Erfitt að setja sig í þessi spor fyrirfram.

Á lífsleiðinni reyna flestir að búar sig undir það að taka áföllum með því að kynna sér hvernig best megi komast frá þeim. Þetta getur að vísu hjálpað til við að takast á við mikinn missi eða sorg, en líklega er það oftast þannig að viðkomandi áttar sig á því að engin leið er að komast út úr áfallinu án þess að þjást og finna til.

Sumt er einfaldlega þannig að það er ekki hægt að komast í gegnum það eins og ekkert sé. 

Það má líkja þessu við það að sleginn eða verða fyrir höggi sem kostar beinbrot eða meiðsli. 

Þá er með engu móti hægt að komast hjá því að finna fyrir sársaukanum og þurfa að fást við hann. 

Þetta er ekki spurningin um að losna við óþægindin og erfiðleikana heldur að takast á við þau af eins miklu æðruleysi og kjarki og unnt er. En engin töfrabrögð eru til sem gera þetta fyrirhafnar- eða sársaukalaust. 

Engin sorgarviðbrögð óeðlileg