Viðreisn og Björt framtíð einu flokkarnir í báðum viðræðunum.

Af sjö flokkum á þingi hafa aðeins tveir, Viðreisn og Björt framtíð, tekið þátt í báðum þeim stjórnarmyndunarviðræðum og tilraunum sem eru að baki.

Þessir flokkar liggja nálægt miðjunni á vinstri-hægri kvarðanum, en Viðreisn þó frekar hægra megin á miðjunni og Björt framtíð vinstra megin á miðjunni. 

Af því að hvorki vinstri fjórflokkurinn né Framsjallar fengu meirihluta og Viðreisn riðlaði kerfinu þannig að pattstaða myndaðist í stað þess að fyrrverandi stjórnarandstaða hefði getað tekið við af fyrrverandi stjórnarmeirihluta, hefði mátt ætla við fyrstu sýn að Viðreisn væri í sterkri oddaaðstöðu, ekki síst vegna þess, að þessi nýi flokkur gat myndað stjórn til hægri á miðjunni með Sjálfstæðisflokki og Bjartri framtíð og þannig komið sér hjá því að verða þriðja hjól undir núverandi starfsstjórn.

En málið varð flóknara þegar í ljós kom að nú liggur fyrir að Viðreisn hefur hvorki getað samið til hægri né vinstri.

Því veldur að stefnumál flokksins stangast sitt á hvað á við stefnumál hægri flokkanna og vinstri flokkanna, þannig að það strandar á Viðreisn í báðar áttir.

Raunar er hægt að segja að þessi lýsing hér að ofan sé of einföld, mynstrið sé miklu flóknara.

En fólkið í Viðreisn verður að íhuga, hvort það geti farið svo á endanum, að í stað þess að formaður hennar myndi stjórn, verði mynduð stjórn yfir miðjuna þar sem farið verði framhjá Viðreisn.

En  slíkt hefur áreiðanlega ekki í upphafi verið ætlun þeirra sem stefnu flokksins ráða.  

Heiðarlegast að slíta viðræðunum

Athugasemdir

[Þorsteinn Styrmir Jónsson (IP-tala skráð) 24.11.2016 kl. 13:22]

Viðreisn er náttúrulega bara öfga hægriflokkur og það vekur athygli hvað Björt framtíð límir sig fast við þá. Á ekki bara að sameina þingflokkana?

[Þorsteinn Briem, 24.11.2016 kl. 16:17]

Viðreisn er frjálslyndur hægri flokkur sem vill aðild Ísland að Evrópusambandinu og engum nema fávitum dettur í hug að kalla hann öfgaflokk.

[Þorvaldur Sigurdsson (IP-tala skráð) 24.11.2016 kl. 18:23]

Engum nema fábjánum dettur í hug að kalla þá sem eru ósammála þeim fávita. Kemur það þá út sem hrós.