Gat látið boltann gera allt - nema tala.

Einu sinni áttu Brasilíumenn knattspyrnumann, sem var kallaður "svarta perlan." Það var Pelé, sem varð stjarna Hm 1958 aðeins 17 ára gamall og var enn öflugri snillingur á HM 1970. 

Ronaldo og Messi eru helstu snillingarnir í dag og töframenn með boltann, samanber "töfrabragð" Ronaldos á tengdri frétt á mbl.is. 

En áratug fyrir daga Pelé var uppi töframaður með boltann, sem fékk heitið "hvíta perlan" eftir frækna för með Arsenal til Suður-Ameríku og síðar landsmeistaratitla bæði á Ítalíu með AC Milan og í Frakklandi með Nancy. 

Sagt var í erlendum fjölmiðlum að töframaðurinn Albert Guðmundsson gæti látið boltann gera allt - nema tala. 

Albert skoraði glæsimörk af öllum gerðum, og einkum eru minnisstæð langskot af 35 metra færi, þar sem hann lét boltann stefna framhjá markinu en vera samt með svo mikinn snúning, að hann breytti um stefnu og skrúfaðist niður í markhornið efst. 

Skoraði tvö slík mörk í sama leiknum. 

Albert skoraði líka furðu mörg mörk frá eigin vallarhelmingi ef markvörður andstæðinganna hafði gengið einhverja metra fram úr markinu. 

Langt fram eftir aldri, kominn með myndarlega ístru, var Albert eini knattspyrnumaðurinn, sem ég hef séð, sem gat "gripið" boltann með fætinum, tekið þannig á móti honum þegar hann var sendur til hans beint framan frá, að boltinn eins og límdist efst á mótum ristar og fótleggs, og úr kyrrstöðu með boltann á þessum stað, gat hann sent hann hárnákvæmt hvert sem hann óskaði. 

Albert tók stundum að gamni sínu vítaspyrnur á þann hátt að eftir dómarinn hafði gefið leyfi með flautu sinni, gekk Albert að boltanum og teygði höndina niður til þess að snerta hann laust eitt örstutt sekúndubrot og snúa honum örfáa sentimetra, eins og margir knattspyrnumenn gera stundum við þessar aðstæður, en spyrna honum á sama andartaki firnafast í annað hvort markhornið. 

Þetta var gert á þann hátt, að engan óraði fyrir því, síst af öllum markverðinum, að skot myndi ríða af. 

Nýtt „töfrabragð“ hjá Ronaldo (myndskeið)

Athugasemdir

[Richard Þorlákur Úlfarsson, 15.2.2018 kl. 15:44]

Þakka þér fyrir þetta Ómar.

Það er hætt við því að snilli gömlu töframananna sé að gleymast.

Ef þú ert ekki á youtube, þá hefurðu ekki verið til.

Hér er link og copy frá Agli Helgasyni.

„Í annálum franskrar knattspyrnusögu er getið um frægt mark sem Albert skoraði með ótrúlegum hætti. Hann hafði æft fimleika áður en hann fór út í fótboltann. Í íþróttadagblaðinu L’Équipe mátti lesa að þetta væri eiginlega ekki hægt. En Albert mætti í jakkafötum á skrifstofu blaðsins og sýndi sama bragðið.“

http://eyjan.pressan.is/silfuregils/2013/11/20/eidur-og-albert/

[jakob (IP-tala skráð) 15.2.2018 kl. 16:42]

Minnist þess ca. 1954 (1953?), Albert spilaði með Val gegn einhverju þýzku liði. Segi ekki, eins og Ómar, að hann hafi þá verið kominn með ístru, en ekki beinlínis í keppnisformi! Fékk boltann á miðlínu, tók á móti án þess boltinn kæmi við jörð, lyfti honum dálítið og negldi upp í samskeytin, vinstra megin. Stendur enn ljóslifandi fyrir hugskotsjónum. Valur var að spila frá suðurenda Malavallar til norðurs og boltinn fór því í samskeytin vestan megin.

Jakob

[Ómar Ragnarsson, 15.2.2018 kl. 20:30]

Hann skoraði tvö sams konar mörk af 35 metra færi í þessum leik. Ég var norðarlega á vellinum að austanverðu og man það vel að í seinni hálfleik lét Valur frá suðri til norðurs.  

Þegar fyrra skotið reið af reyndi markvörðurinn ekki að verja, af því að boltinn virtist ætla að fara utan við og yfir markhornið. 

En snúningurinn á boltanum skrúfaði hann niður og inn í bláhornið. 

Í mínu minni var þetta hægra hornið. 

Síðar í sama hálfleik, skaut Albert aftur af sama færi nákvæmlega eins skoti, og nú var markvörðurinn viðbúinn og reyndi allt hvað hann gat að verja, en náði ekki upp í markhornið!  

Eftir leikinn sagði talsmaður erlendu gestanna, sem höfðu yfirburði í leiknum, að Albert væri örugglega einn af ellefu bestu knattspyrnumönnum Evrópu.