Allt er breytingum undirorpið í náttúrunni, til dæmis sólarlagið.

Eitt af því sem vekur undrun þegar farið er að pæla í gangi sólarinnar, sem er í raun gangur jarðarinnar umhverfis sólina, eru hinar furðu hröðu breytingar á afstöðu jarðarinnar til sólarinnar sem felst í sólarganginum og gangi annarra himintungla, til dæmis tunglsins á hverjum degi. 

Sem dæmi má nefna mynd sem smellt var á sólarlagið séð frá Borgarholti í Grafarvoshverfi í kvöld. 

Á henni er sólin að síga við viðar rétt austan við Snæfellsjökul, og á þessu augnabliki er eins og hún hafi runnuð ofan af jöklinum í austurátt ofan á Fróðárheiði á leið sinni niður og austur úr þeirri stöðu, sem hún er í á því augnabliki sem smellt er af. 

Þetta augnablik er furðu stutt, og ekki aðeins það er undirorpið furðu miklum breytingum, því að annað kvöld fer sólin ekki á sama stað og tíma niður og í kvöld heldur bæði fjórum mínútum síðar og talsvert austar. 

Þar með fer forgörðum það tækifæri að ná mynd af sólinni í sömu stöðu og í kvöld, heldur verður að bíða til 11. ágúst eftir því. 

Hinn möguleikinn er að færa tökustaðinn til, en það er tæknilega ómögulegt. 

Og þar með verður þar næsti möguleiki ekki fyrir hendi fyrr en eftir heilt ár.  

Leggja til stærra hættusvæði