Þegar SÍS-veldið, Tíminn og Sjónvarpið voru hrekkt.

Ég ferðaðist með Árna Jónssyni söngvara um allt land á héraðsmót Sjálfstæðismanna 1959 og 1960 og á héraðsmót Framsóknarmanna 1961. 

Árni vann um árabil hjá Sambandi íslenskra samvinnufélaga og sagði mér þeim hrekk, sem var gerður í Sambandshúsinu, að nokkrum skiltum á hurðum hafði verið breytt einn morguninn, þegar fólk kom til vinnu, yfirmönnum Sambandsins til lítillar ánægju.

Þegar hrekkurinn var gerður var þarna gjaldkeri, sem þótti vera heldur um of fjarverandi.

Morguninn, sem hrekkurinn var gerður, stóð "Sjaldkeri" á hurðinni hjá honum, og á hurð Íslendingasagnaútgáfunnar stóð "SÍSlendingasagnaútgáfan."

Ég skemmti árlega á þessum árum á árshátíðum dagblaðsins Tímans, og var siður á þeim að gefa út árlegt skopblað, líkt Tímanum, sem bar nafnið "Hálftíminn" og var dreift á hverri árshátíð.

Á einni árshátíð gerðist það að ritstjóri lenti í harðvítugum slagmálum við setjara einn, og lauk viðureigninni þannig að ritstjórinn beit í lærið á setjaranum.

Ritstjórn Hálftímans var vandi á höndum á næstu árshátið, því að á vinnustaðnum þótti atvik þetta hafa verið af þeirri stærð, miðað við annað fréttnæmt á árinu, að erfitt væri að komast hjá því að gera grín að því í árshátíðarblaðinu.

En málið var viðkvæmt og hætt væri við því að yfirstjórn blaðsins myndi reiðast. 

En lausnin fannst.

Í Hálftímanum höfðu verið dálkar með stuttum setningum og máltækjum og ritnefndin fann stað fyrir þetta í máltækjadálki blaðsins.

Meðal mátækjanna var þetta: "Ekkert fær staðist tímans tönn."  

Þegar þetta er sagt, fer ekki á milli mála við hvað er átt.

En með því að hafa orðið með litlum staf var varist viðbrögðum yfirmanna blaðsins. 

Þegar ég var dagskrárritstjóri Sjónvarpsins um eins árs skeið, var dagskráin sýnd á skjánum í tíu mínútur áður en hún hófst. 

Dagskrána vélritaði ég á blaðstrimil sem var sett upp á pappírsrúllu fyrir framan sjónvarpsmyndavél, og í gegnum myndavélina var textanum varpað út á ljósvakann. 

Dagskrána mátti sjá á skjám innanhúss 20 mínútum fyrir útsendingu, starfsmönnum til hagræðis, en ekki var hægt að sjá hana utanhúss í gegnum dreifikerfið fyrr en 10 mínútum fyrir útsendingu. 

Það verður að geta nokkurra atriða til að hægt sé að skilja eðli hrekksins.

Garðar Þorsteinsson var prófastur í Hafnarfirði og voru ástamál hans umrædd á þessum tíma.

Þrír yfirmenn dagskrárgerðar voru Pétur Guðfinnsson, Emil Björnsson og Jón Þórarinsson og Eiður Guðnason var varafréttastjóri. 

Og eitt af því sem Emil var mjög viðkvæmur fyrir var vísa, sem Stefán Jónsson hafði gert um hann, svohljóðandi: 

Séra Emil giftir og grefur. 

Glatt er í himnaranninum. 

Eru á ferli úlfur og refur

í einum og sama manninum. 

 

Meðal efnis kvöldið sem ég lét verða að því að framkvæma smá hrekk, átti, að því að mig minnir, þetta að standa á strimlinum: 

Stundin okkar. Barnatími Sjónvarpsins. 

Fréttir. 

Á öndverðum meiði. Stjórnandi Eiður Guðnason. 

Maður er nefndur.  Þórbergur Þórðarson.  

Garðar ástarinnar. Mynd um fræga aldingarða á Indlandi.  

Lusy Ball. (Borið fram Lúsí bol). Þáttur með hinni frægu gamanleikkonu.  

Pétur og úlfurinn. Saga og tónverk eftir Sergei Prókofiev. 

Ég gerði nú tvær dagskrárrúllur, sú innri var rétt, en sú ytri breytt, þannig að ég gat látið röngu rúlluna standa í 10 mínútur, en síðan kippt henni í burtu nokkrum sekúndum áður en dagskráin fór út á ljósvakann, þannig að hrekk-dagskráin sást aðeins innanhúss en hin rétta fór í loftið út á ljósvakann.

Gabb-dagskráin var svona:

Stundin rokkar. Skarnatími Sjónvarpsins.

Réttir. Runki fór í réttirnar. 

Á öndverðum Eiði. Varafréttasjóri rífst við sjálfan sig.

Maður er klemmdur. Rætt við fjármálaráðherra.

Garðar ástarinnar. Prestur í Hafnarfirðí í erfiðum málum.

Lús í bol. Skítugur bítill finnur lús í bol sínum.

Pétur og úlfurinn og Jón.

 

Skemmst er frá því að segja að það fór allt á hvolf í húsinu þegar hrekk-dagskráin blasti við og séra Emil kom hlaupandi niður í útsendingarstjórnarherbergið þar sem dagskrárrúllurnar voru. En í þeim svifum hafði ég tekið gabb-rúlluna í burtu og benti honum á að ekkert væri við þá dagskrá að athuga sem væri í loftinu.

Hann trúði ekki sínum eigin augum og auðvitað sefaðist hann ekkert við þetta heldur varð ennþá sárari, einkum yfir síðasta dagskrárliðnum, sem hafði blasað við honum mínútu fyrr.

Málið var tekið fyrir hjá yfirstjórninni og mér var veitt verðskulduð ofanígjöf.  

Hrekkjalómurinn gaf sig fram

Athugasemdir

[Ólafur Bjarni Halldórsson (IP-tala skráð) 16.1.2017 kl. 09:12]

Ómar var er er alltaf góður. Auk þess að hafa skemmt þjóðinni um áratugi hefur hann vakið okkur til vitundar um gildi íslenskrar náttúru og mannlífs. Hver hefði til dæmis vitað af Gísla á Uppsölum ef Ómar hefði ekki gert hann landsþekktan?

[Þorsteinn Briem, 24.1.2017 kl. 09:17]

Í dag:

Australia to pursue TPP 12 minus one