Var fyrsta rauða viðvörunin bara djók?

Það mætti halda að margir telji að ekkert hafi verið á bak við fyrstu rauðu viðvörunina í sögu nútíma viðbúnaðarkerfis vegna náttúruvár.

Nú fara margir mikinn í stórum dómum um umsjónarmenn innviða fjarskipta- og rafmagnskerfis, bændur og RÚV, og virðast þessir dómarar eiga erfitt með að gera sér grein fyrir hinu mikla óveðri, sem fékk í upphafi heitið Sprengihvellur og var það réttnefni þótt sprengingarveðrið yrði býsna langvinnt.

Síðuhafi var félagi í björgunarsveit í áratugi og átti bæði flugvél og sérbúna bíla, til þess að vera sem best í stakk búinn til að fara í útköll. 

Enn í dag er hægt að stökkva upp í slíka jeppa fyrirvaralaust og fara af stað í leiðangra. 

Og þótt viðkomandi jeppar séu að vísu orðnir gamlir og því ekki mikils virði í peningum, hafa þeir farið ótal ferðir farsællega um hálendi og jökla landsins, oft í erfiðum skilyrðum, sem fylgja tíðum slíkum atburðum. 

En stundum verða skilyrði þannig, að hvergi er hægt að róta sér. Sem eitt dæmi af mörgum um þetta má nefna, að reynt var að hafa forsjálni við 15. janúar 1995, þegar slæmu veðri var spáð á Norðvesturlandi, sama svæði og nú var aðallega haft í huga með rauðri viðvörun, og farið á jöklajeppa síðdegis til þess að vera til taks sem næst viðburðum þegar liði á nóttina og daginn eftir. 

En engin leið var þá að sjá það fyrir, að mannskæðasta snjóflóð síðan um aldamótin 1900 myndi falla á Súðavík. 

Og veðurhamurinn var slíkur við vesturmörk Laxárdalsheiðar, að aðalatriðið reyndist í tæpan sólarhring að koma í veg fyrir jeppinn fyki út glórulausan veðurhaminn. 

Enn meiri og víðfeðmari veðurhamur var nú, og þetta er rifjað hér upp sem dæmi um það, að það er sama hve góður búnaðurinn og forsjálnin eru, að andspænis tryllingsveðri eins og hér geysaði núa, verða flest mannanna tæki oft vita gagnslaus. 

Nú síðast í morgun, meira en viku eftir hvellinn, slær ein öflugasta og nýjasta risaraflína landsins út, vegna þess að raflínan sjálf þoldi ekki hið margfalda álag íss, vinds og seltu, sem fylgdi hinum dæmalausa veðraham.  

Aftaka norðanstormar eru með hlýnun loftslags og harðari átökum hlýs og kalds lofts orðnir hlýrri en áður var, svo að núna er snjórinn miklu oftar en áður blautur og þungur. 

Seltan er síðan annað dæmi um mikla vá, eins og virðist hafa verið raunin varðandi Fljótsdalslínu 4, þar sem sambandið rofnaði ekki þótt línan gæfi eftir, heldur sló út við það að blautur snjór féll á línuna. 

Margir þeirra, sem hæst hafa núna, virðast hafa setið uppi í sófa þegar óveðrið skall á, og hlustað á rauðu viðvörunina sem einskonar djók, þótt veðurhæðin á Kjalarnesi, á stað, sem er innan borgarmarka Reykjavíkur, færi langt yfir fárviðrismörk, og gerði veginn kolófæran. 

Svipað ástand var á þúsundum staða um allt land og því ætti að fara varlega í að gagnrýna þá sem stóðu frammi fyrir aðstæðum þar sem um líf og heilsa þeirra sjálfra var í bráðri hættu og ekki viðlit að hafa fjarskiptasamband til né frá.  

Óvægin umræða um hrossaeigendur