Í Reykjavík getur veður verið jafn misjafnt og í heilum landsfjórðungi.

Einar Sveinbjörnsson veðurfræðingur hefur lýst þeim áhrifum, sem byggingar geta haft á vind.  

Við byggingu húsa er hyllst til þess að láta stofur og svalir snúa til suðurs til þess að þar geti skinið sól. 

En það þýðir að oft er gengið inn í húsin eða blokkirnar að austanverðu eða norðanverðu, og þá gleymist hönnuðunum að yfirgnæfandi algengasta rok vindáttin er úr austri, þannig að annað hvort stendur veðrið beint upp á dyrnar, eða þá meðfram þeim, hvort tveggja afar hvimleitt. 

Það er þó ekki sama veðrið að meðaltali í öllum hlutum borgarinnar. 

Þannig er um tveimur stigum kaldara í Vesturbænum en í Elliðárdal á sumrin. 

Meira að segja var gamla veðurstöðin við Elliðaárstöð hlýjasti staður landsins í júlí að meðaltali, hlýrri en nokkur staður á Suðurlandi og hlýrri en sjálfur Hallormsstaðaskógur. 

Hvernig má það vera?

Það er vegna þess hve oft sá hluti borgarinnar nýtur skjóls frá Esjunni í norðanáttum, en hins vegar stendur í þeirri vindátt, þegar hún hefur einhvern kraft, strókurinn út Hvalfjörðinn og yfir gömlu höfnina og borgina vestan Rauðarárstígs. 

Á sama tíma getur verið logn í Elliðaárdal. 

Á góðviðrisdögum á sumrin byrjar oft svala hafgolu að leggja úr norðvestri yfir borgina vegna þess að land hitnar fyrir austan hana og þar stígur hlýtt loft upp, fyrst vestast en síðan austar. 

Í loftbelgsferð 1986 var gott veður, svo að belgurinn steig rólega upp við Hlíðarenda og barst síðan rólega með hafgolunni austur eftir Fossvogsdalnum norðanverðum svo lágt yfir húsin, að hægt var, þegar kynding belgsins var ekki í gangi, að tala við fólk sem var þar í sólbaði á svölum!

En þegar komið var austur í Elliðaárdal var komið inn í ókyrrð, sem gerði lendningu erfiða. 

Þarna var heitur lofthitapottur þar sem ósýnilegt loftið kraumaði!

Margir muna eftir hávaðanum, sem fólk í nágrenni háu blokkanna við Höfðatún kvartaði yfir þegar hvasst var. 

Komið hafa skilyrði sem hafa verið þannig í stífri norðanátt, að strekkings norðanátt hefur ríkt á norður-suður flugbrautinni og flugvélum verið beint þangað inn úr suðri til lendingar, en hafa síðan orðið að hætta við lendingu, af því að yfir Kópavogi var vindáttin úr suðri! 

Í blokkinni sem síðuhafi býr í, eru tröppur niður í geymslukjallara þannig staðsettar, að í helstu rok vindáttinni úr austri, stendur vindstrengurinn meðfram húsveggnum þannig að tröppurnar hafa orðið hálffullar af öllu því lausa drasli, sem fýkur meðfram langri húsaröð fyrir austan blokkina.   

„Reynslumiklir“ og „þolinmóðir“ á Hafnartorgi

Athugasemdir

[Halldór Jónsson, 18.12.2020 kl. 04:40]

Skemmtileg er athyglisgáfa þín Ómar.

Maður man eftir Hvalfjarðarstrengnum áður en maður datt inn á einnfjóra við Flugfélagið .Oft hugsaði maður til þess að Ingólfur hefði ekki verið sá vitlausasti að sjá kosti Reykjavíkur veðurfarslega svona klárlega svona nemma.Blessuð sé minning hans.

[Ómar Ragnarsson, 18.12.2020 kl. 08:57]

Takk, Halldór. Við erum báðir það hoknir af reynslu varðandi uppákomur í veðri á nesinu milli Skerjafjarðar og Kollafjarðar, að við höfum séð sumt af því sem nefnt er mörgum sinnum.  

[Bjarni Júlíusson (IP-tala skráð) 18.12.2020 kl. 17:56]

Gaman að lesa svona skemmtilegar og ígrundaðar pælingar Ómar!