Íslands þúsund ár

1.6.2018 | 07:48

Tók meira en áratug að vinna bug á fordómunum.

Fyrstu ár rallaksturs á Íslandi voru erfið vegna magnaðra fordóma og fáfræði um íþróttina.

Íþróttina? Já, meira að segja skilgreiningin varð til þess að margir sögðu: "Hvað ætli þetta sé einhver íþrótt, að sitja á rassgatinu í sæti og stýra bíl?"

Ein leiðin til að fá þessa spekinga til að íhuga orð sín, var að sýna þeim hanskana, sem maður varð á nota í löngu röllunum.

Fyrst hnussaði enn meira í þeim við að sjá hanskana. "Hvaða kerlingadund er nú þetta silkihanskafyrirbæri?"

Þegar útskýringin kom, tók langan tíma að fá þessa sjálfvita (besservisser) til að trúa hinu sanna: Ef maður var ekki með hanska í lengri keppnunum, nudduðust lófarnir svo hressilega við stýrið í átökunum við það, svo beintengt, sem þaö varð að vera, (og án vökvahjálpar)) að stýrið át sig í gegnum húðina til blóðs.

Í mörgum röllunum sat maður fyrir áður en röllin áttu að hefjast í rökræðum við lögreglumenn og fulltrúa sýslumanna fram á morgun til að fá leyfi til að fara af stað á hinum lokuðum leiðum.

Tímamót urðu loks í Borgarfjarðarralli. Selfosslögreglan hafði áður stöðvað okkur alla fyrir of hraðan akstur á lokaðri og vaktaðri sérleið við Votmúla, skammt frá Selfossi.

Allir voru á meira en 70 km hraða, sem var hámarkshraði á þjóðvegunum þá. !

Í fyrrnefndu Borgarfjarðarralli var gefið út af hálfu lögreglunnar, að radarmælingar yrðu á sérleið ofan úr Hítardal,sem var að sjálfsögðu oll malarvegur.

Þegar komið var yfir eina blindhæðina í beygju, sást löggan að störfum á beina kaflanum, sem tók við af beygjunni, og hafði hún valið staðinn þannig að aksturinn liti sem svakalegast út.

Þannig mældi hún okkur og bílinn, sem kom á eftir, en síðan gerðist það undarlega, að ekkert fréttist meira af lögregluaðgerðunum.

Lauk síðan rallinu og eftir verðlaunaafhendingu um kvöldið kom skýringin þegar ég spurði lögregluþjón um niðurstöðu mælinganna: "Þú komst fyrst yfir blindhæðina og flaugst í gegnum beygjuna á 162ja kílómetra hraða. En síðan kom Eggert Sveinbjörnsson á eftir þér með sprungið á öðru dekkinu að aftan og mældist á 134 km hraða!

Þá litum við á hvor annan, sem vorum að mæla, og sögðum: "Þetta er eitthvað allt annað en sá akstur sem við erum að mæla daglega. Og hættum þar með mælingunum og gerðum ekki meira í málinu."