tire pressure" og er það í fyrsta sinn í rúm 60 ár, sem slíkt rekur á mínar fjörur. 

Enginn bíll fram að þessu hefur verið svo ódýr eða aumur að þessar upplýsingar hafi skort í handbókum þeirra á þann hátt að hægt hafi verið að fletta því upp í stafrófsröð. 

Í staðinn er greint frá því að í bílnum sé TPMS sem er skammstöfun fyrir Tire Pressure monitoring systemm.  

Já, flott skal það vera. 

Og síðan gerðist það auðvitað að það kom aðvörunarljós á fína tölvuskjáinn í mælaborðinu sem sýndi að það væri of lítill þrýstingur í vinstra framhjólinu. 

Athugun mín sýndi að þrystingurinn var 27 pund, sem er reyndar nóg fyrir keppni í rallakstri, en ekki fyrir þennan bíl. 

Prófað var að pumpa þrýstinginn upp í 32 pund, en tölvustýrða dekkjaþrýstingseftirlitsstjórnkerfið hélt áfram að halda því fram að þetta væri áfram í ólagi á vinstra framdekkinu. 

Í ferð á verkstæði klóruðu menn sér í hausnum, höfðu engar skýringar, en við það að fikta í TPMS hvarf það og hefur ekki sést síðan. 

Eftir sem áður vissi ég ekki í fyrstu hvaða þrýstingur á að vera í dekkjunum, en fór í gagngera leit að því í kvöld.

Og viti menn, þá fundust þessar tölur grafnar inn í talnahrúgu aftast í bókinni undir heildarheitinu "specification", þ.e. "mælitölur".   

En orðið "specification" er hvergi að finna í stafrröðinni þar sem það er auðvitað venjan að finna það orð. 

Og á þessum bíl eru tölurnar 41 pund að framan og 39 að aftan, sem langt, langt fyrir ofan það sem pumpurnar á bensínstöðvunum eru stilltar inn á að fara sjálfkrafa fyrir pumpun. 

Á síðustu árum hefur ráðlagður dekkjaþrýsingur vaðið upp í farartækjum. Ástæðan er eftirsókn eftir sem minnstri orkueyðslu. 

Þetta gerir bílana harðari og hastari í akstri en orkureikninginn lægri.  

Bilun olli Teslu-eigendum vandræðum