Fyrsta "vá!" upplifunin: Eins og frjálst fall ofan í Almannagjá.

Þriðji áratugurinn var uppgangstími á Íslandi, áratugur lagningar vega, byggingar brúa á borð við Hvítárbrú í Borgarfirði, stórsóknar bílanna og steinhúsanna um allt land.

Á næsta áratug kom kreppan, en glæsilegar byggingar á borð við Landsspítalann, Landssímahúsið, héraðsskóla, bíó- og samkomuhús, verksmiðja og verslunarhúsa, auk dýrra og íburðarmikilla íbúðarhúsa risu fyrir ágóða "the roaring twenties" á Íslandi.

Á myndunum frá Þingvöllum og víðar á myndum úr vörslu Jóns Ófeigssonar sést hvernig hestar og bílar blandast saman í umferðinni um sameiginlegum vegum. Það er löngu liðin tíð. 

Fyrsta "vá!" upplifun mín sést á tveimur myndum af Almannagjá, annarri með bílaröð og hinni með hesti. 

Ég var tæpra fjögurra ára sumarið 1944, þegar þessi fyrsta stóra náttúruupplifun helltist yfir.

Hún fólst í þvi að koma í bíl eftir sléttu sólböðuðu landi og steypast alveg upp úr þurru nánast í "frjálsu falli ofan í myrkvaða gjána milli svartra hamraveggja, sem virtust við það að kremja bílinn.

Þetta var ógleymanleg upplifun.

Nú er umferð á Þingvöllum fyrir löngu orðin þess eðlis, að þetta er svæði gangandi fólks.

Á tímabili gældi ég við það að opna mætti gjána í svo sem klukkustund á dag fyrir einstefnu bílaferð niður gjána, en sú hugmynd fékk öruggt andlát.  

Innsýn í landkynningu Íslands 1925