"Langbesti flokkurinn", en samt ?

Eitt eftirminnilegasta viðtal sem ég hef átt á kosningadegi var tekið á Bíldudal 1971. Ég flaug þá til Ísafjarðar að taka viðtöl þar, meðal annars við Hannibal Valdimarsson sem var á feikna siglingu inn í stórsigur fyrir vestan.

Mér tókst að sannfæra Emil Björnsson fréttastjóra um það, að til tilbreytingar væri ágætt að taka viðtal á einhverjum venjulegum fámennum stað úti á landi, og væri Bíldudalur tilvalinn á leiðinni í bæinn, vegna þess að þar var aðeins sjö kílómetra akstur frá flugvelli inn í þorp. Og síðan gæti ég gert svipað á Akranesi og afgreitt þar með bæði Vestfirði og Vesturland í sömu ferðinni.  

Ég kom til Bíldudals á leið suður og fór strax upp á kjörstaðinn. Þá var klukkan hálf tvö og ekki sála á ferli, hvorki í þorpinu né á kjörstaðnum. Það var logn og bjart og vogurinn spegilsléttur, ekki hreyfing á neinu.

Meira að segja fuglarnir sátu og rótuðu sér ekki niðri við sjóinn. 

"Fólk er að leggja sig eftir matinn" var útskýringin sem ég fékk.

Í hálftíma í viðbót gerðist ekki neitt og knöpp tímaáætlunin fyrir daginn var að fara fjandans til. Nú stefndi í skammir og vandræði þegar ég klúðraði öllu með því að stinga upp á svona vitleysu.

En loks kom bjargvætturinn gangandi löturhægt, upp að skólanum þar sem kosið var, gamall hávaxinn maður og kona hans, afar smávaxin, sem lötraði á eftir honum.

Ég gaf mig á tal við þau, en það var erfitt í fyrstu að fá þau til að segja nokkurn skapaðan hlut. 

Loks náði ég talsambandi við karlinn og byrjaði að spyrja hann, en í hvert skipti sem ég ætlaði að spyrja konuna, fór hún á bak við manninn og benti með fingrinum upp með hlið hans um leið og hún sagði: "Spurðu hann."

Þetta sagði hún nokkrum sinnum og ekkert annað.

"Ertu búinn að ákveða hvern þú ætlar að kjósa?" spurði ég karlinn.

"Já," svaraði karlinn. "Það ákvað ég endanlega fyrir mörgum áratugum og hef alltaf kosið sama flokkinn síðan, af því að það er langbesti flokkurinn."

"Hvaða flokkur er það?, spurði ég.

"Það þarf ekki að spyrja að því," svaraði karlinn. "Það er Framsóknarflokkurinn, langbesti flokkurinn, og þess vegna kýs ég hann núna eins og alltaf."

"Jahá", samsinnti ég, ánægður með að fá svona afdráttarlaust svar. "Og hvernig heldurðu að honum muni ganga núna."

"Illa," svaraði karlinn.

"Illa?" spurði ég, steinhissa á þessu svari. "Af hverju?"

Karlinn dæsti og andvarpaði þegar hann svaraði: "Æ, það eru svo margir dánir, sem fylgdu honum."   

„Pabbi er framsóknarmaður“

Athugasemdir

[Jóhann Kristinsson, 4.4.2013 kl. 02:12]

Ekki man ég eftir að hafa séð eða heyrt þetta viðtal í den tid í fréttunum.

Ertu viss um að þetta viðtal hafi virkilega átt sér stað, eða ertu bara með níðings sögu í garð (F)?

Kveðja frá Houston

[Guðjón Sigþór Jensson, 4.4.2013 kl. 06:24]

Mér finnst sagan góð og lýsir vel vissri söguskýringu. Þegar þarna var komið var t.d. Jónas frá Hriflu kominn undir græna torfu og margir þeir sem fylgdu honum,- í blindni eins og segja má um djarfar og óraunhæfar tillögur núverandi formanns, mesta auðmanns sem situr á þingi núna.

Framsóknarflokkurinn tengist mestu blekkingum Íslandssögunnar og hefur lengi haft á sér hið versta spillingarorð. Sjá nánar:

http://mosi.blog.is/blog/mosi/entry/1291357/

Furðulegt er að þessi spillti flokkur skuli soga til sín atkvæði og aukið fylgi. En í ljós kemur að eftir því sem menntun er minni, séu meiri líkur á að þessi flokkur sé valinn.

Áróðurinn er settur þannig fram að þeir sem gera litlar kröfur til gæða, sjái ekki gegnum blekkinguna stóru yfirlýsinganna. 

Góðar stundir.

[Jón Logi (IP-tala skráð) 4.4.2013 kl. 07:53]

Tja, Jón Baldur Lorange var með ágætis greiningu á vinsældum framsóknarflokksins þessa dagana, og byggist þar ekki á blekkingu. Einfallega andstaðan við Icesave dæmið, og afskriftarleiðin sem barist var fyrir í upphafi, - þetta þolir dagsljósið, og framsóknarmenn geta nánast unnið stórsigur með "I told you so" á fánanum.

[Ómar Ragnarsson, 4.4.2013 kl. 09:26]

Viðtalið að tarna var sýnt í kosningasjónvarpinu um nóttina. Sem betur fer eru ekki allir dánir ennþá, sem urðu vitni að því fyrir vestan eða síðar, en það er hart ef ég þarf að fara að leita að og leiða fram vitni til þess að bera af mér þann óhróður að hafa spunnið þetta upp.

Enda sé ég ekki að þetta þurfi að meiða neinn. Steingrímur Hermannsson var ungur í framboði þarna og ég hafði flogið með hann vestur nokkru áður á framboðsfundi. Hann fór hallloka fyrir Hannibal og varla eru þessar staðreyndir uppspuni í mér til að níða Framsóknarflokkinn, eða hvað?

Þarf ég að fara að leiða fram vitni um það?

Steingrímur brilleraði síðan í næstu kosningum og varla er sú staðreynd uppspuni í mér til að níða Karvel Pálmason?  

Á hvaða plani er þetta eiginlega?

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 4.4.2013 kl. 10:15]

Kempa ein hét Sigurður Sveinsson frá Góustöðum, hann var alla tíð gegnheill framsóknarmaður, hann er nýlátinn blessuð sé minning hans, en alltaf fyrir bæjarstjórnarkosningar var hann mættur í Samkaup til að ræða við fólk um hugðarmál framsóknarflokksins.  Einhverju sinni var einhver óánægja með val á listann, þegar þetta var borið undir hann, svaraði hann af bragði; ég gæti sett hrútinn minn í efsta sætið og þeir myndu samt kjósa hann. 

[Jóhann Kristinsson, 4.4.2013 kl. 13:51]

Ok Ómar takk fyrir það.

Ég hef kanski verið sofnaður þegar þetta kom í fréttunum, enda er ég ekki vakandi alla kosninga nóttina.

Úrslit kosninga eru nákvæmlega þau sömu næsta dag og hefðu ekkert breyst þó svo að ég væri að vaka yfir tölunum.

Og rétt er það Ásthildur flokks ástin er gífurleg meðal margra og sérstaklega í sveitum landsins.

Kveðja frá Houston