Vont ástand í stjórnmálum þjóðarinnar.

Það er ekki gott ástand í stjórnmálum þjóðarinnar þegar mestöll umræðan snýst um það hvort gefin hafi verið loforð sem hafi verið svikin og menn rífast dögum, vikum og mánuðum saman um það.

Spjótin hafa staðið á Bjarna Benediktssyni en líka verið minnt á þau ummæli Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar á blaðamannafundi á Laugarvatni um stjórnarsáttmálann í maí fyrra, þar sem hann svaraði spurningu um það hvort þjóðaratkvæðagreiðsla myndi fara yfirleitt fram um áframhaldandi viðræður á þessa leið: "Að sjálfsögðu kemur til þjóðaratkvæðagreiðslu en við ákvörðun tímasetningar á henni mun það fara eftir aðstæðum."

Í sjónvarpsviðtölum í kosningabaráttunni snerist umræðan mest um það hvenær þjóðaratkvæðagreiðslan myndi fara fram og umræðan kom þannig út, að eftir á finnst mörgum stjórnmálamennirnir hafa talað þannig, að það hafi blekkt marga kjósendur.

Og nú viðurkennir Birgir Ármannsson formaður utanríkisnefndar Alþingis þetta óbeint með því að segja að formennirnir "hefðu getað orðað þetta öðruvísi" fyrir kosningar.

Enn ein nýtt hugtak í safn Jónasar Kristjánssonar: "Að geta orðað það eitthvað öðruvísi" = að lofa einhverju, sem maður muni síðan svíkja.  

Hnúturinn í málinu felst í því að hvorugur stjórnarflokkanna vill inngöngu í ESB og þegar þess er krafist að þeir haldi þjóðaratkvæðagreiðslu um það hvort halda skuli viðræðum um samning áfram og í framhaldi af því fari þeir í þessa samninga, er erfitt að sjá hvernig hægt er að þvinga þá til þess sem þeir eru á móti og vitað er að er þeim fjarri skapi.

"Það er ekki hægt að berja fólk til ásta" sagði faðir minn heitinn stundum.

Eðlilegast hefði verið að fá á borðið úttekt samtaka vinnumarkaðarins og skoða málið vandlega og hugsanleg lausn þess hefði getað falist í því að fresta samningaviðræðum fram undir næstu kosningar og láta þær kosningar marka framhaldsstefnu í því, til dæmis að hvort taka eigi upp samningaviðræður eftir þær kosningar.  

En þetta þora ráðamenn ekki að gera vegna þeirrar óvissu sem það skapar, að annars vegar er góður meirihluti þjóðarinnar fylgjandi því að klára samningana, - en á sama tíma er meirihluti þjóðarinnar mótfallinn inngöngu í ESB miðað við það sem nú er í höndunum.

Þetta er ekki hægt að útskýra öðruvísi en þannig, að meirihlutinn vilji að samingur liggi á borðinu áður en endanleg afstaða verður tekin, af eða á.

Orð stjórnmálamanna um að þeir elski það að fela kjósendum meiri bein völd, svo sem nýjustu ummæli Bjarna Benediktssonar, eru aumleg hræsni, því að ef þeir eru í valdastöðu hafna þeir því alltaf og virðist einu gilda hver er í ríkisstjórn.

Þeir sem núna krefjast þjóðaratkvæðagreiðslu stæðu til dæmis með sterkari málstað í höndunum ef þeir sjálfir hefðu haldið þjóðaratkvæðagreiðslu 2009 um það hvort "kíkja ætti í pakkann".  

Ljúka hefði átt aðildarviðræðum

Athugasemdir

[Jón Steinar Ragnarsson, 22.2.2014 kl. 17:52]

Þú ert greinilega lagstur á sveif með spunaliðinu, eða þá bara að þú hefur ekki glóru um hvað þú ert að tala. Fyrirheit um þjóðaratkvæði voru ávallt sú að kjósa um það hvort sótt væri um inngöngu. Nokkuð sem fyrri ríkistjórn hafnaði í tvígang. Í fyrra skiptið var því hafnað af stjórnarflokkunum að það yrði borið undir þjóðina hvort sótt yrði um. Ástæðan: 70% þjóðarinnar var andvíg því samkvæmt skoðanakönnunum.

Í annað skiptið æagði Vigdís fram þingsályktunartillögu um það að þjóðin fengi að ákveða hvort vegfeðinni yrði haldið áfram árið 2010. Þeim þjóðaratkvæðum var einnig hafnað og að sjálfsögðu í ljósi þess að vilji þjjarinnar í málinu mátti vera öllum skýr.

Það fer ykkur illa vinstrimönnum að tala um lýðræði og loforð, eftir ítrekaða nauðgun á þessu grundvallarprinsippi.

Hér er enginn að svíkja neitt, heldur er verið að standa við loforð og gefa þjóðinni kost á því síðar að kjósa um það hvort sótt yrði um.

Það er alveg klingjandi klárt í dag að yfirgnæfandi meirihluti þjóðarinnar vill ekki inn í Evrópusambandið og á fjórum árum tókst ekki að breyta þeirri sannfæringu. Andstaðan aukist fremúr en hitt.

Það er enginn pakki að kíkja í og öllum ljóst hvað er í boði nema þeim fáu ESB öfgatrúmönnum sem eru í algerri afneitun á þær staðreyndir.

Það er annars þakkarvert að þú slulir nú loks opinbera á hvorum vængnum þú ert í Þessum málum, þótt ég hafi nú getið mér til þess eftir stjórnarskrársirkúsinn, sem var sérhannaður til að leyfa landsöluna.

[Þorsteinn Briem, 22.2.2014 kl. 18:04]

Sjálfstæðisflokkurinn gat að sjálfsögðu engan veginn búist við að fá meirihluta atkvæða í alþingiskosningunum í fyrra og á að sjálfsögðu að standa við eitt af sínum stærstu kosningaloforðum.

Samfylkingin og Vinstri grænir gáfu engin loforð fyrir alþingiskosningarnar 2009 um að haldin yrði þjóðaratkvæðagreiðsla um aðild Íslands að Evrópusambandinu fyrr en samningur um aðildina lægi fyrir.

Og það var einnig stefna Framsóknarflokksins.

[Þorsteinn Briem, 22.2.2014 kl. 18:24]

Ögmundur Jónasson þegar Alþingi samþykkti 16. júlí 2009 þingsályktun um aðildarumsókn að Evrópusambandinu:

"Þótt ég hafi verið þessarar skoðunar hafa aðrir haft allt aðra sýn og viljað láta reyna á hvað við fengjum við viðræðuborð.

En þótt ég sé á þessu máli eru margir annarrar skoðunar og vilja láta reyna á í viðræðum hvað við fengjum. Gott og vel, þá gerum við það.

Þannig hef ég hugsað síðustu misserin. Þess vegna var ég reiðubúinn að fylgja þeirri tillögu að ná í samningsdrög til að kjósa um.

Í ræðu minni á Alþingi í gær gerði ég grein fyrir þessari afstöðu minni."

"Er einhver mótsögn í þessu? Nei, ekki nokkur.

Er ég að ganga á bak orða minna gagnvart kjósendum? Nei, þetta hef ég sagt frá því á síðasta ári og í aðdraganda kosninganna."

Ögmundur Jónasson - ESB reynir á Vinstri græna

[Þorsteinn Briem, 22.2.2014 kl. 18:26]

Úr kosningastefnuskrá Framsóknarflokksins fyrir alþingiskosningarnar 2009:

"Við viljum að Ísland hefji aðildarviðræður við Evrópusambandið á grundvelli samningsumboðs frá Alþingi sem tryggi hagsmuni almennings og atvinnulífs og þá sérstaklega sjávarútvegs og landbúnaðar, líkt og kveðið er á um í skilyrðum síðasta flokksþings framsóknarmanna.

Viðræðuferlið á að vera opið og lýðræðislegt og leiði viðræðurnar til samnings skal íslenska þjóðin taka afstöðu til aðildarsamnings í þjóðaratkvæðagreiðslu í kjölfar upplýstrar umræðu."

[Þorsteinn Briem, 22.2.2014 kl. 18:28]

"Í kosningastefnu Sjálfstæðisflokksins fyrir alþingiskosningarnar vorið 2013 stendur:

"Þjóðin tekur ákvörðun um aðildarviðræður við Evrópusambandið í þjóðaratkvæðagreiðslu á kjörtímabilinu."

Í viðtali við Fréttablaðið 24. apríl 2013 sagði Bjarni Benediktsson formaður flokksins:

"Við höfum haft það sem hluta af okkar stefnu að opna fyrir þjóðaratkvæðagreiðslu til að útkljá þetta mál og við munum standa við það."

Og daginn eftir á Stöð 2:

"Við viljum opna fyrir þjóðaratkvæðagreiðslu og ég tel rétt að stefna að henni á fyrri hluta kjörtímabilsins."

[Hilmar (IP-tala skráð) 22.2.2014 kl. 18:47]

Nei, ástandið í pólitíkinni er bara fínt. Hér er lýðræðið að verki, og þó svo að spunalið Samfylkingar emji og væli, eins og sjá má á þessu bloggi Ómars, þá er allt í stakasta, meirihluti þjóðarinnar ræður, en ekki lítill en hávær ESB- frekjukarlakór.

Og ástandið er ekki bara í lagi, heldur alveg bráðskemmtilegt, og má líkja við hið besta uppistand. Það er náttúrulega bráðfyndið að sjá vinstrimenn væla um svik við þjóðina, sama fólkið og ítrekað meinaði þjóðinni um atkvæðagreiðslur. Annars brandari er reyndar betri, að Sjálfstæðisflokkurinn hafi svikið loforð sem þeir áttu að hafa gefið vinstrimönnum.

En þetta er ekki bara kómík, heldur tragikómík, þar sem vinstrimenn hver um annan þveran hóta þjóðinni öllu illu fyrir hönd ESB, og sumir ganga jafnvel svo langt að óska þess heitt og innilega að ESB beiti Ísland refsiaðgerðum.

Eftir lygar og svik undanfarinna ára, í tíð hreinu og tæru vinstristjórnarinnar, verrstu stjórnar lýðveldissögunnar, og mesta afhroð sem nokkrir flokkar hafa goldið í kosningum, þá er þetta ámátlega væl í besta falli hlægilegt, en í versta falli sorglegur vitnisburður um afbrigðilega hugsun.

[Haukur Kristinsson (IP-tala skráð) 22.2.2014 kl. 19:14]

Innbyggjarar hafa enn ekki áttað sig á því að sérhagsmunaklíkan, aka elítan, er löngu búin að skipta um gjaldmiðil. Þegar 2006, ef ekki fyrr, vissu braskarar að krónan væri á leiðinni til andskotans, "down the drain". Því galt að krækja sér í gjaldeyri, eins mikið og hægt var. Heimsækja vin sinn í bankanum og slá lán, stórt lán, milljarða lán, til að kaupa gjaldeyri. Engin veð, gjaldeyririnn var veðið.

Í engu braski er hægt að græða eins mikið á skömmum tíma og í braski með gjaldeyri. Því þar gerast hlutirnir mjög hratt fyrir sér. Fá sér síðan sæti og bíða þar til krónan fer til fjandans og Geir Gunga birtist og biður Guð að blessa alla vitleysuna. Amen. Tær snilld.

Þessar klíkur, nær allar, hafa bankareikninga erlendis, einnig kreditkort til að versla. Nú, ef þeim klæjar einhversstaðar, fara þeir til læknis í útlandinu. Stilla sér sko ekki upp í biðraðir með plebbum á skerinu. Kostar að vísu mörðfjár, því engin sjúkratrygging, en hvað með það, nóg eftir á bankareikningum í London, Lux., eða Sviss. 

Þetta er nú okkar “Eldgamla Ísafold, ástkæra fósturmold” í dag. Ísland framsjallanna, Ísland braskara- og innherjastrákanna Simma og Bjarna Ben.

Til lukku Jón Steinar, Hilmar og ykkar "Geistesbrüder". "Enjoy it".

 

[Hilmar (IP-tala skráð) 22.2.2014 kl. 19:57]

Vissulega er Samfylkingar daprir og sárir, og orðljótir, en þeir hafa engu að kenna nema sjálfum sér.

Það er líklegast að Samfylkingin dagi uppi eins og nátttröll.

Að ESB slepptu hefur flokkurinn enga stefnu, eins og ráðaleysi í tíð hreinu og tæru vinstristjórnarinnar ber svo átakanlegt merki.

Það er frekar erfitt að ímynda sér að kjósendur nenni að taka mark á flokki sem hefur enga stefnu aðra en þá, að ætla sér í samband sem meginhluti þjóðarinnar vill ekki í. Það verður spurt um önnur mál, og ESB verður ekki svarið sem leitað verður eftir.

Þá er fremur ólíklegt að kjósendur sætti sig við flokk sem talar niður krónuna, í stað þess að bjóða upp á lausnir sem styrkja hana, þar sem krónan verður fyrirsjáanlega gjaldmiðill okkar næstu ár og áratugi.

Flokkur sem hefur þá framtíðarsýn að við verðum ný norður Kórea, eða Kúba norðurins verður ekki treyst fyrir landsstjórn. Með þeim hugsunarhætti verður spádómurinn "self-fulfilling prophecy"

Rétt er það, að pólitíska ástandið er vont fyrir Samfylkingu og aðra ESB sinna, en gott fyrir þjóðina og framtíðina.

[Skúli Víkingsson, 22.2.2014 kl. 20:05]

Í lögum Sjálfstæðisflokksins segir: "7. gr. Landsfundur hefur æðsta vald í málefnum flokksins. Hann markar heildarstefnu flokksins í landsmálum og setur reglur um skipulag hans.". Síðasti landsfundur samþykkti: "Áréttað er að aðildarviðræðum við ESB verði hætt og þær ekki teknar upp aftur nema að undangenginni þjóðaratkvæðagreiðslu." Það hefur ekki staðið til að halda aðildarviðræðum áfram svo að þá er ekkert að greiða atkvæði um.

[Þorsteinn Briem, 22.2.2014 kl. 20:15]

Ég vissi ekki að Ögmundur Jónasson væri í Samfylkingunni.

[Haukur Kristinsson (IP-tala skráð) 22.2.2014 kl. 20:37]

 Orðrétt úr kosningarbækling Sjallanna 2013:

“Þjóðin tekur ákvörðun um aðildarviðræður við ESB í þjóðaratkvæðagreiðslu á kjörtímabilinu.” 

Skúli Víkingsson:

"Það hefur ekki staðið til að halda aðildarviðræðum áfram svo að þá er ekkert að greiða atkvæði um."

Þvílík hundalógík Skúla.

Svakalega er maður að verða þreyttur á þessu bulli sjallanna.

[Þorsteinn Briem, 22.2.2014 kl. 20:44]

Útlendingar, til að mynda Kínverjar, geta nú þegar átt helminginn af öllum aflakvóta íslenskra fiskiskipa en útlendingar hafa mjög lítið fjárfest í íslenskum sjávarútvegsfyrirtækjum.

23.11.2010:

"Friðrik J. Arngrímsson, [nú fyrrverandi] framkvæmdastjóri Landssambands íslenskra útvegsmanna (LÍÚ) segir að lögin hafi alltaf verið skýr varðandi erlent eignarhald í sjávarútvegi.

"Erlendir aðilar mega eiga allt að 49,99% óbeint, þó ekki ráðandi hlut, og svona hafa lögin verið lengi," segir Friðrik."

"Nefnd um erlenda fjárfestingu hefur að undanförnu fjallað um málefni sjávarútvegsfyrirtækisins Storms Seafood sem er að hluta til í eigu kínversks fyrirtækis, Nautilius Fisheries.

Eignarhlutur Kínverjanna er um 44%, beint og óbeint.

Og niðurstaða nefndarinnar er að það sé löglegt."

[Ómar Ragnarsson, 23.2.2014 kl. 00:31]

Þú lest pistil minn greinilega eins og skrattinn biblíuna, Jón Steinar. Ég tek það einmitt fram í lok hans að fyrrverandi stjórnarflokkar hefðu ekki látið fara fram þjóðaratkvæðagreiðslu og að það virtist ekki skipta máli, hverjir væru í stjórn, að ævinlega fyndu þeir tilefni til að standa í vegi fyrir því að þjóðin fengi að kjósa beint um mikilvægustu mál.

Þegar ég var yngri var reynt að klína kommúnistastimpli á sem flesta þeirra, sem ekki játuðust undir rétttrúnað valdaaflanna í landinu.

Fyrir kosningarnar 2007 lýsti ég því opinberlega yfir að ég væri hvorki vinstri né hægri maður og ég lýsi meginafstöðu minni kannski best með þeirri skoðun minni, að af kjörorðunum "frelsi, jafnrétti, bræðralag!" sé frelsið réttilega nefnt fyrst, af því að jafnrétti og bræðralag eru nauðsynleg tæki til þess að samanlagt frelsi eintaklinganna, sem mynda mannkynið, verði sem mest.

Slíkt getur aldrei orðið ef örfáir eiga mestallan auð jarðarbúa á meðan milljarðar líða örbirgð og skort. Því að eitt af fjórfrelsum Roosevelts var frelsi frá skorti.  

[Hilmar (IP-tala skráð) 23.2.2014 kl. 01:45]

Segist hvorki vera til vinstri né hægri árið 2007, en gengur til liðs við Samfylkinguna árið 2009, eftir að útséð er með eigið framboðsbrölt. Var það vegna þess að Samfylking Jóhönnu var ekki til vinstri?

Er þetta ekki hræsni, og ef við tölum alveg skýrt, varstu ekki að ljúga að kjósendum þínum?

E.s.

Dálítið ódýrt trikk að reyna að kaupa tiltrú með að minnast á neitun ESB sinna um þjóðaratkvæði um ESB, og í framhaldinu að blammera núverandi stjórn fyrir "svik"

Við þekkjum þetta allt, ESB/Samfylkingar byrja gjarnan setningarnar svona þessa dagana:

"Ég er nú enginn sérstakur stuðningsmaður ESB, EN......"

"Ég er nú enginn sérstakur aðdáandi Samfylkingar, EN....."

[Helgi Armannsson (IP-tala skráð) 23.2.2014 kl. 07:55]

sumir eru farnir að tala um að losa sig við svikula stjórnmalamenn

 http://www.youtube.com/watch?v=952oK_jGfYo

[Predikarinn - Cacoethes scribendi , 23.2.2014 kl. 16:28]

Halló allir - engin ákvörðun um innlimun í Evrópusambandið með tilheyrandi fullveldisframdali verður nema þjóðin sé spurð fyrst í þjóðaratkvæði- sem er meira en flugfreyjan og jarðfræðineminn gerðu áður en þau sóttu um aðild að sambandinu.

Það er ekki um neinn samning að ræða heldur að við aðlögum okkar að reglum og lögum bandalagsins, Eina sem við getum haft áhrif á er hvænær lögin og reglurnar taki gildi.

Það stendur á vef Evrópusambandsins alveg skýrt hvað er í boði ! Þið eruð læs er það ekki ? - jafnvel þó það sé á ensku ?

Þar getur þjóðin lesið um allan pakkann og farið fram og aftur um síðurnar með dreymnum augum og lesið suma kaflana aftur og aftur og aftur og aftur eins oft og hver vill.

Takkið eftir því að Evrópusambandið tekur það fram að lög þeirra og reglur eru „non negotiable” og ekki nóg með það, þeir hafa „non negotiable” feitletrað ! Samt viljið þið ekki skilja þetta - enn á ný - skiljið þið ekki ensku frekar en dr.Össur ? !

Ekki er langt síðan dr. Össur var snupraður af forystumönnum Evrópusambandsins íti í Brüssel á fjölmennum fjölþjóðlegum blaðamannafundi þar sem hann hélt þessum bábiljum ykkar aðildasinna fram að við værum að semja um og myndum fá undanþágur ! Honum var sagt blákalt að það væri í gangi aðlögunarferli en ekki samningar um undanþágur.

Gerið þið ykkur stóran greiða og LESIÐ það sem stendur um þetta í leiðbeiningum Evrópusambandsins sjálf á heimasíðu þeirra áður en þið gerið ykkur að meiri fíflum :

http://ec.europa.eu/enlargement/policy/conditions-membership/index_en.htm

[Predikarinn - Cacoethes scribendi , 23.2.2014 kl. 16:31]

Já og eitt enn varðandi tal um svik á kosningaloforðum.

Samkvæmt Skipulagsreglum Sjálfstæðisflokksins þá fer landsfundur með æðsta vald í málefnum flokksins og markar stefnu hans - skýrara getur það varla orðið og liggur stefnan fyrir á veraldarvefnum þar sem allir geta nálgast hana.

Finnir þú kosningaloforð einstakra frambjóðenda eða þingmanna sem gengur á svig við stefnu flokksins þá ræður stefnan á landsfundinum því hann hefur æðsta vald í stefnumálum og markar hana hhverju sinni. Þar er stefnan, ekki hvað einhver einstaklingur/ar kunna að hafa sagt ykkur.

Þessi stefna um að standa utan við Evrópusambandið er búin að vera í stefnu Sjálfstæðisflokksins í sennilega að minnsta kosti 37 undanfarin ár og sennilega mun lengur.

Þetta með þjóðaratkvæðið er í stefnunni og verður staðið við. Það verður ekki farið í aðildarviðræður nema að undangenginni þjóðaratkvæðagreiðslu - við það verður staðið á meðan Sjálfstæðisflokkurinn er í ríkisstjórn.

[Ásgrímur Hartmannsson, 23.2.2014 kl. 17:38]

"Þeir sem núna krefjast þjóðaratkvæðagreiðslu stæðu til dæmis með sterkari málstað í höndunum ef þeir sjálfir hefðu haldið þjóðaratkvæðagreiðslu 2009 um það hvort "kíkja ætti í pakkann". "

Nákvæmlega. Það hefði sennilega sparað mikinn hausverk... eða ekki. Eitthvaðsegir mér að þeir hefðu bara samt dundað sér við að "kíkja í pakkann."