Jafnræði í skoðanaskiptum eykur líkur á skástu lausninni.

Í lýðræðisþjóðfélagi er mikilvægt að í álitamálum sé jafnræði í aðstöðu málsaðila til að koma sjónarmiðum sínum og upplýsingum á framfæri. Það var ekki að ástæðulausu að í kjölfar Ríósáttmálans 1992 var gerður svonefndur Árósasamningur sem stuðla átti að jafnræði í álitamálum í umhverfis- og náttúruverndarmálum. 

Í þeim málaflokki eins og fleirum hallaði stórlega á. Stjórnvöld og fjársterk fyrirtæki höfðu yfirburði fjármagna, valda og aðstöðu gagnvart almenningi og samtökum hans. 

Það er dæmigert fyrir íslenskan veruleika að hér á landi var þessi samningur ekki í gildi í á annan áratug eftir að hann var lögtekin í nágrannalöndum okkar.

Höfuðatriði hans var að almannasamtök ættu lögaðild að málum, sem risu vegna framkvæmda og annarra atriða í umhverfismálum.  

Og loks þegar það gerðist að lög í samræmi við Árósasamninginn voru sett hér, varð að semja við andstæðingana um að lauma inn sakleysilegum breytingum sem gerðu Hæstarétti kleyft með óvenju langri greinargerð að úrskurða að samtök þúsunda umhverfis- og náttúruverndarsamtaka og hundruða fólks sem nutu útivistar í Gálgahrauni ættu ekki lögaðild að vegagerð í hrauninu.

Með því er Árósasamningurinn marklaust plagg hér á landi og ástandið í þessum málum viðundur í okkar heimshluta.

Nú heyrast rekin upp ramakvein yfir því almannatenglar skuli hafa veitt læknum aðstoð í málafylgju í fyrsta og vonandi eina verkfalli þeirra og þáttur RUV í umfjöllun harðlega átalinn. "Læknar áttu RUV" segir einn þessara gagnrýnenda sem sakar fréttastofuna sökuð um grófa hlutdrægni í málinu. 

Með því sé hún að hamast á móti ríkisstjórninni. Kunnuglegt orðalag. "Ljótur pólitískur leikur" sagði fyrrum innanríkisráðherra um lekamálið.  

Gerði fréttastofan þó ekkert annað en að ræða við báða deiluaðila og fjalla um viðfangsefnin í heilbrigðiskerfinu.

Niðurstaðan er sú að meðal annars hefur fengist fram það álit forsætisráðherra að vandinn í heilbrigðiskerfinu sé raunverulegur langtímavandi, sem eigi upphaflega rætur sínar fyrir 15 árum og muni þurfa mörg ár til að leysa.

Hann felst í því að vegna þess að þessi málaflokkur er langdýrasti málaflokkurinn í ríkisfjármálum hylltust stjórnmálamenn til þess að reyna að skera þar sem mest niður, af því að með því fékkst hæsta krónutalan.

Þeir áttuðu sig ekki á því að vegna breyttrar aldurssamsetningar þjóðanna, dýrari og aukins tækjabúnaðar og vegna þess að læknar hafa þá sérstöðu vegna náms og starfs þeirra erlendis að eiga auðvelt með að velja sér land til að vinna í, myndu afleiðingar fjársveltis verða til þess að heilbrigðiskerfi okkar yrði 2. flokks kerfi með keðjverkandi afleiðingum.  

Fréttastofan Ríkisútvarpsins er sem sé átalin harðlega fyrir það að hafa átt þátt í þeim raunsæislegu yfirlýsingum sem ráðamenn hafa látið frá sér fara í lok deilunnar !  

 

Barist um almenningsálitið

Athugasemdir

[Haukur Kristinsson (IP-tala skráð) 11.1.2015 kl. 16:17]

Eru Íslendingar "manipulierbar"? Það bendir margt til þess, annars væri ekki þessi uppgangur hjá PR fyrirtækjum. Það er hinsvegar merki um minnimáttarkennd, um skort á sjálfstrausti, um þjóð í leit að sínu plássi á meðal þjóða.

En líklega er það einkum merki um lélega, ef ekki handónýta fjölmiðla, enda er staða þeirra á skerinu hreint skelfileg.

"Því miður erum við þó í þeirri stöðu að fjölmiðlar eru í hers höndum hér, annars vegar í eigu eins mesta fjárglæframanns Íslandssögunnar og hins vegar harðsnúinnar klíku útgerðarmanna. Þannig að þaðan er lítils að vænta."

Þetta skrifaði Egill Helgason fyrir um 11/2 ári síðan og staðan fer versnandi. Eyjan er á sömu leið og Mogginn og FB og RÚV fær ekki að vera í friði.

Ef ég ætti að nefna einn starfandi blaðamann sem fengi hjá mér góða einkun, jafnvel ágætiseinkun, væri það Björn Þorláksson ritsjóri hjá Akureyri Vikublaði. Áhrifalítið blað á landsbyggðinni.

Þó eru einstakar sterkar raddir í Blogginu, en þær ná ekki til nema fámenns hóps.