Meirihlutinn ræður og vill meira áhættuspil.

Fjármálabólan mikla byggðist hér á landi á því að meirihluti þjóðarinnar var fús til að taka þátt í áhættuævintýrinu, sem bólan og þenslan byggðust á, langmesta vexti peningakerfis, sem nokkur þjóð hefur upplifað auk mestu virkjanaframkvæmda sögunnar með tilheyrandi umhverfisspjöllum.

Raddir þess efnis að hið alltof háa og í raun tilbúna gengi krónunnar gæti ekki annað en fallið með tilheyrandi stórtjóni fyrir þá sem tóku gengistryggð lán voru taldar úrtöluraddir og svartagallsraus. 

Hugsanlega hefði bankabólan ekki sprungið svona snemma ef ekki hefði einnig verið á sveimi svipað fyrirbæri erlendis. En hættuspilið og spilaborgin hefði líkast til hrunið fyrr eða síðar. 

Flestir hafa viðurkennt að með neii sé tekin meiri áhætta en með jái, þótt um það hafi reyndar líka verið deilt af sumum. 

60 prósent þjóðarinnar hafa nú tekið af skarið og vilja fara þessa leið og nú er bara að sjá hvernig fer. 

40 prósent vildu hins vegar fara samningaleiðina og kannski er það hærri prósentutala en oft áður í svipuðum málum, því að þegar uppleggið er hvort eigi að borga eða ekki borga er það reynsla annarra þjóða, að jafnvelt þótt þeir sem vilja borga samkvæmt samningum leiði að því rök að nei-leiðin verði dýrari, er einfaldara fyrir kjósendur að segja bara nei á staðnum og stundinni. 

Í Kaliforníuríki fór illa þegar atkvæðagreiðslur voru um fjármál og þau eru venjulega ekki sett í þjóðaratkvæðagreiðslur í öðrum löndum. Það er helst í ríki eins og Sviss, þar sem alda hefð er fyrir þessari lýðræðisaðferð, að hún virkar á traustan hátt. 

Þjóðaratkvæðagreiðslur eru að stíga sín fyrstu alvöruspor hér á landi og það mun taka tíma að þroska þær og móta. Að því ber að stefna að mínum dómi og verður eitt mikilsverðasta viðfangsefni stjórnlagaráðs að beina því máli í sem bestan farveg og leiða þær til öndvegis eftir því sem fremstu tök eru á án þess að falla í þær gryfjur, sem þær geta fallið í. 

 

Afgerandi nei við Icesave

Athugasemdir

[Axel Jóhann Axelsson, 10.4.2011 kl. 13:00]

Var það ekki frekar svo, að 60% kjósenda vildi ekki taka áhættuna af óútfylltum, gengistryggðum, víxli sem þeim bar ekki að taka ábyrgð á.

Því má segja að fólkið sé einmitt að forðast að taka aftur gífurlega áhættu af erlendum skuldum, sem enginn veit einu sinni hverjar gætu orðið, færi allt á verri veg, t.d. með gengi krónunnar.

[Jón Logi (IP-tala skráð) 10.4.2011 kl. 14:16]

Þetta með meira áhættuspil er kannski ekki allsendis rétt.

Því að "best case scenario" með Jáinu hefði verið verra en hið sama með Nei.

Og "worst case scenario" með Jáinu hefði líka verið verra, jafnvel miklu verra.

Þannig að áhættuspilið var hvað?

[Óskar Guðmundsson (IP-tala skráð) 10.4.2011 kl. 15:22]

Jóhanna hefði getað komið þessu í gegn ef að hún hugsaði meira um þjóðina en minna um sig að aðgengi sitt að áskrift að launum.

[Haukur Kristinsson (IP-tala skráð) 10.4.2011 kl. 15:22]

Jú, Axel Jóhann og Jón Logi, haldið áfram að þrasa um þetta til eilífðarnóns.

[Bjarne Örn Hansen (IP-tala skráð) 10.4.2011 kl. 15:33]

Uss, kaninn bjargar ykkur eins og svo oft áður ... þið eruð svo litlir og smáir, og ekki sjálfbjarga óvitar.

[Jón Logi (IP-tala skráð) 10.4.2011 kl. 16:50]

Hver eru "við", og hvenær kom kaninn og "bjargaði" okkur?

Ég hélt frekar að það hefði verið Þorskurinn....

[Valdimar Samúelsson, 10.4.2011 kl. 17:08]

Nú fyrst mun ég vita um hvað málið snýst þ.e. eftir að dómstólar eru búir að fjalla um málið. Það getur engin leift sér að segja.  ''Ég vill bara borga og losna við þetta mál'' Það hefir engin lagalegt leifi til þess. Eða finnst einhverjum það og á hvaða forsendum skildi það vera.   

[Sigurður Haraldsson, 10.4.2011 kl. 17:47]

Ekki  samála Ómar. Áhættan hefði verið mun meiri ef við hefðum sagt já!

[Bjarne Örn Hansen (IP-tala skráð) 10.4.2011 kl. 19:04]

Heirðu Jón-Logi, það er nú ekki mikið að marka minni Íslendinga, fremur en siðferðiskennd þeirra ef á að þura að telja það upp.  Það má svo sem deila um það, hvort kaninn hafi verið að hjálpa Íslendingum, eða sjálfum sér.  En það er ekki hægt að deila um það, að án tilveru hans værir þú lítið annað en baunaræfill með 6 mílna lögsögu, sem væri í eigu Evrópu bandalagsins.  Þú getur reynt að telja þér og öðrum trú um það, að þetta hafir þú nú sjálfur ræktað og gert einn þíns liðs ... svona eins og þegar gárúngarnir stæra sig af því að hafa rekið tjallan á flótta með 10-æringum.

[Guðmundur Ásgeirsson, 10.4.2011 kl. 23:00]

Það er alls ekkert áhættuspil að ætla að standa við skuldbindingar sínar að lögum, um leið og sýnt hefur verið fram á nokkurn veginn hverjar þær eru.

Það er hinsvegar óábyrgt að lofa einhverju, sem ekki er vitað hvort þú getur staðið við. Fyrst þarftu til dæmis að vita nákvæmlega hverju þú hefur lofað.

Ég lofaði aldrei neinum í Bretlandi eða Hollandi neinu um peninga.

Það gerði hinsvegar Landsbankinn.

[Jonsi (IP-tala skráð) 11.4.2011 kl. 00:25]

Hérna meiga muna sínar staðhæfingar, og svo éta þær þegar til tíðinda kemur úr dómstólum EFTA og íslands eftir rúmt ár.

[Egill Þór Sigurgeirsson (IP-tala skráð) 11.4.2011 kl. 02:38]

Mikið svakalega eru þessir pistlar þínir leiðinlegir, Ómar, að verða ..

Tekur ALDREI afstöðu til eins eða neins, bara til að halda "vinsældum" þínum sem ég held að séu farnar að dvína all hressilega!

Passaðu þig að verða ekki leiðinlegi gaurinn eins og Eiður Svanberg !

...p.s. einu sinni leit ég upp til þín.

[Jón Logi (IP-tala skráð) 11.4.2011 kl. 08:03]

Það er bara heitt í þér Bjarne. En bull er bull, sama hversu heitt það er.

Ég fæ alla vega ekki séð hvar kaninn kom að:

a)Sjálfstæði Íslendinga. Sem vannst á ýtninni frá 1874-1944 í nokkrum skrefum

b)Lögsögu Íslendinga. Sem vannst á ýtninni úr 3 mílum í 200 í 4 skrefum á 20. öld. 3-4, 4-12, 12-50 og 50-200. Þessir gárungar höfðu það af án utanaðkomandi hjálpar, og notuðu klippurnar óspart eins og þú mannst sjálfsagt...ekki.

Og by the way, það vill svo til að ég er ræktunarmaður. Hef oft haft baunaræfla í vinnu, en rak þann síðasta.