HM er allt eftir. Tvö svipuð glæsimörk Alberts í sama leiknum í gamla daga.

HM er rétt að byrja. Leikur Portúgala og Spánverja bara einn af mörgum. Þau lið sem komast lengst eiga mestu möguleika á að hampa markakóngi. Spyrjum að leikslokum eftir tæpan mánuð. 

Aldrei er góð vísa of oft kveðin. Þótt það hafi áður komið fram hér á síðunni að Albert Guðmundsson hafi skorað tvö mörk í sama leiknum á sjö8nda árarug síðustu aldar og notað svipað bragð og Ronaldo gerði í dag er ekki úr vegi að rifja það afrek upp til samanburðar. 

Valsmenn buðu erlendu liði, sem ég man ekki lengur hvað var, til að leika hér á landi. 

Liðið lék við Val, og sem gamall Valsmaður, var Albert beðinn um að leika með uppeldisfélagi þótt hann hefði lokið frækilegum atvinnumannaferli sínum erlendis. 

Leikurinn varð alger einstefna fyrir hina fantagóðu gesti, og Valslíðið komst aðeins sárasjaldan fram yfir miðju. 

Þegar Albert fékk boltann, lék hann að vísu fágætar listir, sem sýndu, að það var ekki út í bláinn sem erlendir blaðamenn segðu um hann, að hann gæti gert hvað sem væri við boltann, - nema láta hann tala. 

Tekin var fræg mynd af honum á sparijakkafötum á blaðamannafundi í Frakklandi, þar sem hann var beðinn um að endurtaka eitt atriðið. 

Gestirnir tóku Albert í gæslu, og hann komst að vísu nokkrum sinnum örlítið fram fyrir miðju en var þá umkringdur af mótherjum og hafði oftast engan samherja í nálægð til að reyna samspil við. Þetta var pínlegt.  

Svo fór, þegar líða tók á leikinn, að Alberti leiddist þófið. Þegar hann fékk boltann í eitt skiptið, kominn aðeins fram fyrir miðlínu, einlék hann ekkert með hann í það skiptið heldur spyrnti honum firnafast í átt að markinu. 

Þetta var hægrifótarskot með snúningi. Boltinn stefndi í fyrstu það hátt og það utarlega, að markvörðurinn reiknaði með því að hann færi bæði hátt yfir markið og utan við það. 

Markvörðurinn hreyfði sig því varla, en brá hins vegar heldur betur í brún þegar boltinn tók skyndilega beygju og skrúfaðist niður í markið efst í markhorninu hægra megin. 

Þetta var nákvæmlega eins skot og hjá Ronaldo í aukaspyrnunni í gær, nema að skot Alberts var utan frá vallarmiðju af um 30-35 metra færi!  

Ef ég man rétt skoruðu gestirnir þrjú mörk í leiknum, en Alberti fannst greinilega að hann hefði ekki lagað stöðuna nógu vel, því að skömmu síðar endurtók hann leikinn og spyrnti aftur bylmingsskoti frá svipuðum stað af 30-35 metra færi. 

Í þetta skiptið brást markvörðurinn við af öllu afli, en átt samt ekki möguleika í að ná til boltans þar sem hann þrykktist öðru sinni í snúningi ofan í markhornið hægra megin, alveg uppi við vinkilinn!  

Margir eru áreiðanlega enn á lífi sem geta vitnað um að þessi frásögn er sönn. 

Hún dregur að sjálfsögðu ekki úr afreki Ronaldos í gær á sjálfu HM með varnarvegg fyrir framan sig.  

Albert átti það sameiginlegt með Ronaldo, að færni hans og geta komu ekki til hans á silfurfati þrátt fyrir augljósa hæfileika. 

Faðir minn ólst upp í sömu götu og Albert á Skólavörðuholti þar sem þeir spiluðu fótbolta daginn út og daginn inn við svipaðar aðstæður og götustrákar í Ríó. 

En Albert hafði þá sérstöðu að hann lét sér það ekki nægja heldur æfði sig einn af miklu kappi án afláts og stundaði knattþrautir sem hann bjó til sjálfur af mikilli hugkvæmni. 

Ekki svara Ronaldo á morgun