"ÍSAL varð að vera sjálfbært" 2007. Aftur núna.

Árið 2007 sögðu eigendur álversins í Straumsvík, að álverið yrði að vera sjálfbært rekstrarlega. Það væri hins vegar ómögulegt nema að það yrði stækkað verulega, og ef stækkunin næðist ekki fram, yrði álverinu lokað. 

Í tvísýnni kosningu um að gera þær ráðstafnir, sem taldar voru nauðsynlegar, til dæmis í skipulagsmálum, felldu Hafnfirðingar þessa stækkun naumlega. 

Álverinu var samt ekki lokað, heldur var hagrætt í mun minna mæli í rekstrinum.  

Nú er uppi sama krafan um að gera álverið sjálfbært rekstrarlega, og að það sé skilyrði fyrir því að því verði ekki lokað. Í þetta sinn er ekki uppi krafa um stórfellda stækkun þess, enda enn óhægara um vik en fyrir 13 árum. 

Í staðinn nær krafan til rekstraratriða eins og orkuverðs og til kjarasamnninga. 

Þótt lokun álvera í Nýja-Sjálandi eða annars staðir kunni að minnka aðeins pressuna á Íslandi, hefur COVID-19 slæm áhrif hvað varðar stórvaxandi atvinnuleysi. Það breytir stöðu starfsmannanna til hins verra og eykur áhrif lokunar á efnahags- og atvinnulíf. 

Lokunin á Nýja-Sjálandi ætti að öðru jöfnu að sýna, að slíkur niðurskurðarhnífur er hafinn á loft nú og með honum sama hótunin og 2007.  

Hvað, sem um það má segja, eru blikur á lofti

Álverið verði að vera sjálfbært

Athugasemdir

[Grímur Kjartansson, 15.7.2020 kl. 13:54]

Þetta er nú orðið mjög gamalt álver

Hvað tapaði ÍSAL mikið á ljósboganum í fyrra?