1949 er komið aftur.

Á árunum 1946 og 1947 var "bóla" í íslenska efnahagskerfinu sem þó var að því leyti öðru vísi en bólan 2002-2008, að bólan eftir stríðið byggðist á raunverulegum peningum en ekki tölum í tölvum sem búnar voru til með krosseigna- og krosslánatengingum sem gátu búið til í tölvunum "viðskipavild" sem nam hundruðum milljarða króna er var í raun ekki til. 

Þess vegna er það að stórum hluta rétt hjá Björgólfi Thor Björgólfssyni að um stóran hluta 2007- bólunnar gilti það að "peningarnir gufuðu upp og hurfu án þess að fara á neinn annan stað.

En aðalatriði beggja "gróðæranna" 1946-47 og 2002-2008 var hið sama: Að græða og eyða peningum eins hratt og mögulegt var.

1946 til 1947 var þetta meðal annars gert með því að meira en tvöfalda bílaflota landsmanna.

Stórum gjaldeyrisforða sem safnast hafði upp á stríðsárunum var gereytt á tveimur árum.

Afleiðingarnar urðu hinar sömu og nú. 1948 hrundi innflutningur bíla niður í brot af því sem hafði verið árið áður og varð enn minni 1949 og næstu ár þar á eftir.

Varla var hægt að tala um innflutning í sjö ár, 1948-54 að báðum meðtöldum. Innfluttu bílarnir 1946 og 47 voru mestan part stórir eyðslufrekir amerískir bílar.

Þegar ég var í Danmörku 1955 skildu Danirnir það ekki að 80% bíla á Íslandi væru stórir amerískir bílar á sama tíma og slíkir bílar eða bílar af þeirri stærð sáust varla á götum Evrópu.

Það sama hefur gerst aftur. Íslenski bílaflotinn samanstendur af stærri og eyðslufrekari bílum en nokkurs staðar annars staðar í Evrópu og nú kemur þetta okkur í koll þegar þarf að fara að reka þennan bílaflota og afskrifa hann á næstu árum.

Íslendingar hefðu átt að læra af eins konar sprengingum á bílainnflutningi sem hafa átt sér stað hér á landi með reglulegu millibili í 60 ár, 1946-47, 1955-56, 1965-67 og 1986-88. 

En við höfum ekkert lært og viljum það greinlega ekki.  

29% færri bílar nýskráðir

Athugasemdir

[Sævar Helgason, 17.2.2010 kl. 17:50]

Á árunum 1946- 1949  var stíðsgróðanum sem safnaðist á árunum 1940-1945 - eytt upp. 

Stór hluti fór í að endurnýja togaraflotann ,byggingu síldarverksmiðja og hraðfrystihúsa, hafnargerð og fl.

Einnig byggðust upp stór ný hverfi í Reykjavík svo sem Laugarnesið, Kleppsholtið, Vogarnir,Holtin og Melarnir.  En bílainnflutningur var mjög mikill á þeirra tíma mælikvarða

Mjög áberandi voru Evrópskir bílar ,franskir og enskir en það voru mjög litlir bílar.

Og síðan voru það hinir stóru amerísku.

Á þessum árum átti ég heima á Rauðarárstíg gegnt Gassöðinni gömlu.

Þar um kring voru íslensku bílarisarnir, Sveinn Egilsson, Egill Vilhjálmsson og Haraldur Sveinbjarnarson og að sjálfsögðu í fullu fjöri.

 Þá komu bílarnir í kössum.

En Egill Vilhjálmsson flutti inn nokkuð magn af ósamsettum bílum og lauk við þá hér. 

Og við krakkarnir þarna vorum í góðu sambandi við þessa bílarisa-enda spennandi. 

Í þetta fór stríðsgróðinn.

Þegar hann var allur uppurinn tók við skömtun á öllu og fátæktin tók við.... Það stóð í nokkur ár...   Svona upplifði ég þetta...

[Ómar Ragnarsson, 18.2.2010 kl. 00:05]

Það verður að viðurkennast að á árunum 1946-56 voru gæði bandarískra bíla miðað við aðra bíla heims meiri en þau hafa verið í annan tíma.

Til dæmis voru Chevrolet bílar afar vel settir saman, hurðir féllu vel að stöfum og gírskiptingar voru furðu nákvæmar miðað við það hve þær voru flóknar.

Þegar bandarísku bílarnir fóru að stækka mikið árið 1957 byrjaði gæðunum hins vegar að hraka, til dæmis hjá Chrysler-verksmiðjunum og var orsökin oft mikil keppni við að koma nýjum gerðum á markað sem gerðist oft á kostnað gæðanna.

Það er fyrst nú, sex áratugum síðar, sem bandarískur bíll kemst í forystu í gæðum, ef marka má umsagnir sérfræðinga og bílablaða.

Það er Chevrolet Cruz sem virðist vera að vinna sér orð sem einn af mestu gæðabílum heims.

Já, fyrst Kanarnir gátu þetta á árunum 1946-56 hljóta þeir að geta gert það aftur.

[Sigurður Haukur Gíslason, 18.2.2010 kl. 00:07]

Það voru fluttir inn alltof margir bílar miðað við fólksfjölda og endingu bílanna. Þeir sem ráku bílaumboðin máttu vita að það kæmi mikil niðursveifla í innflutningi. Það er óháð þessari kreppu.