Grundvallaratriði að fréttir geti borist tæknilega.

Fréttaflutningur byggist á nokkrum atriðum. Nefna má þrjú einföld atriði. 

1. Fréttnæmt atvik eða ástand á sér stað. 

2. Fréttamaður eða blaðamaður reynir að afla frétta. 

3. Tækni er fyrir hendi, sem gerir fréttamanni kleyft að fá vitneskju um fréttina til að miðla henni. 

Þegar það er skoðað af hverju fréttir bárust ekki, eða bárust seint og illa í óveðrinu mikla á dögunum, blasir það við, að það sem brást, var nær alltaf liður númer 3:  Vegna tæknilegrar bilunar var ómögulegt fyrir fréttamenn að komast í samband við þá, sem gátu greint frá fréttinni. Eða að þeir, sem gátu greint frá fréttinni voru ekki í aðstöðu til þess að koma henni á framfæri, oftast af tæknilegum aðstæðum, en stundum af öðrum knýjandi aðstæðum.

Dæmi um hið síðarnefnda var hrossadauðinn mikli.

Fréttafólk á fjölmiðli gat ómögulega vitað um það fyrirfram á hvaða bæjum hross myndu drepast. Víða vissi heimafólk það ekki sjálft á meðan veðrið var svo vont, að ekki var hundi út sigandi.  Fréttasambandsleysið í báðar áttir var oftast vegna þess að fjarskiptasamband var ekki í lagi svo að fréttir bárust ekki, en líka vegna aðstæðna á borð við það, að fjöldi hrossa var týndur á kafi í snjó, og það þurfti að hafa forgang að finna þau og hafa tíma og aðstöðu til þess að miðla um það fréttum.

Jafnvel þótt símasamband væri við þá bæi, þar sem ekki var vitað um afdrif hrossanna, var ekki hægt að segja frá dauða þeirra eða afdrifum, fyrr en þau fundust, ýmist dauð eða illa farin, eða tæk til björgunar. 

Örmagna bændur, sem þurftu að leggja dag við nótt í að bjarga hinum illa stöddu dýrum, hlutu að gefa björgunarbaráttunni forgang.   

RÚV bregst við umræðu vegna fréttaflutnings

Athugasemdir

[Þorsteinn Styrmir Jónsson (IP-tala skráð) 18.12.2019 kl. 08:25]

Áhugamaður um þjóðfræði hefur sagt mér að síðast hafi orðið svona mikill skepnudauði á norðurlandi árið 1887 eða fyrir rúmlega 130 árum.

Þannig að það sýnir svart á hvítu hvílíkar vetrarhörkur ganga yfir norðlendinga.

[Ómar Ragnarsson, 18.12.2019 kl. 13:13]

Megin einkennið á "vetrarhörkunum" núna er ekki mikill kuldi eðs frost, heldur vindur og blautur snjór. Meðan norðurhvelið norðan heimskautsbaugs er að mestu sólarlaust verður þar ævinlega kalt um háveturinn.  

En munurinn núna á því, sem áður var, er sá að norðlægar vindáttir eru hlýrri en áður í átökum hlýrra og kaldra loftmassa, og því meira af vindi, slyddu og þungum, blautum snjó í vetraráhlaupum, og meira af vindi og úrkomu allt árið í norðlægum áttum.