"Mig langaði í laumi að prófa mottuna."

Ég er að uppgötva það að þessi marsmánuður bjóði mér upp á óvænta ánægju sem endist til 1. apríl en það er mottumars Krabbameinsfélags Íslands.

Frétti af því í gær að þessi keppni hafi vakið miklu meiri athygli og þátttöku en forsvarsmenn hennar óraði fyrir, það svo mjög að mér skilst að vefurinn hafi "hrunið" vegna umferðar um tíma. 

Eins og Einar Stefánsson segist hafa viljað prófa gönguskíði,  og það hafi snúist upp í þessa miklu göngu hans og baráttu, ætlaði ég bara að prófa mottuna þótt ég hefði fyrir löngu verið búinn að ákveða að láta mér aldrei vaxa skegg, enda kona mín lítt hrifin af slíku. 

En þegar Guðrún Agnarsdóttir, sú mæta kona, bað mig um að gera þetta fyrir gott málefni var það sjálfsagt mál. 

Ég beið samt með það til 10. mars því að ég vildi ekki byrja fyrr en eitthvað væri komið. Og þegar mánuðurinn var hálfnaður í gær, fór fyrsta myndin inn á vefinn, þessi sem ég læt fylgja þessum pistli. 

Ég er að upplagi rauðhærður en hár orðið ljóst og grátt og jafnvel mislitt með aldrinum, líkt og á Bjarna Fel. Þess vegna er mottan mín frekar rytjuleg en á kannski eftir að skána þessar tvær vikur sem eftir eru. 

Ef til vill ætti að halda keppni um það hver er með rytjulegustu mottuna. 

Faðir minn heitinn var kominn á hækjur síðustu árin sem hann lifði, og var með myndarlegt yfirvaraskegg síðustu áratugina. 

Segja má því að marsmánuður hafi verið vel valinn fyrir mig að prófa hvort tveggja, ef ætlunin væri að fólk sem þekkti pabba segði, þegar ég kem höktandi á hækjunum vegna fótbrots: Nei, er ekki karlinn kominn þarna ljóslifandi aftur!" 

Þetta hefur sem sagt lífgað hressilega upp á fótbrotsmánuðinn hjá mér og er bara skemmtilegt. 

Og síðan hef ég heyrt þá kenningu að í undirmeðvitund karlmanna blundi löngun til að fara í spor skeggvaxinna fornmanna. Kannski er ég að uppgötva það líka. 

Ég tel að þessi keppni hefði slegið enn rækilegar í gegn ef hún hefði verið fram í apríl þegar fólk hittist í fermingarveislunum. 

Spurningin er því: Eigum við að leggja það til við mottumenn að þeir sammælist um það að vera með þær, blessaðar, út apríl, svona bara til að lífga upp á tilveruna, fjölskyldulífið og fermingarnar? 

Að lokum vil ég hvetja fólk til að heita á mottumenn og styðja gott málefni með því að fara inn á vefinn Karlmenn og krabbamein hjá Krabbameinsfélagi Íslands, http:// www.karlmennogkrabbamein.is

Athugasemdir

[B.N. (IP-tala skráð) 18.3.2010 kl. 01:23]

             Sviptur ökuleyfi fyrir vítaverðan ofsaakstur á dráttarvél.

Bónda nokkrum í bæjarferð var það á að fríhjóla niður brekku þar sem var 30 km svæði sem og hann gerði í sparnaðarskyni vegna stöðugra olíuverðshækkana. En dráttarvélin var þyngri en hann hugði og skriðþunginn mikill. Lítrinn varð honum dýrkeyptur sem hann ætlaði að spara því sektin nam heilum 45.000,- krónum og hraðinn sléttir 61 km/klst. Hann var sviptur ökuleyfi í 3 mánuði og fékk 3 punkta í ökuferilsskrá. Í dag situr hann á rándýrum námskeiðum í meðferð dráttarvéla til þess að fá ökuskírteinið að nýju og geta þá komið sér heim í kotið til kellu sinnar og krakka. Uppskálduð frétt.

Þegar farið er inn á vefsvæði Umferðarstofu á vefslóðina www.us.is má þar finna ansi skemmtilega reiknivél og þar er hægt að setja inn hraða miðað við hin ýmsu hraðamörk og reikna síðan út sektir. Nú ber að hafa í huga að fara á tvöföldum leyfilegum hraða hefur breytilega áhættu í för með sér gagnvart umhverfinu. Í vistgötu er hámarkshraði 15 km/klst og aka það svæði á 30 km hraða er auðvitað brot á umferðarlögum en hafa ber í huga að maður á skokki og hlaupum er nálægur þessum hraðamörkum, 15-30 km/klst. Þegar sleginn er inn 96 km hraði á svæði sem hefur 50 km hámarkshraða er engin ökuleyfissvipting en 3 punktar fara í ökuferilsskrá og ríkið fær 60.000,- krónur til að greiða upp í Icesave-skuldina sem dæmi. Ef við hins vegar förum inn á þetta undarlega skilgreinda 30 km svæði og ekið er þar á 61 km hraða á klst. er ökuleyfissvipting í 3 mánuði og 3 punktar í ökuferilsskrá. Handhafi bráðabirgðaskírteinis sem fær samtals 4 refsipunkta í ökuferilsskrá er settur í ótímabundið akstursbann. Ökuskírteinið fær hann aftur eftir prófraun og talsverð fjárútlát. Sem dæmi um þetta 30 km svæðismerki má segja að það sé undarlega í stakk sett með Bannmerkjum í reglugerð. Þar eru m.a. stöðvunarskyldumerki, og merki um sérstaka takmörkun á hámarkshraða að finna og merkin því ákaflega staðbundin og eiga að vera sýnileg, skilti um hámarkshraða við hvern vegakafla a.m.k. Það merki sem allir þekkja og táknar svæði, þéttbýlismerkið, og líka merkið um vistgötu eru hins vegar í flokkinum Upplýsingamerki. Skyldi refsihæð brota og sektargreiðslur vera hærri innan Bannmerkjanna en brot framin innan Upplýsingamerkjanna? Og hér má bæta við að merki innan Bannmerkja skullu vera skilmerkilega sett upp en merki innan Upplýsingamerkjanna látin duga eitt eða tvö. Hér kemur villan á uppsetningu 30 km svæðismerkjanna að þar er farið eftir lögmálum Upplýsingamerkjanna en látið ógert að fara eftir reglum um umsetningu Bannmerkja. Sem dæmi eiga því að vera 30 km merki um takmörkun á hámarkshraða við hvern vegakafla svo löglegt sé.

Samkvæmt umferðarlögum: Skilgreiningar 2.gr. c. lið

,,Vegur: Vegur, gata, götuslóði, stígur, húsasund, brú, torg, bifreiðastæði eða þess háttar, sem notað er til almennrar umferðar."

Í frétt á www.mbl.is 16.03.2010 sem ber yfirskriftina ,,23 teknir á klukkustund." En þar segir að 59% ökumanna á ákveðnu svæði þar sem hámarkshraði er 30 km/klst hafi ekið of hratt. En á öðru svæði þar sem gullna reglan gildir um 50 km/klst hámarkshraða innan þéttbýlis voru aðeins 8% sektaðir.

Er ekki hér komin skýringin að mestu sök á því að ekið er of hratt innan 30 km svæðis í svona miklum mæli að það er ekki merkt nema óverulega og ökumenn að ruglast á þessu sitt og hvað. T.d. í efsta Breiðholti í kringum Vesturberg er maður ýmist skikkaður á 30 km hraða og 50 km hraða eins vindhani. Og á einum bletti þegar komið er að gatnamótum á 50 og þá er farið yfir á 30 km í ca. 10 metra en aftur 50 km á klst. þar á eftir og svo aftur 30 km. Maður hreinlega villist í þessari hraðavitleysu. Og hvað munu útlendingarnir allir segja á bílaleigubílunum ca. 500.000 manns sem reiknað er með að komi til landsins á þessu ári þegar þeir sjá þessa flóru merkja sem hvergi finnast á byggðu bóli nema á Íslandi. Munu þeir segja - Íslendingar eru stórastir í heimi í öllum málum! Og munu svo klóra sér í hausnum þegar að þeir sjá bláu ljósin byrja að elta þá, þessa sakleysingja. Jamm, Neeei, ekki gott.

Baldvin Nielsen, Reykjanesbæ

[Ólafur Björn Ólafsson, 18.3.2010 kl. 08:59]

Sæll Ómar.

Mér sýnist sem þessi motta komi bara ágætlega fram, fer þér bara nokkuð vel.

Sjálfsagt kemur hún til með að verða betri þegar líða tekur á mánuðinn...

Kveðja

Kaldi

[Sigurður Þór Guðjónsson, 18.3.2010 kl. 10:12]

Ég undrast það að ekki skuli vera hægt að berjast gegn krabbameini án þess að fara út í fíflagang. Enn þá meira undrast ég reyndar hvað samfélagið er leiðitamt þegar heilbrigðisstéttir ýta á einhvern takka.

[Anna Grétarsdóttir (IP-tala skráð) 18.3.2010 kl. 12:39]

Ég verð að viðurkenna að mottan fer þér bara helv.... vel, er annars engin aðdándi skeggvaxtar yfirleitt.

@Sigurður, ég aftur á móti undrast svona neikvæðni !! Hversvegna ekki að hafa smá gaman af, þannig vekur málefnið meiri eftirtekt og gefur lífinu léttleika sem ekki veitir nú af þessa dagana.....langt frá því að vera fíflagangur !!!! 

[Magnús Már Magnússon (IP-tala skráð) 18.3.2010 kl. 14:02]

Mottan fer þér vel Ómar þótt hún þurfi kannski aðeins lengri tíma til að ná meiri þroska og fyllingu. Var að rifja upp Stikluþátt í gærkvöldi þar sem þú ræðir við Hákon Sturluson á Hjallkárseyri við Arnarfjörð. Sá hafði nú andlitshárvöxtinn í lagi.

[Kristján Hilmarsson, 18.3.2010 kl. 15:41]

Flott Ómar !styð þetta mottur fram yfir fermingar, svo mikið mega okkar "frúr" þola :)