"Ábyrgur háttur" í olíuframleiðslu ríkja og "grænasta ál í heimi á Íslandi"?

Nú eru tímar öfugmælanna, ekki hvað síst í orkumálum heimsins. Stóra staðreyndin í því máli blasir við jarðarbúum, að í sívaxandi sókna þeirra í þverrandi auðlindir jarðar, verður brýnna með hverju árinu að hægja á þeirri vegferð ao þær verði uppurnar á þessari öld vegna eindæma græðgi og orkuþorsta. 

Um bruðlið á auðlindunum er ekki deilt, heldur um það hvernig jarðarbúar ætli að láta sér segjast og snúa dæminu við. Því miður virðist gagnrýnin á trúna á hinn óhjákvæmilega hagvöxt, helst veldishlaðinn ekki vera í náðinni, en fyrr má nú vera, þegar leiðtogar sjö mestu iðnríkja heims bókstaflega grátbiðja hver annan og þar með jarðarbúa í heild um að auka vinnslu á jarðefnaeldsneyti eins og mest megi verða. 

Jú, þetta má glögglega lesa í viðtengdri frétt á mbl.is. 

Og hver er nú sú stórkostlega nauðsyn til þess að fara slíkum hamförum í mestu rányrkju mannkynssögunnar?

Jú, árás Rússa á Úkraínumenn er talinn ástæðan fyrir þessum firnum. 

Nú skortir orð til að segja neitt. Á öllu er nú þörff að græða. 

Og sama daginn hrópar íslenskur ráðherra á sem mesta framleiðslu á áli af því að það sé "grænasta ál í heimi"!

Halló! Grænasta ál í heimi frá meðal annars gufuaflsvirkjununum, sem endast ekki einu sinni á á við kolanámur, nýta aðeins um 15 prósent orkunnar sem spúð er út í loftið og gefa frá sér brennisteinslofttegundir. 

Og sum vatnsorkuverin fylla sum miðlunarlónin upp af auri á nokkrum áratugum svo að þau ónýtast. 

Þetta á við um langflestar virkjanir jökulánna íslensku. 

Ef einhver þjóð á það skilið að álið þaðan sé það sagt vera grænasta í heimi sé sagt er vera hið grænasta í heimi eru það Norðmenn, þar sem framleiða slíkt.    

Skora á orkuframleiðsluríki heimsins

Athugasemdir

[Rafn Haraldur Sigurðsson, 13.3.2022 kl. 12:58]

Ál er umhverfisvænt! Með því að nota ál í hina ýmsu hluti drögum við úr orkunotkun. Bílar eru léttari en þeir voru áður og eyða þess vegna minna núna á álöld en þeir gerðu á stálöld. Það er auðvelt að endurnýta það. Svo er kók í dós æðislega góð köld.

[Hörður Þormar, 13.3.2022 kl. 13:32]

Kolanámurnar tæmast en hitinn hættir ekki að streyma úr iðrum jarðar.

[Ómar Ragnarsson, 13.3.2022 kl. 14:01]

Þú verður að kynna þér málin, Hörður minn, en það hef ég gert vandlega allt frá Kröfluþættinum fræga 1978.  Í þeim kom fram að ekkert hefði farið eftir ráðleggingum Guðmundar Pálmasonar, helsta sérfræðings Íslands í þessum málum um það hvernig ætti að reyna að virkja afl fyrir gufuaflsvirkjanir án þess að um rányrkja.  Þetta var stóra frétt þessa þáttar, en vegna hins tryllingslega hanaslags Jóns G. Sólness um kaup á túrbínum og aðra óreiðu í í smíði virkjunarinnar drukknaði þessi stóra meginfrétt alveg. 

Eftir sat þó ákvæði um það, að virkjanir þyrftu að endast í 40-50 ár. 

En meira að segja það ákvæði var brotið með Hellisheiðarvirkjun, sem er margfalt of stór. Um þetta allt mátti lesa nánar í greinaröð í Morgunblaðinu fyrir nokkrum árum eftir Ólaf Flóvenx og Guðna Axelsson. Þar kom fram að til þessa að víkja frá svonefndri ágengri nýtingu hefði virkjunin átt að verða mörgum sinnum minni í upphafi til þess að forðast rányrkjuna, en hún felst einmitt í því, að á endanum verður öll orkan búin og það jafnvel miklu fljótar en við nýtingu kola. 

[Hörður Þormar, 13.3.2022 kl. 14:43]

Takk.