Ófær "haltu mér - slepptu mér" stefna.

Nasistar gengu hreint til verks á árunum 1933-1945. Þýskaland gat ekki brauðfætt sig og sú tilhugsun að hinn "æðri kynþáttur" Aríar, sem byggja skyldu landið, gætu ekki framfleytt sér kallaði á "lausn". (Raunar hefur verið sýnt fram á það að kenningin um hina "hreinu Aría" fær ekki staðist)

"Lausnin" var einföld. Herraþjóðin (Herrenvolk) skyldi leggja undir sig alla Evrópu austur að Uralfjöllum og slavnesku þjóðirnar, sem væru "óæðri kynþáttur" skyldu beygja sig undir vald herraþjóðarinnar í einu og öllu og starfa sem ódýr vinnukraftur við að fæða herraþjóðina og klæða hana.

Á síðustu árum hefur komið í ljós að hinar ríku þjóðir Vestur-Evrópu hafa vegna velmegunarinnar hætt að fjölga sér og því hefur orðið að flytja inn ódýrt vinnuafl frá austanverðri og sunnanverðri álfunni til þess að vinna þau grundvallarstörf láglaunastéttanna, sem eru í raun undirstaða framleiðslunnar og velmegunarinnar.

Hér á landi hefur svipað gerst. Vestfirðir væru að líkindum að fara endanlega í eyði ef ekki hefði komið til stórfelldur innflutningur á útlendingum, aðallega Pólverjum, til þess að vinna í fiskvinnslufyrirtækjum og öðrum framleiðslu- og þjónustugreinum, þar sem laun eru lág og ekki lengur samboðin Íslendingum, "hreinræktuðum" Íslendingum.

Raunar eru hugmyndir Íslendinga um sjálfa sig sem "hreina norræna þjóð" að stórum hluta bull, því að minnst þriðjungur landnámsmanna kom frá Bretlandseyjum og jafnvel víðar að.

Það er ekki Pólverjum og öðrum útlendingum að kenna að hér á landi skuli nú vera talað um "innflytjendavandamál", "gettó í Breiðholti" og "útlendan glæpalýð."

Við sjálfir berum ábyrgð á launakerfi sem býr til slíka skiptingu og þar er líka um að ræða mismunun á milli karla og kvenna, sem John Lennon lýsti þannig: "Konan er negri heimsins."

Þegar ég var ungur var mér og jafnöldrum mínum innrætt að öll vinna göfgaði manninn og enginn væri svo merkilegur eða yfir aðra hafinn að hann gæti ekki verið stoltur af því að vinna með höndunum í sveita síns andlitis.

Nú snýst allt um að mennta fólk sem best og það er nauðsynleg stefna, sem þarf að halda á lofti. En það þýðir ekki að sú erfiðis- og þjónustuvinna, sem inna þarf af hendi eigi að vera lítils metin og illa launuð.

Pólverjar eru langfjölmennastir innflytjenda á Íslandi og eru í raun orðnir að þjóðarbroti á svipaðan hátt og sænskumælandi Finnar.

Ég fæ ekki séð annað en að Pólverjar hafi samlagast íslensku þjóðfélagi vel og hef ekki séð neinar tölur um það að hegðun þeirra, framlegð og löghlýðni standi neitt að baki því sem hefur verið hjá okkur, hinum "hreinu Íslendingum" nema síður sé.

Þeir hæst geipa um "innflytjendavandamál" og níða niður "fjölmenningarsamfélag" ættu að koma til Vestfjarða og vera þar á árlegri hátíð sem kölluð er "Þjóðahátíð".  Þar geta þeir  séð hvernig fólk frá mörgum löndum hefur auðgað og gætt nýju lífi menningu og listir fyrir vestan.

Við lifum í tæknivæddum heimi alþjóðasamfélags. Enginn er lengur eyland þótt hér á landi sé útbreiddur sá hugsunarháttur að við getum alveg verið hér einir og lokað okkur af frá öðrum þjóðum.

 Við getum ekki haldið uppi þeirri haltu mér - slepptu mér stefnu, sem felst í því að flytja inn ódýran vinnukraft af því að við viljum ekki sjálf vinna láglaunastörf, en bölva jafnframt því fólki sem vinnur þessi störf fyrir okkur.

Nú gerast þeir háværir bæði á Norðurlöndum og hér á landi sem vilja "hreinsa til" og "leysa innflytjendavandamálið" til þess að hugsjón þeirra um "hreina Íslendinga" eða "hreinan norrænan kynþátt" sem byggi landið, verði að veruleika.

Þessir menn verða að segja okkur hvernig við ætlum okkur að framkvæma þetta í raun. Hvaða "hreinir Íslendingar" eða "hreinir norrænir menn" eiga að vinna störf Pólverjanna og annarra innflytjenda?

Í frumskógum Afríku þróaðist í öndverðu samfélag ættflokka sem áttu í innbyrðis ófriði þar sem tilvera hvers ættflokks skiptist í andstæðurnar "við" og "þeir".  Ættflokkastríð hafa verið böl álfunnar frá öndverðu og Vesturlandabúar hafa litið niður á hinar "frumstæðu þjóðir".

Samt hafa kristnar vestrænar þjóðir staðið fyrir mestu manndrápum síðustu aldar í tveimur heimsstyrjöldum og sú síðari var háð undir formerkjunum "við - þeir", "herraþjóðin - hinir óæðri og undirgefnu".

Auðvitað er misjafn sauður í mörgu fé meðal innflytjenda rétt eins og hjá okkur sjálfum.

En það vill gleymast að meðal þeirra er líka margt afburða fólk. Um miðja síðustu öld auðguðu innfluttir tónlistarmenn íslenska tónlistarmenningu svo mjög að segja má að þeir hafi verið burðarásar í íslensku tónlistarlífi og tónlistarsköpun hér.  Víða um landsbyggðina má sjá hvernig slíkt fólk auðgar menningu og mannlíf.

Á þessu ári hef ég átt því láni að fagna að kynnast Pavel Bartozsek sem er fæddur í Póllandi og telst vera "innflytjandi". Hann er stærðfræðingur að mennt og afar fær á sínu sviði. Honum var falin formennska í einni af þremur nefndum Stjórnlagaráðs og er skemmst frá því að segja að honum fórst það afburða vel á alla lund. Ég get gefið honum mín bestu meðmæli hvenær sem er.

Pavel er aðeins eitt dæmi af þúsundum um góða og gegna "innflytjendur" sem hafa auðgað þjóðfélag okkar.

Vandamálin, sem sumir tala um, eru mest af völdum okkar sjálfra en ekki þeirra sem flust hafa til landsins.

Það erum við sem höfum fengið þessu fólki láglaunastörf að vinna sem við erum orðin of fín til að vinna sjálf.

Við skulum því líta í eigin barm þegar við leitum að betra samfélagi.

 

 

Gagnrýna innflytjendastefnu

Athugasemdir

[Gunnar Heiðarsson, 7.8.2011 kl. 11:40]

Þetta er góð grein hjá þér Ómar og margt sagt sem segja þarf.

Það er þó staðreynd að með auknum fjölda innflytjenda hafa myndast hér skipulögð glæpasamtök með tengsl við erlenda glæpahópa.

Það er einnig staðreynd að á Íslandi býr margt fólk sem er án vinnu en vildi gjarnan vera í henni, jafnvel þó laun séu lág.

Þá er staðreynd að t.d. við framkvæmdirnar á Búðarhálsi starfar innflutt vinnuafl á ágætislaunum, meðan fólk mælir götur um allt land og er á atvinnuleysisbótum. Marga þekki ég sem hafa reynt ítrekað að fá vinnu þarna en er vísað frá. Hvers vegna?

Þó innflytjendur séu upp til hópa ágætis fólk, er meðal þess skúrkar. Og þó einhverjir Íslendingar fúlsi við vinnu vegna lágra launa, vilja flestir hafa vinnu þó illa launuð sé.

[Eyjólfur G Svavarsson, 7.8.2011 kl. 12:44]

Þetta er ekki nein ný uppgötvun, þetta hefur alltaf verið svona Ómar, en vitir þú um lausn ættir þú að koma með hana snarlega. þá ferð þú í dýrlingatölu....

[Snorri Hansson, 7.8.2011 kl. 17:30]

Ég er nú ekki sammála Eyjólfi að það sé líklegt Ómar komist í dýrðlingatölu . Til þess er hann of stór-brotinn. Ég hef alls ekkert á móti útlendingum. En,mér finnst ekki ofverkið að athuga hugsanlegan brotaferil þess fólks sem fær dvalarleyfi. Og það hvort sem það kemur frá löndum ESB eða ekki.

[Sigurður Þorsteinsson, 7.8.2011 kl. 17:35]

Ég verð að játa að ég er ekki mjög hrifinn af þessarri grein hjá þér Ómar, þvert á móti mér finnst hún afar slök.

 Er í Þýskalandi hluta af hverju ári og er orðinn allvel að mér í þýskri sögu. Innrás Þjóðverja í nágrannalöndin verða seint rakin til þess að þeir hafi ætlað að ná undir sig ,,ódýru vinnuafli". Útrýmingarbúðir Þjóðverja eiga sér allt aðar ástæður. Hatur á gyðingum hafði verið til staðar í langan tíma meðal lítils hluta Þjóðverja.  Þetta hatur notfærði Hitler sér til þess að þjappa hluta þjóðarinnar saman.

Þegar ég var í menntaskóla og fyrstu ár í háskóla var ég harður jafnaðarmaður. Viðing gagnvart öðrum þjóðum og þjóðarbrotum skipti miklu máli. Það var hins vegar ógjörningur að styðja Alþýðuflokkinn, því einmitt þar var grasserandi hatur á bændastéttinni og reyndar sjómannastéttinni líka þó það færi ekki eins hátt. Ég studdi Vilmund Gylfason og á fundum þar var þetta hatur rætt og menn áttu erfitt með að skilja. 

Það mætti auðvitað samkvæmt skilgreiningum eflaust kalla Alþýðuflokkinn sáluga öfgaflokk með þetta hatur í fartaskinu. Hann kemst a.m.k. næst Nasistaflokknum sáluga með hatur á þjóðfélagshópum. 

Arftaki Alþýðuflokksins er Samfylkingin. Einmitt meðal þeirra hefur þetta hatur á bændum og sjómönnum grasserað hvað mest. Nýlegasta dæmið var þegar forseti ASÍ tók sig til og tók út hækkanir hjá einni stétt, bændum og hvatti fólk til þess að eiga ekki viðskipti með afurðir þeirra. Fordæmi fyrir slíku er auðveldlega hægt að finna frá Þýskalandi á fyrri hluta síðustu aldar.

Nýlega kom mjög hörð gagnrýni frá Angelu Merkel kanslara Þýskalands. Hún fjallaði um það að þeir einstaklingar sem setjast að í Þýskalandi þurfa að aðlagast þýsku þjóðfélagi. Hér er ekki um neina kynþáttafordóma að ræða, heldur mjög ákveðin skilaboð að ræða. Þeir einstaklingar sem til Þýskalands flytjast þurfa að læra þýsku, þeir þurfa að aðlagst því þjóðfélagi sem þeir eru að setjast að í. Þarna er að sjálfsögðu fyrst og fremst verið að beina spjótum að múslumum sem margir halda fjölsyldum sínum fyrir utan þýskt þjóðfélag og jafnvel meina þeim að læra málið. Hér er um vaxandi vandamál að ræða.

Innflytjendur hafa bæði réttindi og skyldur. Hvortveggja þarf að virða. 

Ég þekki fáa sem agnúast yfir þeim Pólverjum sem hingað flytja.  Þvert á móti þykja þeir afburða starfsmenn flest allir. 

Ómar sem nýliði í samfylkingunni átt þú mikið verk fyrir höndum. Að uppfæða félaga þína um umburðarlyndi og náungakærleika. Benda þeim á að sá málstaður sem þarf á hatri að halda gagnvart þjóðfélagshópum sé á villigötum. 

[Jón Valur Jensson, 7.8.2011 kl. 17:57]

Vel skrifað hjá þér, Sigurður Þorsteinsson, og þarna fekk Ómar eitthvað að hugsa um. En þrátt fyrir það sem Gunnar Heiðarsson skrifar réttilega í 1. innlegginu, tel ég fráleitt að tala um "innflytjendavandamál" hér á landi. Hinu verður ekki neitað, að það er fyrir hendi að einhverju leyti í Hollandi, Svíþjóð og Noregi, til dæmis, og er stjórnmálamönnum um að kenna. Stefna Angelu Merkel í þessu máli er raunsæ og rétt að mínu mati. En Pólverjarnir hafa yfirleitt reynzt þarfir menn hér og vinnusamir, rétt eins og Ungverjar, Víetnamar, Filippseyingar og Thaílendingar, og margir þeirra gerzt gegnir Íslendingar í viðbót við sitt eigið þjóðerni. Það var ánægjulegt dæmi um þetta að sjá í predikunarstól kirkju minnar í dag eina unga (trúlega) suðausturasíska lesa þar bænatextann á lýtalausri íslenzku.

[Sigurður Þorsteinsson, 7.8.2011 kl. 20:13]

Verð að játa að ég hef sjaldan verið eins sleginn yfir bloggi eins og þessu hjá Ómari. Minnir mig á að ef við þekkjum ekki söguna, erum við líkleg til að gera sömu mistökin aftur.

Ástæða þess að Þjóðverjar, Svíar, Norðmenn og Íslendingar leituðust eftir erlendu vinnuafli var oftast nær ofþennsla í efnahagskerfinu, en ekki kynþáttahatur. Þegar að kreppir finnst sumum heimamönnum að þeir sem að komu ættu ekki að sitja við sama borð, sérstaklega þeim heimamönnum sem misst hafa vinnuna.  Svo eru til lítill öfgahópur sem eru með fordóma á móti útlendingum. 

Öfgaöfl eiga sér góðan jarðveg þegar óstjórn hefur ríkt í efnahagsmálum eða upplausnarástand hefur ríkt. Það var sannarlega staðan fyrir hrun. Ef i kjölfarið tekur við mjög slakur leiðtogi eru komnar kjöraðstæður fyrir öfgaöfl að lata til sín taka. Þannig tók Hitler einmitt við á sínum tíma. Eiríkur Bergmann einn aðal hugsuður samfylkingarinnar, sagði fyrir nokkru í sjónvarpi að það sísta sem þjóðin þyrfti á að halda væri sterkur leiðtogi. Stjórnmálaafl sem leggur skipulega grunninn að kjöraðstæðum öfgaafla ber mikla ábyrgð. 

[Jón Valur Jensson, 7.8.2011 kl. 22:48]

"Stjórnmálaafl sem leggur skipulega grunninn að kjöraðstæðum öfgaafla ber mikla ábyrgð." - Vel mælt eins og fleira hjá þér.

[Jón Logi (IP-tala skráð) 11.8.2011 kl. 09:42]

Þetta sagði Sigurður:

"Þegar ég var í menntaskóla og fyrstu ár í háskóla var ég harður jafnaðarmaður. Viðing gagnvart öðrum þjóðum og þjóðarbrotum skipti miklu máli. Það var hins vegar ógjörningur að styðja Alþýðuflokkinn, því einmitt þar var grasserandi hatur á bændastéttinni og reyndar sjómannastéttinni líka þó það færi ekki eins hátt. Ég studdi Vilmund Gylfason og á fundum þar var þetta hatur rætt og menn áttu erfitt með að skilja."

Og gott að koma því á borð. Nema hvað að hluti sjálfstæðisflokksins var líka á þessari bárunni.

Sem bóndi þekki ég þetta allt of vel. Enda ekki að furða hversu lítið af atkvæðum alþýðuflokkur og svo samfylking hafa meðal bændastéttarinnar.

Ég sletti þessu reyndar fram einu sinni sem svo að bændur og sjómenn væru "gyðingar" Íslands. Í augum sumra eru þetta hinar fullkomnu stéttir til að kenna um allt, passlega fáir, feikifáir með háskólapróf, fáir til andsvara, og þolgæði mikil og umburðarlyndi gagnvart áróðri.

Sem betur fer, er Ómar ekki í þessum hópi kratanna. Og ég er ekki alltaf án andsvars ;)