Spennandi að vita hvað sykurinn er mikill í nýja Póló.

Álitið á gosdrykkjum hefur breyst mikið á síðustu árum í kjölfar aukinnar meðvitundar um það hve þeir eiga stóran þátt í sívaxandi tíðni sykursýki. 

Á umbúðum þeirra eru upplýsingar um magn, sem sýnist í fljótu bragði sakleysislegt, 10 grömm af af hverjum hundrað. 

Flestar venjulegar kextegundir, einkum súkkulaðikex, eru með tölu í kringum 30.  

En það er ekki allt sem sýnist eða er einhlítt í þessu efni, því að magnið, sem drukkið er, getur valdið því að þetta verða 100 til 200 grömm á dag ef dagleg neysla er tvær til fjórar hálfs lítra flöskur. 

Prins Póló kex er skráð með 14 grömm á hver 100, sem er raunar grunsamlega lág tala með hliðsjón af magninu í sætu kexi eða súkkulaðiblönduðu snarli 

Hvert Prins Pólo kex er 35 grömm, þannig að það þarf 30 stykki til að komast yfir 1000 grömmin. 

Á yngri árum var síðuhafi drúgur við drykkjuna á Póló.  Drykkurinn fellur fólki misjafnlega í geð, og geta meira að segja verið miklar sveiflur hjá hverri persónu í því efni. 

Þegar móðir mín gekk með fimmta barn sitt varð hún alveg sjúklega sólgin í Póló, það stóð aðeins í hluta af meðgöngutímanum. 

En nægði samt til þess að skapa það ástand, að hún var alla daga að senda mann margar ferðir frá Stórholtinu yfir í verslunina Ás á Laugaveginum eftir þessum eðaldrykk. 

COVID hefur haft misjöfn áhrif á bragðskyn, og gildir það um fleira, því að mánuðina sem ég var með lifrarbrest og stíflugulu, varð ég skyndilega sjúkur í drykkinn Mix, sem áður hafði ekki notið neinnar hylli, en í staðinn hrundu kóladrykkirnir gersamlega í vinsældum á þessu tímabili. 

Áður hefur verið sagt frá Akureyrarfyrirbrigðinu Icecreamsóda, sem Hemmi Gunn kynnti fyrir Reykvíkingum á góðviðrisdögum fyrir norðan og samanstóð af mjólkurhristingi, shake, með Mixi viðbættu í ákveðnu hlutfalli.  

 

Þjóðin tilbúin fyrir Póló á ný

Þegar næstbesti tugþrautarmaður heims varð skólaus á EM.

Í þrjú ár, 1949, 1950 og 1951 var Örn Clausen í öðru til þriðja sæti á heimslistanum yfir bestu tugþrautarmenn í heimi.

Hann fór því með miklar væntingar til keppni á EM í Brussel 1950, en var svo óheppinn að hlaðmenn á Reykjavíkurflugvelli tóku tösku hans og settu fyrir hurð á vellinum þegar verið var að fara með farangur um borð, en gleymdu síðan töskunni.

Að koma á stórmót í tugþraut skólaus var auðvitað herfilegt fyrir Örn, og í kastgreinunum varð hann til dæmis að notast við skó af spjótkastaranum Jóel Sigurðssyni, sem voru þremur númerum of stórir.

Örn var slíkur afreksmaður á þessum tíma, að hann hefði getað komist á verðlaunapall í fjórum greinum á EM, tugþraut, langstökki, 110 metra grindahlaupi og 4x100 metra boðhlaupi.

Hann hlaut að vísu silfurverðlaun í tugþrautinni, en að kröfu Frakka var notuð gamla stigataflan í greininni, þótt búið væri að lögleiða nýja töflu, sem hefði skilað Erni gulli.

Á þessum árum var enginn tæknilegur möguleiki að fara 1770 kílómetra plús með eina tösku Arnar og því fór sem fór

Flaug 1.770 km til að sækja tösku