Fjárkúgun og siðblinda að taka milljarða fyrir að geta það?

Úr viðtölum í Kastljósi um ofurbónusa skein ólík sýn á þetta fyrirbæri.

Annars vegar fannst talsmanni þeirra ekkert eðlilegra en að í krafti sérþekkingar og sérstöðu gæti hann og hans fólk stillt þeim, sem eiga mikið undir því að fljótt og vel gangi að afgreiða málefni slitabúa, upp við vegg með því að segja:

Annað hvort látið þið okkur gera þetta á svo skommum tíma að tugir milljarða græðist og borgið okkur milljarða í ofubónusa, eða þið tapið þessum peningum með því að láta aðra gera það, sem ekki geta gert það eins hratt og við getum. 

Eða að við förum til London til að gera það og þá hafa Íslendingar ekkert upp úr krafsinu. 

Mörgum finnst það lýsa siðblindu að finnast svona lagað eðlilegt og sjálfsagt, - tónninn svipaður og um fjárkúgun sé að ræða. 

Sjálfum finnst þessum verktökum ekkert athugavert við þetta. 

Það minnir á söguna af tónlistarmanninum, sem sem var spurður hvað hann tæki fyrir að útsetja ákveðið lag fyrir kvennakór. Orð tónlistarmannsins eru skáletruð: 

"Ég tek 300 þúsund."

"300 þúsund?"

"Já, 300 þúsund."

"Ætlarðu virkilega að taka 300 þúsund fyrir að gera þetta?"

"Nei." 

"En þú sagðir það." 

"Nei, ég ætla að taka 50 þúsund fyrir að gera það en 250 þúsund fyrir að geta það."

Í tilfelli ofurbónusasnillinganna er hins vegar ekki verið að tala um svona smotterí, heldur þúsund sinnum stærri upphæðir. 

 

Frumvarp til að taka á bankabónusum

Athugasemdir

[Hrólfur Þ Hraundal, 2.9.2016 kl. 12:42]

Hverjir borgar þetta fyrir rest ?

[Davíð12 (IP-tala skráð) 2.9.2016 kl. 15:11]

Barátta hins típíska Íslendings er stöðug og erfið. Sjálfur vill hann hærri laun en passa verður að aðrir fái ekki of mikið. Geri einhver betri samning við sinn vinnuveitenda þá kallar það á aðgerðir svo hann njóti þess ekki.

Tónlistarmaður að fá 300 þúsund greitt fyrir sína þekkingu eða sérfræðingur á fjármálasviði að fá 300 milljónir, stigsmunur en ekki eðlismunur. Að fá greitt fyrir þekkingu og færni þykir þeim sem hvorugt hafa óréttlæti.

Og ekki svitnar Björk við að vinna sér inn hundruð milljóna. Hvar er réttlætið í því, spyr Jón á skóflunni og hugsar mikið um hvernig koma má í veg fyrir að hún njóti afrakstursins.

[Valdimar Jóhannsson (IP-tala skráð) 2.9.2016 kl. 15:24]

Þetta eru siðlausir hndrukkarar og ekkert annað.

[Haukur Kristinsson (IP-tala skráð) 2.9.2016 kl. 17:00]

Eitthvað er nú þessi Davíð12 að misskilja hlutina. Hér er nefnilega skólabókadæmi um eðlismun, en ekki stigsmun. 

Annars, Davíð12, what the hell is that?

[Davíð12 (IP-tala skráð) 2.9.2016 kl. 19:21]

Í eðli sínu er enginn munur á því hvort tekið er 250 þúsund fyrir að geta það eða 250 milljónir fyrir að geta það. Um sama gjörning er að ræða, þóknun fyrir að geta það, enginn eðlismunur.

Á því hvort teknar eru 250 þúsund eða 250 milljónir er aðeins stigsmunur, önnur upphæðin er á því stigi að almenningur er henni ekki ókunnugur, hin á því stigi sem fæstir hafa handleikið.

[Jónas Gunnlaugsson, 2.9.2016 kl. 20:04]

Eignir fólksins voru látnar hverfa með kreppufléttunni,

Kreppufléttan, endurtekið

Bankinn náði eignunum, þegar bankinn hafði láti eignirnar falla í verði, og eign fólksins var horfin.

Nú er bónusinn notaður til að fá starfsmenn, til að selja eignirnar á sem hæstu verði, þá fá þeir bónusinn.

Piltar er þetta rétt?

Hent upp í hillu A4 blað

*

Og það besta, ég lánaði þér ekki neitt.  

Egilsstaðir, 02.09.2016  Jónas Gunnlaugsson