47 mælistöðvar nú, þrjár og ein biluð 1973.

Umbrotin á Reykjanesskaga síðustu 14 mánuði hafa verið mæld í alls 47 mælstöðvum og það, að ekki sé nú talað um hina miklu tækni í gegnum gervitungl og aðra ofur nákvæmni, hefur gefið vísindamönnum ómetanlegt tækifæri til að átta sig á eðli þess sem er að gerast í mun flóknara kerfi af sprungusveimum skagans heldur en mun einfaldari umhverfi í Kröflueldum og gosinu í Holuhrauni.  

Gildi mælingakerfisins væri enn meira en ella ef við hendina væru niðurstöður svipaðra mælinga frá fyrri hrinum á skaganum, einkum á þeim fjórum öldum þegar þar gaus á öllum sprungusveimunun allt frá Hellisheiði og út undir Reykjanestá. 

Í þessu sambandi má minnast á Heimaeyjagosið 1973. 

Þá voru jarðhræringar undanfari óvænts goss, og hefði verið hægt að bregðast fyrr við, ef ekki hefði viljað svo illa til, að af þremur jarðskjálftamælum, sem þá gátu numið þessi umbrot, var einn bilaður. 

En til þess að hægt sé að finna hvar skjálftarnir eru, er lágmark að hafa þrjá mæla. 

1973 gátu umbrotin verið á tveimur stöðum og var annar þeirra uppi á landi og því miklu líklegri. 

Þess vegna kom jarðeldurinn 200 metra frá byggðinni á Heimaeyj öllum gersamlega á óvart.  

 

47 mælistöðvar vakta Reykjanesskagann