Ekkert að vélinni og furðulegt flug?

Fljótlega eftir hið hörmulega flugslys þegar pakistönsk þota fórst og 97 manns dóu voru birtar upplýsingar um flugið, sem voru sérdeilis furðulegar. 

Þess ber að geta, að endanleg skýrsla hefur ekki verið gefin út, en bráðabirgðaskýrsla er í samræmi við þessar fyrstu upplýsingar.

Samkvæmt þeim fengu flugmennirnir heimild til aðflugs, en voru alltof hátt þegar það hófst og hraðinn enn mikill, enda engir flapar komnir niður. 

Þegar þeir ætluðu að setja lendingarhjólin niður, fóru þau ekki niður. 

Þeir flugu samt áfram án þess að gera ráðstafanir til þess að minnka hraðann og auka brattann, svo að hægt yrði að lækka flugið eins og kostur var. 

Þeir komu síðan of hátt til lendingar og ákváðu að magalenda vélinni, sem var alveg furðuleg niðurstaða, því að eðlilegra hefði verið að þeir hefðu mun fyrr fengið heimild til að fara í biðflug og létta vélina með því að eyða eldsneyti og nota jafnframt allan þann tíma, sem hægt var að fá til að koma hjólunum niður. 

Þeir komu of hratt og fóru of langt svífandi inn eftir brautinni, magalentu samt á hreyfilhlífunum með miklum eldglæringum, og gáfu þá fullt afl til hefja vélina til flugs og fara hring til að lenda. 

En hreyflarnir voru svo skemmdir og þar að auki hafði komið upp eldur í þeim, að þeir misstu afl, svo að vélin dró ekki inn á brautina. Flugumferðarstjórar létu flugmennina ekki vita af þessu ástandi hreyflanna. 

Í umfjöllun um þetta hér á síðunni á sínum tíma var bent á það í athugasemdum, að sjálfvirkur búnaður fer í gang og kemur í veg fyrir að hjólin séu sett niður, nema komið sé niður fyrir ákveðinn hraða, því að annars verði álagið af loftmótstaðu á búnaðinn of mikil. 

Af því má ráða, að orsökin fyrir því að hjólin fóru ekki niður hafi einfaldlega verið of mikill hraði vélarinnar og að ekkert hafi verið að henni fyrr en hún var skemmd af völdum flugmannanna við óþarfa lendingu. 

Svo er að sjá, að þegar flugmennirnir gerðu þau mistök að reyna að setja hjólin á of miklum hraða og þau fóru ekki niður, hafi það atvik virkað öfugt á þá; það er, að bilun í búnaðinum ylli því að þau fóru ekki niður. 

Þegar þetta dæmi um það, hvernig lymskulegar og ruglandi aðstæður geta undið upp á sig, skapað meinlokur og valdið mistökum við stjórn flugvéla, er skoðað, skiljast betur þau vandkvæði, sem meðhöndlun og notkun MCAS búnaðarins á Boeing 737 Max hafa skapað. 

Ef hjólin hefðu farið niður, hefði það einungis orðið vegna bilunar í sjálfvirka búnaðinum, sem átti að koma í veg fyrir það ef hraði þotunnar væri of mikill! 

Hjólin fóru ekki niður á pakistönku þotunni af því að á heildina litið, voru allir hlutar búnaðarins í fullkomnu lagi!

Og enn fréttist ekkert af því hvernig lausn 737 Max málsins miðar.  

Mannleg mistök ollu dauða 97 manns