Gamall kækur, sem tekur sig enn upp?

Hjá Vegagerðinni vinnur afbragðs fólk og margar framkvæmdir hennar víða um land eru snilldarlega útfærðar. 

Þegar kona ein, sem ég því miður man ekki nafnið á, hélt fyrir nokkrum árum kynningu á Grand hótel á vandaðri mastersúttekt sinni í samræmi við háskólakröfur á því hvernig íslensk fyrirtæki og stofnanir bregðast við mati á umhverfisáhrifum, bjóst ég því við því að Landsvirkjun gæti orðið þar efst á blaði. 

En flestum til mikillar undrunar kom Vegagerðin langverst út. Það var frekar regla en hitt, að hún færði flest matsatriðin til sér í hag og sérskoðunum þar á bæ. 

Þetta er svo sem ekki einsdæmi hvað snertir fyrirtæki sem standa í framkvæmdum. Þannig er í matsskýrslu einkafyrirtækis, framkvæmdaaðila Búlandsvirkjunar, markvisst færð niður flokkun á gróðri, skógur talinn kjarr, kjarr talið lyng, lyng talið gras eða mosi og mosi talinn auðn. 

Og fimm fallegir fossar í þeim hluta Skaftár sem þurrka á upp, voru ekki taldir vera til, né heldur hinir fallegu hólmar í þessum hluta árinnar. 

Vegagerðin virðist of oft á ferli sínum hafa farið sínu fram. Þannig harðneitaði hún því sem Sverrir Runólfsson hélt fram eftir Bandaríkjadvöl, að sú aðferð við að leggja bundið slitlag þar vestra og hann nefndi "blandað á staðnum" ætti nokkuð erindi hér á landi. 

Farið var í eins konar herferð gegn Sverri svo að gárungar fóru að kalla hann Sverri Raunólfsson. 

Eftir nokkurra ára baráttu Vegagerðarinnar gegn þessum framförum, var Sverri loks úthlutað kafla á Kjalarnesi, sem var nokkurn veginn sá versti sem hann gat fengið, vegna mýrlendis undir vegarstæðinu. 

Þegar vegurinn varð öldóttur af þessum sökum, fékk Sverrir skömm í hattinn og var úthrópaður áfram.  

Þegar reikna þurfti Fljótaleiðina í jarðgöngum á Tröllaskaga út af borðinu, var gangamunninn Fljótamegin færður svo langt niður, að göngin lengdust nóg mikið til að verða óhagkvæm. 

Sðmu aðferð var beitt varðandi göng undir Hjallaháls í Gufdalssveit, að jarðgangamunninn að vestanverðu var færður alveg ofan í sjávarmál í Djúpafirði! 

Nú glyttir í ýmsar hagræðingar forsendna í þessum dúr, þegar öllum leiðum nema um Teigsskóg er harðlega hafnað hjá Vegagerðinni.  

Eins og sagt er í upphafi þessa pistils hefur hæft starfsólk Vegagerðarinnar víðast unnið afburða gott starf. Þess vegna er nauðsynlegt að gamall kækur, sem dæmi hafa verið nefnd um, sé ekki látinn ganga aftur eins og draugur. 

 

Reykhólaleið talin vænlegust

Athugasemdir

[kristinn geir steindórsson briem (IP-tala skráð) 15.12.2018 kl. 10:24]

vegagerðin er skrýtið fyrirbæri en þó má stundum tala hana til ef rökin eru góð. t.d. sá hún að það væri ómögulegt að leggja veg  yfir tjörn sem var fágæt brunklukkutegund til hús. en hin dæmin eru fleiri góðir veigir breiðir og vel lagðir en verða ófærir í fyrstu snjóum