Sigtryggur Sigurðsson var óvenjulegur hæfileikamaður.

Á tímabili á síðustu öld leið íslenska glíman fyrir það, sem kallað var "að bola."  Það fólst í þvi að glímumenn skutu rassinum aftur til að verjast áhlaupum andstæðingsins.  

Stórir og sterkir glímumenn á borð við Ármann J. Lárusson sóttust einnig eftir því að beita hábrögðum á þann hátt að hefja andstæðinginn hátt á loft og fylgja því eftir með því að beita klofbragði eða leggjabragði.  

Sigtryggur Sigurðsson var þrekvaxinn vel og snarpur eftir því og vann gjarna Íslandsmeistaratitla sína og hampa Grettisbeltinuu sem Glímukeppi Íslands með þvi að leggja alla mótherja sína á hábrögðum. 

Fékk hann smám saman á sig þá gagnrýni að hann væri einhæfur glímumaður. Þegar hér var komið sögu var Sigtryggur orðinn nokkuð spikaður og því nokkuð berkjaldaður fyrir svona tal.  

En hann brást við á einstakan hátt. 

Í næstu glímu um Grettisbeltið brá svo við Sigtryggur vann alla mótherja sína á þann hátt að leggja enga tvo á sama bragði. Notaði sem sagt öll glímubrögðin í bókinni! 

Steinþðgnuðu þá þessar raddir snarlegz. Er ólíklegt að nokkur hafi leikið þetta eftir 

Í nokkur ár spiluðu nokkrir áhugamnenn knattspyrnu á auðri lóð á Högunum í góðviðri í tómstundum og var Sigtryggur einn þeirra. 

Kom þá í ljós að hann býsna góður í þeirri íþrótt.  

Síðar kom í ljós að hann var svo góður briddsmaður að hann gat hampað Íslandsmeistaratitlum á því sviði.  

Þegar haldin voru glímumót í beinni útsendingu  sjónvarpi  fór Sigtryggur mikinn, svo að setningin "Sigtryggur vann!" glumdi  allan tímann. 

Var þá settur saman stuttur skemmtiþáttur þar sem líkt var eftir því að setja saman hljóðsporin ein úr glímum ímynduðum gímum Sigtryggs með upphrópuninni "Sigtryggur vann!" 

Þetta atriði eða "skets" fékk flug á skemmtunum og samkomum, og Stuðmenn nýttu sér það og juku með því enn á orðspor Sigtryggs.  

Sigtryggur Sigurðsson var með eftirminnilegri afreksmönnum síðustu aldar og eru minningar um hann verðmætar.  

 

 

„Sigtryggur vann“