Munaði litlu varðandi stjórnarskrána.

Mjög litlu munaði að í upptalningu í kaflanum um mannréttindi í frumvarpi stjórnlagaráðs til nýrrar stjórnrskrár yrði orðið "kynvitund" sem táknaði andlegar aðstæður transfólks.

Eins og gefur að skilja voru skoðanir um grunn mannréttindaákvæðið jafn skiptar og fulltrúar í ráðinu  voru ólíkir og komu úr ólíkum áttum. Alveg frá upphafi hafa verið skiptar skoðanir við gerð stjórnarskráa og lag um mannréttindi, allt frá þeirri skoðun að nóg sé að orða jafnréttiskröfuna í einni stuttri setningu upp í það að hafa langa runu upptalningar.

Rökin fyrir því að hafa upptalningu, þar sem nefnd væru dæmi um mismunun, eru þau að reynslan hefur sýnt að almenna ákvæðið hefur ekki dugað.

Eru bandaríska stjórnarskráin og margar aðrar gott dæmi um slíkt enda kom jafnréttisákvæði bandarísku stjórnarskrárinnar ekki í veg fyrir þrælahald fyrstu 70 árin sem stjórnarskráin var í gildi.

Ísland hefur gengist undir ákvæði mannréttindasáttmála Sameinuðu þjóðanna, en þar kemur upptalningin á eftir orðunum "...svo sem..." og er með því átt við það að upptalningin sé ekki tæmandi.

Ég var einn af þeim fulltrúum stjórnlagráðs sem taldi að orðið "kynvitund" ætti að vera í upptalningunni en sætti mig við það að hinn naumi meirihluti réði, skildi sjónarmið hans, og greiddi greininni í heild atkvæði mitt í von um að tími transfólksins myndi koma.   

Tilbúin að fórna öllu