Hernaðarhagsmunir gömlu Kalda stríðs keppinautanna ráða.

Beinir og grjótharðir hernaðarlegir hagsmundir Bandaríkjamenna og Rússa hafa alla tíð ráðið um gjörðir þessara gömlu keppinauta um hernaðarlega stöðu á norðurslóðum. 

Það hentaði hagsmunum Kananna að taka að sér hernám Íslands 1941 og sömuleiðis voru þeir með samskipti við Dani og möguleika á hernaðaruppbyggingu á Grænlandi í huga þegar Roosevelt forseti blandaði sér í sambandsslitin og fékk þeim frestað um eitt ár, gegn því að þeir styddu stofnun lýðveldis. 

á mjög klaufalegan hátt var sett fram ósk árið 1945 um þrjár herstöðvar um eilífð ( Í Skerjafirði, á Miðnesheiði og í Hvalfirði til 99 ára). 

Allan Kalda stríðs tímann var það hugsun Bandarikjamanna, að það sem væri gott fyrir Bandaríkin í hernaðarlegu tilliti væri líka gott fyrir Íslendinga. 

Í byrjun 21. aldar kom í ljós, að Bandaríkjamenn höfðu engan áhuga á frumkvæði að samráði við Íslendinga um brotthvarf varnarliðsins. 

Sú ákvörðun var tekin að Íslendingum forspurðum og eingöngu með bandaríska hagsmuni í huga. 

Á Grænlandi sýndu Kanarnir oft bæði leyndarhyggju og skort á samráði við hernaðarreksturinn þar í landi, svo sem með kjarnorkuvopnaumsvifum sínum og hafa auðvitað ekkert samráð við næstu nágrannaþjóð Grænlands varðandi uppbyggingu á mannvirkjum, sem bæta hernaðarlega aðstöðu. 

Rússum hentaði vel í áróðursstríðinu á Kalda stríðs árunum að koma Íslendingum til hjálpar með hagstæðum vöruskiptasamningum þegar Bretar ætluðu að svelta okkur til hlýðni í landhelgismálinu, og í hruninu glytti líka í að þeir aðstoðuðu okkur fjárhagslega. 

Aukin umsvif og hnyklaðir hernaðarlegir vöðvar Rússa á Íshafinu hafa líka farið fram og mun fara fram að fyllstu hentugleikum þeirra án þess að við aðra sé talað. 

"Já, svona eru norðurslóðir í dag" myndi Jón Ársæll segja. 

Auka hernaðarumsvif sín