Nýtt hugtak: "Að taka Sigmund á hann".

Í fréttum Bylgjunnar í dag mátti enn á ný sjá viðbrögð ráðherra, í þetta sinn fjármálaráðherra,  við spurningu fréttamanns, sem kalla mætti að hann "hefði tekið Sigmund á hann".

Fréttamaðurinn spurði hvort ekki væri verið að fara aftur til svipaðs horfs með Seðlabankann og var fyrir Hrun og fékk þetta svar:

"Þú segir að við séum að fara aftur til fyrra horfs."

Sem sagt, spurningunni ekki svarað heldur hafin gagnsókn á hendur fréttamanninum þar sem fullyrt er að hann hafi þá skoðun að til standi að halda aftur til fyrra horfs. Og nú þarf fréttamaðurinn að grípa til varna, því að annars hefur hann viðurkennt að hafa "óæskilega" skoðun á málinu og sé þar með orðinn ótrúverðugur og hlutdrægur og sé að nota tækifærið til að halda fram meintri skoðun sinni.

Fréttamaðurinn féll ekki fyrir þeirri freistingu að segja að hann hefði verið að spyrja en ekki að tala um álit sitt. 

Hann hefði tekið áhættu með þvi, vegna þess að þá hefði hann mátt von á að ráðherrann hefði haldið áfram að "taka Sigmund á hann."

Þá hefði viðtalið geta orðið endurómur af viðtali Gísla Marteins við Sigmund Davíð um daginn, einhvern veginn svona:

R: = Ráðherra.      F=Fréttamaður.

 

R: Þú segir að við séum að fara aftur til fyrra horfs.

F: Nei, ég er að spyrja þig, ekki að fullyrða neitt.

R: Jú, þú talar um það að við séum að fara aftur til fyrra horfs.

F: Nei, ég tala ekki um það sem fullyrðingu heldur er það spurning, ég er spyrjandi en þú ert svarandi.

R: Nei, þú ert að enduróma dylgjur og árásir pólitískra krossfara.

F: Ég er bara að spyrja spurningar, sem á rétt á sér eftir að fyrir liggur að í viðtali við forsætisráðherra um daginn var rætt um að skipa þrjá Seðlabankastjóra í stað eins.

R: Það liggur ekkert fyrir hvort við ætlum að skipa þrjá Seðlabankastjóra. Þú og þínir líkar eru sífellt að leggja forsætisráðherra orð í munn.

F: Ég er að spyrja þig, ég er að taka viðtal við þig, þetta er mitt viðtal.

R: Nei, þetta er ekkert frekar þitt viðtal heldur en mitt og þú ert með ósannar og ósanngjarnar fullyrðingar, rétt eins og Gísli Marteinn um daginn. Ertu ánægður með það?  Hvað finnst þér um þessa dæmalausu framkomu Gísla Marteins? Svaraðu nú !

 Já, með því að "taka Sigmund á spyrjandann" er búið að hafa endaskipti á hlutunum, spyrjandinn kominn i hreina vörn og lítur illa út. Þarf að andmæla því að vera pólitísk senditík og hlutdrægur og vera búinn að afhjúpa sig sem hreinn pólitíkus sem misnotar aðstöðu sína sem fréttamaður.

Á blogginu og netinu má sjá að margir hafa dálæti á þeirri aðferð að "taka Sigmund á" ósvífna fréttamenn og telja þessa aðferð merki um yfirburðavitsmuni þeirra sem beita henni.

Og kannski má nota það orð ef hún ber þann árangur sem líklegastur er, því ef henni er beitt að staðaldri fer hún að svínvirka. Hvaða fréttamaður vill komast í þá aðstöðu að þurfa að verjast því að missa trúverðugleika og þurfa að berjast fyrir því að hafa nauðsynlegt traust?

Almenn beiting ofangreindarar aðferðar leiðir smám saman til þess að fjölmiðlamenn hætta að þora að spyrja "óæskilegra spurninga", kjósa frekar að taka sem minnsta áhættu og verða þægir, ljúfir og meðfærilegir.

Ég hitti mann í dag þar sem þetta barst í tal og hann minnti mig á að stundum hefði Davíð notað svipaða aðferð.

Það er líklega rétt hjá honum, en lengd og eðli hins dæmalausa viðtals við Sigmund Davíð og sú athygli sem það vakti, réttlætir það að sú aðferð sem felst í henni, sé kennd við þann mann, sem beitti henni fyrstur í svona miklum og umtöluðum mæli í einu og sama viðtalinu.

Starf seðlabankastjóra auglýst

Athugasemdir

[Sigurður (IP-tala skráð) 21.2.2014 kl. 19:40]

Hvers vegna eru fréttamenn að gefa sér eitthvað sem þeir hafa enga hugmynd um?

Fréttamaður hefur enga hugmynd um hvaða tillögur er verið að vinna með, en samt á Bjarni að svara því hvort þessar tillögur séu ekki afturför til fyrra horfs.

Þetta er dæmigerð íslensk sopblaðamennska þar sem viðtalið mótast af fyrirfram ákveðnum skoðunum fréttamanns.

Þetta er tveggja manna tal, og aðeins annar þeirra talaði um afturför til fyrra horfs, og það var fréttamaðurinn.

[Guðmundur St Ragnarsson, 21.2.2014 kl. 19:55]

Óæskilegar spurningar eða fullyrðingar blaðamanns? Menn virðist hlusta, hver eftir sínu pólitíska eyra. Er möguleiki að sumir íslenskir fjölmiðlamenn spyrji spurninga út frá eigin pólitískum skoðunum? Gæti það verið? Er möguleiki að þú, Ómar Ragnarsson, litist af pólitík, með því að halda því fram að hið "dæmalausa" viðtal við Sigmund Davíð, hafi verið n.k. árás hans á fjölmiðlamanninn (en ekki öfugt)? Fróðlegt viðtal við Birgi Guðmundsson á Bylgjunni um daginn þar sem fram kemur að það sé nokkuð algengt að íslenskir stjórnmálamenn upplifi marga fjölmiðlamenn sem handbendi pólitískra afla. Það er allt í lagi að skoða báðar hliðar peningsins en ekki bara aðra, Ómar.

[Þorsteinn Briem, 21.2.2014 kl. 20:17]

Úr kosningastefnuskrá Framsóknarflokksins fyrir alþingiskosningarnar 2009:

"Við viljum að Ísland hefji aðildarviðræður við Evrópusambandið á grundvelli samningsumboðs frá Alþingi sem tryggi hagsmuni almennings og atvinnulífs og þá sérstaklega sjávarútvegs og landbúnaðar, líkt og kveðið er á um í skilyrðum síðasta flokksþings framsóknarmanna.

Viðræðuferlið á að vera opið og lýðræðislegt og leiði viðræðurnar til samnings skal íslenska þjóðin taka afstöðu til aðildarsamnings í þjóðaratkvæðagreiðslu í kjölfar upplýstrar umræðu."

[Ómar Ragnarsson, 21.2.2014 kl. 20:18]

Hvernig í ósköpunum er hægt að segja að spurning Gísla Marteins sem hleypti öllu upp í loft hjá Sigmundi Davíð "hafi litast af pólitískum skoðunum" Gísla Marteins?

Bíddu aðeins, - ég hélt að Gísli Marteinn væri nýkominn úr borgarstjórn sem skeleggur fulltrúi annars ríkisstjórnarflokkanna og hafa verið yfirlýstur Sjálfstæðismaður allan þann tíma, sem hann var í pólitík.

[Erlendur Geirdal (IP-tala skráð) 21.2.2014 kl. 20:26]

Góð ábending hjá Ómari. Svona er þetta að verða.

Þeir svara ýmist með spurningu eða skætingi þegar þeim finnast spurningarnar óþægilegar.

Viðtekið virðist orðið hjá ráðamönnum að líta á fréttamenn sem andstæðinga sína af því að þeir spyrja óþægilegra spurninga.

Og þá er svarað með gagnárás í von um að næsti fréttamaður haldi sig á mottunni.

[Þorsteinn Briem, 21.2.2014 kl. 20:34]

"Í kosningastefnu Sjálfstæðisflokksins fyrir alþingiskosningarnar vorið 2013 stendur:

"Þjóðin tekur ákvörðun um aðildarviðræður við Evrópusambandið í þjóðaratkvæðagreiðslu á kjörtímabilinu."

Í viðtali við Fréttablaðið 24. apríl 2013 sagði Bjarni Benediktsson formaður flokksins:

"Við höfum haft það sem hluta af okkar stefnu að opna fyrir þjóðaratkvæðagreiðslu til að útkljá þetta mál og við munum standa við það."

Og daginn eftir á Stöð 2:

"Við viljum opna fyrir þjóðaratkvæðagreiðslu og ég tel rétt að stefna að henni á fyrri hluta kjörtímabilsins."

[Bjarni Gunnlaugur (IP-tala skráð) 21.2.2014 kl. 20:50]

Ég er ekkert viss um að pólitík valdi þessari dæmalaust lélega viðtali Gísla Marteins við Sigmund. Það virðist miklu fremur vera klaufaskapur og vanhæfni og kanski barnaleg tilraun til þess einmitt að fjarlæga sig við gamla flokkinn.

Gísli Marteinn virðist fara í viðtalið með það að markmiði að fletta ofan af atburðarás sem sé búið að hanna, en hún sé sú að Sigmundur Davíð ætli að setja 2 pólitískt handvalda seðlabankastjóra til höfðus Má (eins og Gísli átti sig ekki á því að ráðningatími Más er að klárast), þetta geri hann vegna óánægju með stefnu seðlabankanns og því sé sjálfstæði bankans ógnað.

Frómt frá sagt þá mistekst Gísla hrapalega að sýna fram á í viðtalinu að þetta sé raunin en stendur uppi sem hlutdrægur spyrjandi sem telur "auðvitað" að þetta sé raunin og að Eyjan sé málpípa framsóknarflokksins þar sem hún hafi byrt fréttir frá heimildarmönnum úr innsta hring, hann sjálfur sé þessir "sumir" sem svo telji.  Einnig telur Gísli Marteinn að ómögulegt sé að núverandi ríkisstjórn geti valið 2 viðbótarseðlabankastjóra án þess að þar gæti hlutdrægni, en slær úr og í með hvort Már hafi verið valinn án hlutdrægni eður ei.

Hvernig þú Ómar Ragnarsson getur fengið út úr þessum hroða Gísla Marteins að Sigmundur Davíð sé einhver sérfræðingur í að gera lítið úr fyrirspyrjanda, er mér hulin ráðgáta.  

Oft hefurðu nú farið út í nýyrðasmíði af betra tilefni vil ég halda.

Kanski að svona viðsnúning á atburðarás ætti að fara að kalla "Ómörsku"? 

Það kann nú ekki góðri lukku að stýra þegar þrýst verður á um lagningu háspennumastra um hálendið ef menn tala um baráttu gegn slíku sem draumóra,kjánaskap og Ómörsku. 

[Bjarni Gunnlaugur (IP-tala skráð) 21.2.2014 kl. 20:59]

p.s. 

Kanski réttara að segja "að taka Ómar á það" þ.e. nýtt hugtak fremur en nýyriði.

Tek þó fram að ég tel slíkt hugtak ekki viðeigandi og þessi kortslútning þín, Ómar, í þessu máli er engan vegin dæmigerð fyrir það sem þú hefur venjulega láti frá þér fara. 

[Þorsteinn Briem, 21.2.2014 kl. 21:07]

"Í febrúar 2009 var lögum um Seðlabankann breytt meðal annars á þann veg að seðlabankastjórum var fækkað úr þremur í einn."

"Allir þingmenn Framsóknarflokksins greiddu atkvæði með breytingunum."

[P.Valdimar Guðjónsson, 21.2.2014 kl. 21:53]

Fréttamenn RÚV og 365 eru alltof margir litaðir af pólitískum áherslum og sjónarhól sem skín í gegn. Samfylkingar og vinstri menn meiga vart vatni halda yfir frammistöðu Gísla Marteins vegna þess að sá þráhyggju vinkill sem hann ákvað að sækja fram í viðtalinu var í þeirra anda. Heimdellingurinn augljóslega lítil aðdáandi Framsóknar sem skein í gegn. Viku áður strauk hann Bjarn Ben líkt og heimilskettinum, mjukt og blíðlega.

Kannski er i þessari færslu eitthvað í likingu við bráðfyndna myndagátu Loga Bergmanns í kvöld. Altso "Ford" Ómar í garð þeirra stjórnmálamanna eru ekki á "réttri" línu.

Hitt er annað að ég veit um fyrrverandi fréttamann sem gætti þess oftast að andstæð sjónarmið í umdeildum málum kæmu fram í fréttatimum. Hann heitir Ómar Ragnarsson. Vantar mikið uppá þannig fagmennsku i dag.

[Þorsteinn Briem, 21.2.2014 kl. 22:04]

"Már Guðmundsson lauk BA-prófi í hagfræði frá háskólanum í Essex, auk þess sem hann stundaði nám í hagfræði og stærðfræði við Gautaborgarháskóla.

Hann er með M-phil. gráðu í hagfræði frá háskólanum í Cambridge og stundaði þar doktorsnám.

Már var á árunum 2004-2009 aðstoðarframkvæmdastjóri peningamála- og hagfræðisviðs Alþjóðagreiðslubankans í Basel í Sviss.

Hann starfaði áður í Seðlabanka Íslands í tvo áratugi, sem forstöðumaður hagfræðisviðs bankans 1991-1994 og aðalhagfræðingur í rúm tíu ár."

[Þorsteinn Briem, 21.2.2014 kl. 22:33]

"Í september 2005 tilkynnti Davíð Oddsson að hann hygðist hætta í stjórnmálum og taka við stöðu seðlabankastjóra sem Halldór Ásgrímsson, þáverandi forsætisráðherra, skipaði hann í."

[Haraldur (IP-tala skráð) 21.2.2014 kl. 22:52]

Það bentir allt til þess að tekin verði Sigmundur á hinn óstýrilát hluta þjóðarinnar.
Við þessari aðferð og þeirri sem boðuð er, er ekki til neitt svar nema það sem er að gerast í núna í ákveðnu fyrverandi austantjaldslandi í dag.
Þetta segði mæt vinstri kona í dag: Jæja. Ætli "vinstri"menn læri eitthvað að þessu? Um alltof margt er staða þeirra/okkar að verða lík stöðu þeirra "friðarsinna" sem sátu við völd í Bretlandi og Frakklandi meðan Þjóðverjar undirbjuggu síðari heimsstyrjöldina.
Nú sjáum við sæng okkar útbreidda, tel ég og greinilega fleiri.

[Þorsteinn Briem, 21.2.2014 kl. 23:19]

Davíð Oddsson var seðlabankastjóri frá 25. október 2005 til 27. febrúar 2009.

Stýrivextir Seðlabanka Íslands voru komnir í 14,25% í október 2006 en þá var verðbólgan hér á Íslandi 8% og útlendingar keyptu mikið af Jöklabréfum, sem hækkaði gengi íslensku krónunnar enn frekar.

Í júní 2007 voru stýrivextirnir 13,3% en 15,5% í maí 2008 og 18% í október 2008.

Og verðbólgan hér var 18,6% í janúar 2009, þegar Davíð Oddsson var ennþá bankastjóri Seðlabankans.

[H alvalegur (IP-tala skráð) 22.2.2014 kl. 00:33]

Doddson eftir Guðbjörgu bíður,

hvað segir landsins líður.

seðlabanka mesti mögur

á mogga yrkir ambögur 

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 22.2.2014 kl. 01:04]

Þetta lítur soldið mikið þannig út, að meirihluti þjóðar vilji láta ráðamenn flengja sig duglega.

Skýringa á þessari undarlegu áráttu umtalsverðs hluta þjóðarinnar, hlýtur að verða að leita í aldagamals þrælsótta gagnvart húsbóndavaldinu.

Þetta var þannig í gamla Bændasamfélaginu, að húsbóndinn var beisiklí einræðisherra á sínu svæði. Og svo Hreppstjórinn og síðan Sýslumaðurinn etc.

Maður spyr sig jafnvel hvort meirihluti innbyggja hafi bókstaflega ekki barasta heimtað vistabandið á sínum tíma. Og þessvegna var því haldið meira eða minna í raun talsvert fram á 20.öld. Slíkur var þrælsóttinn.

Það er engu líkara en umtalsverður hluti innbyggja núna, bókstaflega njóti þess að ganga sjálfvilgugur í gapastokk elítunnar og vera þar flengdir. Það er engu líkara.

Hnípin þjóð, full af þrælsótta, sem sáir í akur óvinar síns alla sína hunds og kattar tíð.

[ls (IP-tala skráð) 22.2.2014 kl. 20:11]

Svo er líka hægt að taka Gísla Martein á hlutina s.s. hlusta ekki á svarið og fullyrða svo að viðmælandinn hefði verið að segja eitthvað annað en hann sagði.

ls.