Serbarnir brotnuðu ekki.

Það var búið að tala um það fyrirfram og menn gáfu sér það að Serbneska liðið væri gjarnt á að brotna niður við mikið mótlæti. 

Miðað við þetta hefði það átt að gerast þegar staðan var 15:10 fyrir íslenska liðið og allt virtist ganga okkur í hag.

En þetta gerðist ekki og líklega er meginástæðan fyrir því að Íslendingar glutruðu niður unnum leik var vanmat á andstæðingnum og helsta veikleika hans, sem reyndist ekki vera fyrir hendi.

Þetta gerist æ ofan í æ í íþróttum  og dæmin eru mýmörg.

Muhammad Ali hafði bókað það fyrir fyrsta bardagann þeirra að Joe Frazier hefði ekki úthald til að þola "ropa-dope" aðferð Alis sem fólst í því að láta andstæðinginn sóa kröftunum og hægja á sér.

Eftir bardagann sagði Ali: "Hann gerði það sem ég gerði aldrei ráð fyrir, þreyttist ekkert heldur hélt þetta út á þann hátt sem ég hafði ekki ímyndað mér að væri hægt. 

Orðtakið að enginn sé betri en andstæðingurinn leyfi átti við leikinn í kvöld.

Í bloggi mínu í gær varaði ég við of mikilli sigurvissu. Greinilegt var að hún var of mikil eftir fyrri hálfleikinn og þegar Serbarnir skiptu um varnaraðferðir í seinni hálfleik, greinilega staðráðnir í að missa aldrei móðinn, áttu Íslendingarnir ekki svör við því.

Stórleikur Arnórs Atlasonar í seinni hálfleik bjargaði íslenska liðinu frá slæmum ósigri, því að það er alltaf sárast að tapa þegar sigurvissan og sjálfstraustið hljóta slæma útreið.

Vonandi var þetta aðvörun fyrir íslenska liðið þannig að það eflist frekar en brotni.

Stórmót vinnast ekki í æfingaleikjum, svo góðir sem þeir geta verið til síns brúks, heldur í leikjunum á mótunum sjálfum.  

Jafntefli gegn Serbum

Athugasemdir

[Tryggvi Marteinsson (IP-tala skráð) 19.1.2010 kl. 21:17]

Sæll Ómar. Ég hef tilfinningu fyrir því að þetta verði gott mót. Liðið virkar sterkt og í dag var eins og þeir væru værukærir í lokin en ekki á taugum. Það er hægt að laga og gleymum ekki að Serbar hafa fínt lið. Varðandi sigurvissuna er ég ekki viss um að hún hafi smitast til leikmanna en vissulega var hún mikil hjá fréttamönnum og oft almenningi. Guðmundur þjálfari varaði okkur við..en spái sigri gegn Austurríki og svo merjum við Dani og erum komnir uppúr riðlinum. Áfram Ísland.

[Gunnar Th. Gunnarsson, 19.1.2010 kl. 22:40]

Ég var dálítið hissa á því að Guðmundur þjálfari prófaði ekki Loga á miðjunni. Snorri Steinn var óvenju slakur í leiknum og lítil ógnun í honum.

Annars var þetta flottur leikur hjá okkar mönnum, utan síðustu 10 mínúturnar.

[Ómar Ragnarsson, 19.1.2010 kl. 22:54]

Vörnin krafðist gífurlegrar hreyfingar og snerpu sem skilar árangri meðan hún er í botni. Um leið hraðinn og snerpan dofnaði örlítið í lok leiksins myndaðist rými fyrir háu Serbnesku skytturnar sem haldð hafði niðri fram að því.

Við munum eftir rússneska knattspyrnuliðinu sem brilleraði svo í fyrstu leikjum síðasta stórmóts að sjaldan hafði sést annað eins. En árangurinn byggðist á yfirgengilegum hraða og hreyfanleika sem ekki var hægt að halda í svona botnkeyrslu heilt mót.

Þetta verður spennandi. Eyddi liðið of miklu púðri í æfingamót við erfiða mótherja?

Fer þetta í það far að svo mikið verði lagt á lykilmennina að þeir hafi ekki úthald út allt mótið?

Eða kemur í ljós að við erum með mannskap sem getur klárað heilt svona mót á fullum dampi?

[Gunnar Th. Gunnarsson, 19.1.2010 kl. 23:12]

Ég veðja á síðustu setninguna hjá þér