Bylting líka í gangi í útskiptanlegum rafhlöðum.

Endurhlaðanlegar rafhlöður, sem greint er frá í frétt á mbl.is eru ekki það eina af þessu tagi, sem er í hraðri þróun. 

Hafin er bylting í nýtingu útskiptanlegra rafhlaðna, sem á að mestu eftir að ganga í gegn, því að henni þarf að fylgja endurnýjun á innviðum, þ.e. gerð raffarartækja, sem bjóða upp á útskiptin og sömuleiðis stöðvar eða skiptikassar, sem gera þetta mögulegt.  

Á Tævan er þessi bylting komin lang lengst, og felst nú í tæpla 800 skiptikassa kerfi við götur höfuðborgarinnar Tæpei.  Þeir virka svipað og skiptikassar fyrir gaskúta eða gosdrykki myndu virka. 

Notandinn getur séð á appi á farsíma sínum hvernig staðan er á rafhlöðunum í skiptikössunum, valið sér einn til að renna upp að og skipt út annarri eða báðum rafhlöðunum á Gogoro rafhjóli sínu á innan við tíu sekúndum, tekið út tvær fullar rafhlöður og sett tvær tómar inn í staðinn. 

Nú þegar eru framleiðendur lítilla rafbíla að huga að gerð innviða í skiptistöðvum, sem gera þetta mðgulegt á sérhönnuðum skiptistöðvum, þar sem bílnum er rennt inn á búnað, sem gerir þetta með róbótaaðferð!   

Síðuhafi á rafhjól af gerðinni Super Soco LUx, þar sem hann getur haft meðferðis tvær aukarafhlðður á 40 lítra farangurskassa á hjólinu og skipt út rafhlöðum á ferðaleiðinni sem hefur mælst vera 130 kílómetrar!

Í annarri reynsluferð voru fengnar rafhllöður að láni til þess að líkja eftir þvi að fara Gullna hringinn á rafhjólinu á þeim forsendum, að á bensín- og veitingastöðvum á leiðinni væru skiptistöðvar!    

Ferðarleiðin var alls um 230 kílómetrar og farin á fjórum klukkustundum. 

Myndin var tekin í þessari ferð við Gullfoss. 

Bylting af margvíslegu tagi getur verið rétt handan við hornið í þessum málum, ef menn fylgjast bara með því sem er að gerast í heiminum!

 

 

„Getur hlaðið sömu rafhlöðuna 2100 sinnum“

Endanleg aldahvörf í fjölmiðlun?

Þegar Fréttablaðið kom til sögunnar fyrir 23 árum var það í kjölfar þess að hætt hafði verið útgáfu gömlu flokksblaðanna árin á undan, Tímans, Þjóðviljans og Alþýðublaðsins og eftir stóðu Morgunblaðið og DV. 

Um þessar mundir voru þau blöð bæði undir ritstjórn, sem telja mátti hliðholl Sjálfstæðisflokknum. Útgáfa Fréttablaðsins markaði tímamót í íslenskri fjölmiðlun, og það eru því álíka tímamót þegar útgáfunni er hætt. 

Þegar hætt var að bera blaðið út hér á dögunum var það skriftin á veggnum og jafngilti því að skjóta sig í fæturna. Enda sást strax hvernig auglýsingum stórfjölgaði í Morgunblaðinu. 

Sjónvarpsstöðin Hringbraut hafði vaxið að afli og umfangi síðustu ár og samanlagt brotthvarf hennar og Fréttablaðsins jafngildir kannski aldahvörfum í íslenskri fjölmiðlun. 

Það er því miður viðeigandi að ráðherra menningarmála notar orðið "sorgardagur" um þessi tíðindi. 

Þess má geta, að allt frá 1954 til 2003 ríkti einokun í millilandaflugi Íslendinga, þannig að mikill einokunarbragur var á því og fjölmiðluninni. 

Stofnun flugfélagsins Iceland express 2003 markaði því jafnvel enn meiri tímamót en breytingarnar á íslenska fjölmiðlamarkaðnum.   

„Síðasta fréttin hefur verið birt“