"Ég veit ekki´ af hvers konar völdum / sá vegur lagður er."

Happa- og glappa, upp á að lappa aðferðin skín út úr öryggismati EuroRAP á íslenska vegakerfinu. 

Höfundur vinsællar gamavísnasyrpu, sem Lárus Ingólfsson söng fyrir meira en 70 árum var naskur á eðli þeirrar vegagerðar, sem þá var stunduð, og birtist á því ári, sem syrpan var samin, helst í gerð svonefndrar Krýsuvíkurleiðar, sem átti að vera töfralausn í samgöngum milli Reykjavíkur og Suðurlandsundirlendisins. 

Í ljós kom, að á þeim árum, sem hér ríkti alvarlegt bakslag í efnahagsmálum eftir að gjaldeyrisforðanum var eytt á mettíma, náði þessi lausn aldrei flugi á einn eða neinn hátt, og varð hugsanlega til þess að fresta þeirri endanlegu lausn að gera almennilegan malbikaðan og upphleyptan heilsársveg yfir Hellisheiði. 

Sú endanlega lausn tafðist enn frekar fyrir þá sök að svokallaður Þrengslavegur var lagður á undan, og átti hann að verða framtíðarleiðin sem lægi beint yfir mýrlendið Forirnar rétt norðan við Arnarbæli. 

Þegar á hólminn var komið, sáu menn, að það yrði bæði illframkvæmanlegt verkfræðilega og kostnaðarlega séð og hefði í för með sér gríðarleg umhverfisspjöll að eyðileggja hið verðmæta lífríki Foranna. 

Loksins núna, meira en 70 árum eftir syrpuna hans Lassa, liggur svo fyrir mat á íslenska vegakerfinu og þar með að að það fær falleinkunn, jafnvel þótt engar holur væru i malbikinu.

Og 40 prósent vegakerfið fær lægstu mögulegu falleinkun.  

Flestir íslenskir vegir einnar stjörnu