"Þú ert ósýnilegur" - verður að vera edrú - með lokaðan hlífðarhjálm.

Við að "gúggla" nokkur aðalatriði vélhjólaaksturs á netinu í því skyni að finna einhverjar tölulegar staðreyndir um þá áhættu, sem tekin er við slíkan akstur umfram þá áhættu, sem tekin er við aksturs bíls, koma nokkur óvænt atriði í ljós. 

1. Fyrirsögn fréttarinnar: "Þú þarft að hugsa fyrir tvo", sem líka má orða þannig, að þú þarft að gera ráð fyrir því að enginn annar í umferðinni í kringum þig sjái þig. Vera viðbúinn því að hver, sem er, geti gert þau mistök að sjá þig ekki. Vera í gulu vesti. 

2. Vera "ekdrú." Banaslys og alvarleg slys eru tvöfalt algengari á vélhjólum en bílum -  en - helmingur banaslysa og alvarlegustu slysa á vélhjólum verður vegna þess að ökumaðurinn er ekki allsgáðður - er ekki edrú.  Þetta er þrefalt hærra hlutfall en hjá ökumönnum bíla, þannig að mismunurinn hvað ökutækin varðar er að mestu fólginn í þessu eina atriði. Dæmi: Maður undir áhrifum vímugjafa, sem sest undir stýri á bíl og ekur á staur eða vegg meiðist að öðru jöfnu minna en ef hann gerir þetta sama á vélhjóli. 

3. Vera með lokaðan hlífðarhjálm á höfði. Alltaf lokaðan, helst líka á reiðhjóli, því að ef lent er í árekstri við bíl, ræður enginn því fyrirfram hvort sá bíll er smábíll eða stór flutningatrukkur. 

4. Vera í vélhjólaklossum eða stígvélum með ökklavörn. Ökklabrot eru algengasta beinbrotin í vélhjólaakstri.  Vera með góða hanska með höggvörn fyrir hendur og hnéhlífum og sérstakri vörn fyrir olnboga má bæta við. Bakvörn og heilum vélhjólagalla má bæta í drauma sína. Góð stígvél og hanskar eru líka nauðsynleg til að gefa gott skjól fyrir regni og kulda.  

5. Hafa öll réttindi í lagi, bæði á manni og bíl, og halda sér í formi. 

Ef sérstök rækt er lögð við ofangreind atriði við vélhjólaakstur er búið að jafna áhættuna miðað við það að nota frekar bíl.  

Bifhjólafólk þarf að hugsa fyrir tvo

Athugasemdir

[Halldór Jónsson, 1.7.2020 kl. 10:57]

 Af hverju ekki að gera sér ljóst að akstur á vélhjóli er hættuspil.Maðurinn er óverinn og hjólið er miklu valtara en bíll.

Þú tekur áhættu í skiptum fyrir ánægjuna. Ef þú vilt ekki skemma skrokkinn þinn þá ferðu akki á vélhjól.Punktur.  Það er bara ónauðsynlegt fíflarí.

Það er nefnilega ekki spurning um hvort heldur bara hvenær eitthvað skeður sem þú sérð eftir.

Auðvitað er æðislegt að þeysa í 150 km. hráða á mórhjóli. En það er miklu hættulegra en að fljúga lágflug á 300 km. hraða.

[Ómar Ragnarsson, 1.7.2020 kl. 13:43]

Hver er að tala um að "þeysa í 150 km hraða á mótorhjóli"?  Í 8 þúsund kílómetra akstri mínum úti um allt land hef ég að sjálfsögðu verið innan við lögleg hámarkshraðamörk. 

Í fyrra óhappi mínu á rafreiðhjóli 14. apríl 2015 var ég á fimm kílómetra hraða á gangbraut og í síðara skiptið, 2. janúar 2019, á 20 km hraða á hjólastíg. 

Fyrra skiptið hélt ökumaður bílsins að ég væri kominn yfir akbrautina og gaf í, þótt hann sæi ekki fram fyrir sig vegna lágrar kvöldsólar. 

Í síðara skiptið var hjólreiðarmaðurinn, sem kom á móti mér, að reyna að lesa af rafhlöðumæli hjólsins, horfði ekki fram fyrir sig og sveigði yfir á öfugan vegarhelming. 

Bæði skiptin, að ökumaðurinn sæi ekki það sem var framundan, hefðu alveg eins getað gerst hjá þeim undir stýri á bíl á 90 km hraða.