Gríðarlega vandasamt og stórt verkefni.

Það er lærdómsríkt að taka þátt í starfi björgunarsveita og fara í krefjandi leitir. Nokkra nasasjón fékk ég af þessu þá áratugi sem ég var þátttakandi í leitum sem félagi í björgunarsveit Ingólfs í Reykjavík. 

Það var svo margt sem gat hamlað árangri. Einna verst voru tilfelli þar sem leitarmönnum sást yfir hið týnda, jafnvel þótt þeir væru alveg rétt við það. 

Það var einkum vegna þess, að þá töldu menn að búið væri að leita á viðkomandi stað og beindu leitinni annað. 

Glöggt dæmi um þetta var umfangsmikil leit að flugvélinni TF-ROM sem hvarf á leiðinni frá Reykjavík til Akureyrar árið 1973, ef ég man ártalið rétt. 

Þetta var að vorlagi og ekki var ský á lofti á flugleiðinni en hins vegar mikið mistur, svo að skyggni var aðeins 4-5 kílómetrar. 

Leitin stóð í marga daga og í viðbót við að leita úr flugvél minni úr lofti, fór ég sem leiðsögumaður með björgunarþyrlu varnarliðsins á Keflavíkurflugvelli þar sem leitað var alveg norður um Tröllaskaga. 

Nokkrum dögum síðar fannst flakið þegar snjóa hafði leyst af Tvídægru, þar sem jörð hafði verið flekkótt af snjó þegar leitin hófst. 

Þarna hafði verið leitað úr lofti strax í upphafi, en flakið var afar torséð þar sem það lá við bakka eins af svonefndum Þverárvötnum og hafði lent að hluta til ofan í vatninu, svo að neyðarsendir vélarinnar fór ekki í gang. 

Vegna þess að þarna hafði verið flogið yfir strax í upphafi leitar, var ekki farið þangað aftur. 

Eftir á að hyggja var augljóst af hverju þetta var slysstaðurinn. 

Flugmaðurinn hafði ekki verið spenntur fyrir því að fara að fljúga beina loftlínu til Akureyrar í svona miklu mistri um ókunnar slóðir yfir snævi þöktu hálendinu og ákvað því að fylgja frekar þjóðveginum.  

En á Holtavörðuheiði var staðbundin lágþoka og þar tekur vegurinn 90 gráðu beygju til vinstri.

Vélinni var flogið beint áfram í lágflugi og lenti í ógöngum í þokuloftinu við Þverárvötn.

Á hinu stóra leitarsvæði í dag er vandasamt að velja úr einhverja staði, sem frekar þurfi að beina leitinni að en öðrum.

Þótt reynt verði að setja sig í spor þess sem er á viðkomandi farartæki og leita best þar, sem hann hefur líklegast farið, getur það verið erfitt mat.

Og reynslan sýnir, að oft finnst það sem leitað er að, ekki fyrr en búið er að fara áður árangurslaust yfir rétta staðinn eða svæðið.   

 

 

500 leita – verkefnin skipta þúsundum

Athugasemdir

[Kristján Gunnarsson (IP-tala skráð) 21.1.2017 kl. 16:10]

Góð ábending og mikilvægt að læra af reynslunni.

Minnir mig á þegar ég er að gera við tæki eða vélar og gengur illa. Þá spyr ég mig sjálfan oft hvað það er sem ég er alveg viss um að er ekki bilað. Oft kemur á daginn að þar er bilunina að finna.

[Einar (IP-tala skráð) 21.1.2017 kl. 17:35]

Ekkert merki berst frá síma grunaðs í 4 stundir.