Alltaf jafn hissa í meira en hálfa öld.

Síðan stríðsgróðinn mikli byrjaði á þeirri umbyltingu þjóðfélagsins, sem falist hefur í stórum vaxandi þjóðartekjum og tilsvarandi stórfjölgun fæðinga, er eins og að ráðamenn þjóðfélagsins hafi orðið og verði alltaf jafn hissa á afleiðingunum. 

Síðasti kreppuárgangurinn, 1940, skilaði sér í innan við hundrað nýstúdentum 1940. 

Næstu ár á eftir varð sprenging í stúdentafjöldanum og þetta virtist koma mjög á óvart. 

Samt hafði orðið sprenging í grunnskóla- og leikskólakerfinu 10-15 árum fyrr. 

Og eftir þetta hafa þessir árgangar stríðsáranna og eftirstríðsáranna alltaf komið ráðamönnum á óvart. 

Nú skilja þeir ekkert í því af hverju "útskriftarvandi aldraðra sé í áður óþekktum hæðum." 

Það voru stóru árgangarnir sem skópu möguleikana á því að leggja grunn að nútíma uppbyggingu og velsæld á þeim tíma sem ekki var hægt að flytja inn vinnuafl í þeim mæli sem hefur verið á þessari öld. 

Nú linnir ekki neikvæðum fréttum af þessum sömu stóru árgöngum, sem eðlilega eldast og þurfa á lífeyris- og heilbrigðiskerfinu að halda, sem þeir byggðu upp með striti sínu. 

Og alltaf verða menn jafn hissa á "áður óþekktum hæðum" sem voru fyrirsjáanlegar fyrir um 70 árum. 

25% bráðarýma ekki nýtt sem skyldi

Athugasemdir

[Már Elíson, 19.11.2018 kl. 22:00]

Takk fyrir frábæran pistil. - Þú batnar með árunum og lumar á gnægð sagna. Frábært.