Eigi verður feigum forðað...

 Örlög Kristjáns Hinriks Þórssonar minna á orðtakið að "eigi verður feigum forðan né ófeigum í hel komið."

Enginn er óhultur fyrir manninum með ljáinn og það gæti svosem komið fyrir hvert okkar hvar sem er í heiminum að verða fyrir skotárás.

Í áratuga starfi mínu kom ég á alla helstu hamfarastaði þar sem fólk hafði farist eða bjargast.

Eftirminnilegur er staðurinn uppi á fjalli við Hamarsfjörð fyrir allmörgum árum þar sem þyrluflugmaður fórst. Hann ætlaði að færa þyrluna nokkra metra og lyfti henni örlítið upp til þess. Á þessum fáu metrum rakst skíðið á þyrlunni í lága steinbrík, þyrlan hallaðist og rak spaðann í jörðina, þannig að blað rifnaði úr honum og þeyttist í gegnum flugmanninn.

Líkurnar á því að þetta banslys gerðist á þennan hátt voru nánast engar. En ekki verður feigum forðað.

Hið gagnstæða gerðist í snjóflóðinu á Súðavík þar sem flóðið sprengdi upp tvö hús. Út úr öðru þeirra þeyttist volgt vatnsrúm en úr hinu lítill drengur. Drengurinn og vatnsrúmið mættust á fluginu, rúmið vafðist utan um drenginn áður en hvort tveggja grófst í snjóinn nokkra tugi metra frá, þar sem drengurinn fannst lifandi daginn eftir.

Líkurnar á björgun hans á þennan hátt voru svo litlar að ég held að þetta sé ótrúlegasta björgun Íslandssögunnar þótt mesta afrek sögunnar, sund Guðlaugs Friðþórssonar og björgun hans, sé einstakt á heimsvísu.

Í Tulsaborg búa álíka margir og á Íslandi, en þrisvar sinnum fleiri á Tulsa-svæðinu. 33 morð á rúmu hálfu ári er há tala og við Íslendingar erum heppnir að svona alvarlegt ástand ríkir ekki hér.

Hins ber að geta að í stórum hluta Bandaríkjanna er morðtíðnin ekki svona há og þjóðlíf og siðir til fyrirmyndar, sem við gætum talsvert lært af.

Þegar æskuvinur minn var jarðaður fyrir nokkrum árum, en hann dó úr hjartaáfalli við morgunverðarborðið, varð að stöðva moldunina í kirkjunni þegar maður á fremsta bekk fékk hjartaáfall og féll fram fyrir sig.

Varð hlé á athöfninni þangað til sjúkralið hafði komið og farið burt með hinn sjúka.

Þetta minnti á að hvergi er neinn óhultur og á staðnum varð þetta til:

Ljúfur Drottinn lífið gefur, -

líka misjöfn kjör, -

og í sinni hendi hefur

happ á tæpri skör.

Feigðin grimm um fjörið krefur.

Fátt er oft um svör.

Enginn veit hver annan grefur.

Örlög ráða för.

                                        En ég veit að orðstír lifir,  

                                        ást og kærleiksþel.

                                        Sá, sem vakir öllu yfir

                                        æ mun stjórna vel.

                                        Vítt um geim um lífsins lendur

                                        lofuð séu´hans verk.

                                        Felum okkur í hans hendur

                                        æðrulaus og sterk.

Kristján var með fjölskylduvini

Athugasemdir

[corvus corax, 11.9.2012 kl. 15:29]

„Á milli 3 og 4 lögreglumenn vinna að rannsókn málsins...." segir í fréttinni. Ætli það séu 3 og kvart, eða 3 og hálfur lögreglumaður sem vinnur að rannsókninni? Kannski 3,7? 

[corvus corax, 11.9.2012 kl. 15:32]

Fallegt ljóð Ómar eins og þín er von og vísa. En á ekki að standa "grefur" aftast í næstsíðustu línunni?

[Jón Logi (IP-tala skráð) 11.9.2012 kl. 17:12]

Reyndar er morðtíðni í dreyfbýli USA hærri en í London. "Capital Crime" (morð, nauðgun, vopnað rán) er að sigla á svona þreföldu miðað við t.a.m. Bretland.
Eitthvað virðist byssueignin vera að virka....afturábak....

[Harpa Hreinsdóttir (IP-tala skráð) 11.9.2012 kl. 21:06]

Mér finnst til vansa að þú skulir ekki geta haft föðurnafn piltsins rétt eftir. Úr því þú kýst að blogga um hann.

[Ómar Ragnarsson, 11.9.2012 kl. 22:23]

Þarna fóru tvær innsláttarvillur inn og hafa verið leiðréttar.

[Karl J. (IP-tala skráð) 17.9.2012 kl. 16:23]

Kemur byssum lítið við Jón, frekar þjóðfélagið. Í Kanada eru litlu færri skotvopn, væntanlega per haus man það ekki alveg, en morðtíðnin er margfalt lægri!