"Tyson óðan telja má..."

"Með íslenskuna að vopni" hét árlaeg skemmtun að sumarlagi á Vopnafirði hér um árið, og var þá stutt síðan Mike Tyson hafði bitið stykki úr eyra Evander Holyfield í hnefaleikabardaga. 

Ðétur Petúrsson læknir á Akureyri var í salnum og lét þá gjalla háum rómi þessa stöku:

Tyson óðan telja má. 

Þó tel ég líklegt vera, 

að bullur þær, er bíta´og slá 

brúki allar stera. 

Pétur hafði áður skrifað blaðagreinar um steranotkun íþróttamanna og uppskar góð viðbrögð samkomugesta við stökunni.  

Tyson var dæmdur í keppnisbann og háar fésektir, og varð þá til þessi staka:

 

 

EF Tyson til Íslands náum við nú í vetur, - 

því norpandi´í fangelsinu er ævi hans ill -   

Á þorrablótum hér getur hann bætt um betur 

og borðað eins marga svarta hausa´og hann vill.  

 

Magnús Ingimarsson var lærður prentari og vann fyrstu árin eftir nám í prentsmiðjunni, sem prentaði dagblaðið Tímann. 

Á hverjum vetri var haldin árshátíð þessarar prentsmiðju, þar sem við Magnús vorum með atriði. 

Fastur dálkur í efni árlegs rits, sem hét Hálftíminn var "máltækjaskrá" þar sem helstu viðburðir liðins árs voru túlkaðir í málsháttum. 

Einn veturinn var úr vöndu að ráða. Tilfallandi ritstjóri hafði lent í slagsmálum við setjara einn á næstu árshátíð og bitið hann í lærið. 

Þetta var of stór viðburður til að honum væri sleppt, en málið viðkvæmt. 

En lausnin fannst í einni setningu inni í málsháttalistanum:

"Ekkert fær staðist tímans tönn."  

Fjögurra leikja bann fyrir að bíta andstæðing