Raffarartækjaótti og skelfing bætist við drægnikvíða.

Fjölgun rafknúinna farartækja hefur skapað ýmis nýyrði eða ný hugtök, svo sem drægnikvíða, sem er notað um þann ótta sem það geti skapað á ferðum í rafbílum að þeir dragi ekki á næstuGÆ hraðhleðslustöð. 

Í gær mátti sjá á samfélagsmiðlum, að lýst var miklum ótta margra við eldhættu af völdum rafbíla, og gekk þessi ótti svo langt hjá sumum, að þeir lýstu því hvernig þeir reyndu að forða sér frá því að lenda yfirleitt nálægt rafbílum í umferðinni. 

Í FÍB blaðinu í dag má hins vegar sjá raunveruleikann, staðreyndir, sem birtast í könnunum erlendis, sem sýna, að eldhættan er mörgum sinnum meiri í farartækjum, þar sem orkugjafinn er jarðefnaELDSneyti og leið þess liggur eftir endilöngum bílnum allt frá BRUNA / SPRENGI hólfi og KVEIKJU um ELDSneytisleiðslu og ELDSneytisdælu til ELDSneytisgeymis.

Dísilbílar teljast drifnir áfram með ELDSneyti, enda þótt hátt þjöppuhlutfall sé fyrst og fremst notað í BRUNAhólfum í vélum þeirra. 

Á þýsku máli kallast dísilbílar "selbstunder" sem þýðir eftir orðsins hljóðan "sjálfsíkveikjubíll"!

Frá því að rafmagn ruddi sér til rúms hér á landi hefur milljarðatjón orðið af eldsvoðum þar sem "kviknaði út frá rafmagni." 

Nærtækast fyrir þá sem haldnir eru sjúklegum ótta við rafmagn væri þá kannski það að flýja úr húsum sínum og komast í sem mesta fjarlægð frá öllu rafmagni í lífinu?

Á þeim rafhjólum, sem síðuhafi hefur kynnst, og einnig á litla rafbílnum er sérstakur aðalrofi, sem mikilvægt er að nota líkt og gert hefur verið löngum í flugvélum. 

Hvort slíkir rofar eru á rafhlaupahjólum skal ekkert sagt um, en rafhjólin, sem kviknað hefur í, hafa líkast til verið í hleðslu.

Eldurinn kviknaði út frá rafmagnshlaupahjóli