Stundum kemur afar lítið hraunmagn upp tímabundið.

Bæði í Kröflueldum og Holuhraungosinu komu upp hraun, sem voru afar smá. Fyrsta gosdaginn í Holuhrauni stóð eldgosið aðeins í nokkrar klukkustundir að næturlagi en var svo að mestu koðnað niður um morguninn þegar fyrstu loftmyndirnar náðust af því. Hvítklædda konan á mynd hér við hliðina stendur á storknaðri hraunbunu, sem kom upp í nyrsta hrauni Kröfluelda og breiddi úr sér yfir graslendi í kring.  

Í Holuhrauni tók gosið sig strax upp, og morgun einn opnaðist lítil sprunga skammt frá aðalsprungunni og upp kom svo lítið hraun, að það hlaut heitið Litla-Hraun í munni þeirra sem voru þarna á svæðinu. 

Það var ekki fyrr en leið á gosið sem það varð fullstórt og endaði loksins í 83ja ferkílómetra hrauni, því fimmta stærsta á sögulegum tíma á Íslandi. 

Á endanum var það hið mikla kvikumagn, sem Bárðarbunga gat útvegað sem réði stærð hraunsins, og það voru dyntir í opnun jarðskorpunnar og kvikuþungi þar undir sem réðu þvi hvernig tvívegis virtist vera að draga úr hraunflæði fyrstu vikuna. 

Svipað gerðist í Kröflueldum. Fyrsta hraunið sem kom upp 20. desember 1975 var nálægt því að vera spýja og mikið af gjóskunni var í formi ösku þar sem eldurinn kom upp undir hverasvæðinu sjálfu. 

Í einu kvikuhlaupinu fór hún til suðurs frá Leirhnjúki og komst undir Bjarnarflagi svo nálægt yfirborðinu að úr varð minnsta eldgos í heimi, þar sem glóandi hraunbuna þettist upp í gegnum bolholurör. 

Hér inn verður svo að lokum sett mynd af nyrsta hrauninu í Gjástykki, sem kom upp í gegnum sprungu, breiddi úr sér á rúmlega ferkílómetra, féll aftur niður í sprunguna og kom upp á víxl. 

Kvikuflæði gæti verið að minnka