80 ár síðan Þjóðverjar gerðu arfamistök í Orrustunni um Bretland.

Daginn áður en Trotsky var drepinn, en það gerðist 21. ágúst 1940, var orrustan um Bretland í fullum gangi og Winston Churchill hélt eina af sínum frægustu ræðum, oft kölluð "The Few", um bresku orrustuflugmennina, aðeins um 7-800 manns, sem höfðu í fullu tré við Luftwaffe, þótt við ofurefli væri að etja.  Setningin, sem skóp nafn ræðunnar var þessi: "Never in the field og human conflict have so many owed so much to so few."  

"Aldrei í ófriðarsögu mannkyns hafa svo margir átt jafn mikið að þakka jafn fáum."

Churchill vissi nákvæmlega hvað hann var að segja í ljósi þess að þegar Þjóðverjar völtuðu yfir Frakka fyrr um sumarið stóðu nýjustu og bestu orrustuflugvélar Frakka, Dewoitine, ónotaðar hundruðum saman og engir flugmenn voru til að fljúga þeim. 

En hugsanlega var 24. ágúst 1940 örlagaríkasti dagurinn þegar þýskar sprengjuflugvélar, sem áttu að varpa sprengjum á flugvélaverksmiðju í Rochester í Kent og á olíustöð í Thameshaven, villtust vegna þess að Bretar beittu þá radartruflunum og vörpuðu í staðinn sprenjum á miðborg Lundúna og East End. 

Þetta gaf Churchill tilefni til að svara beint og hefna fyrir þetta með því að senda 81 sprengjuflugvél í næturárás á Berlín, sem að vísu heppnaðist aðeins að hluta, en markaði þau þáttaskil, að þetta var fyrsta árás RAF á Berlín, og Göring hafði lofað því að Bretar myndu ekki ráðast á Berlín.  

Þetta freistaði Görings til að breyta um stefnu í loftárásunum með því að hefja stórárásir á London 7. september eftir að Hitler hafði hótað árásum á breskar borgir. 

Þessi stefnubreyting fól í sér einhver örlagaríkustu mistök Görings, því að fram að þessu hafði gengið nokkuð vel að ráðast beint á flugvelli, birgðastöðvar og aðra mikilvægasta staði fyrir breska flugherinn og eini möguleikinn til að sigra breska flugherinn var að eyða honum sjálfum og það sem hann þurfti. 

Í staðinn var farið út í það að reyna að brjóta þrek bresks almennings niður með því að "gereyða" breskum borgum. 

Hvorugt tókst; almenningur með konung og ríkisstjórn í forystu, efldist í stað þess að bogna og 17. september frestaði Hitler innrásinni "Sæljón" um óákveðinn tíma, og hún varð aldrei að veruleika.  

Alls misstu Þjóðverjar minnst 1800 flugvélar, en jafnvel allt að 2400 í orrustunni um Bretland; flugvélar, sem hefðu komið sér vel fyrir þá í herförinni gegn Sovétríkjunum árið eftir. Í ljós kom að þessi orrusta hefði tapast hvort eð var og að skynsamlegra hefði verið fyrir Þjóðverja, að hóta innrás í Bretland til málamynda strax í lok júní til að breiða yfir betri möguleika:  Innrás í Sovétríkin. 

Það má nefnilega færa að því rök, að hefði Hitler hafið í febrúar 1940 undirbúning fyrir innrás í Sovétríkin, sem gerð yrði í ágúst 1940, og verið með einfalda og rökrétta áætlun; að setja forgang í að bruna alla leið til Moskvu og taka hana, jafn mikilvæg og hún var fyrir miðstýrt ríki eins og Sovétríkin voru, hefði það verið eini möguleikinn fyrir Hitler til þess að vinna sigur í styrjöld við margfalt fjölmennari þjóð með margfalt meiri framleiðslumátt. 

1940 var Rauði herinn í tætlum eftir að Stalín hafði strádrepið lungann af herforingjum hans í ofsóknum, og lykilvopn Rússa á borð við T-34 skriðdrekana og Il-2 Sturmovik flugvélarnar voru ekki til fyrr en seint á árinu 1941, sennilega allt of seint ári eftir innrás. 

Í innrásinni Barbarossa 1941 gerði Hitler þau reginmistök, að stöðva framrásina til Moskvu þegar skriðdrekaher Guderians var kominn meira en hálfa leiðina þangað í ágústbyrjun, og lét Hitler þennan beittasta hluta hersins fara í sex vikna herferð suður til Úkraínu, að vísu til að framkvæma mestu umkringingu allrar hernaðarsögunnar, en þessi mikla töf varð til þess að of seint var farið að nýju af stað í átt við Moskvu þegar vetur gekk í garð, fyrst með haustrigninum og föstum skriðdrekum og flutningatækjum á drulluvegum, og síðar í fimbulfrosti sem stöðvaði herinn aðeins 18 kílómetra frá Kreml. 

Það munaði um það fyrir Rússa, að þá voru komnar þangað hersveitir sem þeir höfðu haft á austurlandamærunum og frægustu skriðdrekar stríðsins, spánnýir af færiböndunum fyrir austan Úralfjöll skutu Guderian skelk í bringu og færðu Rússum sigur í Orrustunni um Moskvu.   

 

80 ár síðan Trotskí var myrtur með ísexi