Höfðingi Brúaröræfa allur og þau verða aldrei aftur söm.

"Sitjandi í auðninni, upp við stóran stein, 

starandi á jökulinn ég bera vil mín bein."

 

Eitthvað líkt þessum línum í ljóðinu "Kóróna landsins" er haft eftir Völundi Jóhannessyni varðandi það hvernig hann myndi óska að kveðja þetta jarðlíf, staddur í Grágæsadal, ef hann mætti ráða því.

Áratugum saman var hans annað heimili lítil gróðurvin í auðn Brúaröræfa sem hélt velli í skjóli Fagradalsfjalls og nálægð Grágæsavatns en óx og dafnaði undir handarjaðri hans og varð að einstæðum grasagarði með jákvæðum kolefnisjöfnuði í krafti nýjustu tækni sólarorkunnar og gróðurumönnun og gróðursetningu handa hans. 

Viðvera og áratuga langt landbótastarf hans þarna átti enga hliðstæðu sem var viðurkennt með náttúruverndarverðlaunum Sigríðar í Brattholti haustið 2015. 

Síðuhafi leit á hann sem jafnmikinn nágranna sinn og jafnvel enn nánari en ef hann hefði átt heima í næsta húsi í Reykjavík.

Fimmtán kílómetra jeppaslóði er á milli Grágæsadals og Sauðárflugvallar, en ómetanlegt var að vita af veru Vðlundar í Grágæsadal lungann úr hverju sumri þegar leiðin lá um þessar slóðir og dvalið var á vellinum. 

Það var hvorki farið austur, verið þar, né farið til baka nema hafa samband við Völund.

Myndin hér á síðunni er tekin á Brúaröræfum af þeim óteljandi skiptum sem hann veitti aðstoð eða var samferðamaður. 

Án hjálpar og atbeina Völundar við siglingu Arkarinnar til myndatöku á Hálslóni hefði stór hluti þeirrar vinnu aldrei getað átt sér stað og margir eiga honum þökk að gjalda.  

Nú sitja öræfin hljóð eftir; það er sem Kverkfjöll drúpi höfði við fráfall þessa stórmerka manns, og hans nánustu eru sendar samúðarkveðjur.  

 

Gróðursettu tré fyrir hvert fellt tré innan leiksins

Athugasemdir

[Hörður Þormar (IP-tala skráð) 1.9.2021 kl. 16:17]

"Allt er í heiminum hverfult".

Enginn sér lengur víkina og "reykina" sem mætti augum Ingólfs fyrir ellefuhundruð og fimmtíu árum.

Enginn sér lengur æðarvarpið í hólmum og við tjarnir. Og enginn sér lengur selina úti á skerjunum né íslensku rostungana sem fyrir löngu eru útdauðir.

Væri "Reykjavík" ekki yndisleg ef enginn hefði stigið þar fæti? 

[Ómar Ragnarsson, 1.9.2021 kl. 20:13]

Jú, en á allt annan hátt en nú byggist á ljúfri menningu og manneskjuvænlegu umhverfi.

Nútíma náttúruvernd byggist á andófi gegn afleiðingum þeirrar takmarkalausu græðgi sem felst í skefjalausrir rányrkju á helstu auðlindum jarðar og eyðingu ósnortinnar náttúru.