GUÐLAUGUR ÞÓR FRÁ VINNU Í SEX VIKUR?

Guðlaugur Þór Þórðarson verður frá vinnu í minnst sex vikur ef ekki lengri tíma vegna brjóskloss í baki því að mjög seinlega gengur að koma honum að í skoðun. Þetta sem ég var að segja er tilbúningur hvað snertir nafn svo dýrmæts starfskrafts, - en virðist vera í fullu gildi um nær alla aðra, - líka fólk sem vinnur dýrmæt og hátt launuð störf, - þannig er nú ástandið á sumum sviðum í málaflokknum sem Guðlaugur Þór hefur nýtekið við.

Ég vísa til tveggja blogggreina Kristbjargar Clausen sem lýsa ástandinu í þessum málum. Maður hennar er byggingarfræðingur sem var á kafi í krefjandi og dýrmætum verkefnum þegar brjósklosið gerði hann skyndilega óvinnufæran.

Mér er kunnugt um verkefnin sem hann vann að og önnur sem til stóð að hann tæki að sér og get fullyrt, að ekki einasta verður hann fyrir miklu tekjutapi vegna þess mikla dráttar sem er á því að hann fái einfalda úrlausn í heilbrigðiskerfinu, - heldur gjalda verkefnin og þeir sem að þeim standa fyrir þetta og allt þjóðfélagið þarf að borga þann brúsa á endanum.

Það er víst kvóti á aðgerðum í þessum tilfellum, - væntanlega til að spara fé í hinu dýra heilbrigðiskerfi, en hefur einhver reiknað það út hve miklum fjármunum er sóað með því að halda vel menntuðu fólki á besta aldri frá vinnu vikum saman?

Þá er ekki verið að tala um þjáningar viðkomandi og vandræði hinna nánustu í kringum þá.

Guðlaugur Þór hefur nýtekið við þessum málaflokki og verður því ekki sakaður um þetta ástand, heldur er honum óskað allra heilla í því að taka til hendinni eins og hans ætti að vera von og vísa.

Athugasemdir

[Bjarni Kjartansson, 10.9.2007 kl. 11:28]

Kæri Ómar.

Ég hef þjáðst af þessu helvíti, lengi.  Minn læknir er Jósep nokkur Blöndal á Stykkishólmi.

Úrlausnin var sngg í höndum hans enda bráðflinkur maður og kann að ,,hnika" (eins og ég vil frekar nefna það) súlunni í horfið.

Fór einusinni til hanns, þegar hann var á Patró, --algerlega í vinkil og viðþolslaus af kvölum.  Hann tók mér hressilega og spurði hvort hann mætti taka nokkuð á mér.  Eg játti því, þar sem ég hafði  haft sambandi við Bjarna Jónson frænda minn, nefndan Beina-Bjarna á Landakoti og spurt hvort hann treysti þessum lækni fyrir súlunni á mér.  Bjarni rumdi við, sem oft var hanns háttur og sagði, eitthvað á þá leið, að Jósep væri Kirug og vissi hvað hann væri að gera.

Jósep hnikaði mig til og ég gekk af hanns fundi nokkuð beinn í baki, eins og me´r er eðlislægt.

Svona menn eru Gulli betri.

 Hann vill vera þarna úti álnadi, vegna þess,a ð þar er hann ekki eins fastur í KErfum og forsjárhyggju.

Minn maður, mæli eindregið með honum og get með sanni sagt, að Jósep er emmi með neinn fagurgala, heldur lætur verkin tala.

Miðbæjaríhaldið

[Ragnhildur Jónsdóttir, 10.9.2007 kl. 11:31]

Það er sko ekki sama Jón og séra Jón. Það er ansi margt sem þarf að taka á í heilbrigðiskerfinu okkar og skoða það alveg ofan í kjölinn. Byrja á að spyrja okkur: til hvers erum við með heilbrigðiskerfi? Það hlýtur að vera til að hjálpa fólki sem er veikt, aftur til heilsu á ný, ekki satt? Setja síðan fólkið sjálft í forgang og sparnað aftar, þá verður þjóðin hraustari sem þýðir sparnað í sjálfu sér!

Það á ekki að líðast að fólk þurfi að bíða vikum og mánuðum saman eftir læknishjálp, það bara gengur ekki upp. Og hafa svo ekki efni á hjálpinni heldur!

Við skulum vona að Guðlaugur hafi kjarkinn sem þarf til að breyta, bæta og hrista upp í heilbrigðiskerfinu af alvöru.

Bestu kveðjur til þín Ómar, ég les alltaf pistlana þína af athygli, þó ég kvitti mig ekki alltaf inn.

[Villi Asgeirsson, 10.9.2007 kl. 13:49]

Ég fékk þennan fjanda fyrir sex árum. Ég þurfti að bíða í þrjá mánuði eftir hnífnum. Lagðist flatur í júlí 2001 eftir að hafa klifið fjöll og fyrnindi á Íslandi og var skorinn daginn sem George Harrison dó (30 sept eða okt?). Hefur svo sem ekkert með íslenska heilbrigðiskerfið að gera þar sem ég er í Hollandi, en datt í hug að koma með samanburð.

[Júlíus Sigurþórsson, 10.9.2007 kl. 16:13]

Já! heldur þú að það væri ekki nær að hafa 'stand bæ' deild - fulla af færustu bæklunarlæknum - taugalæknum - svæfingarlæknum auk alls hjúkrunarfólks með allar græjur tilbúið með opnar dyr og tóm rúm þegar fólk fær í bakið.

Þá fær maður í bakið fyrir hádegi og búin að fá aðgerð og allt klárt fyrir kvöldmat.

Það hefur oft verið farið illa með skattpeninga - en það myndi toppa allt ef biðlistar hyrfu og við sætum uppi með sérfræðinga og heilu deildirnar hangandi inni á kaffistofu - bíðandi eftir að næsti sjúklingur kæmi inn.

Allt að þriggja mánaða biðlist á haustin er fullkomlega eðlilegt. Allt minna en einn mánuður er óeðlilegt. Auðvitað er eitthvað að ef biðlistar eru orðnir lengri en 6 mánuðir. En biðlistar er eðlileg hagstjórn á heilbrigðiskerfinu.

Fá ekki allir strax inni í neyðartilfellum? - ég held nú það.

En svo verður fólk að átta sig á því að það eru ekki langir listar af sérfræðingum á atvinnuleysisbótum sem bíða eftir því að fá vinnu á sjúkrahúsunum. Það er ekki bara hægt að opna budduna og redda málunum ef listinn lengist óvænt.

Svo væri nú lag ef fólk fengist til að veikjast á eðlilegum hraða - t.d. hámark 4 að fá í bakið á dag - 5 daga vikunar. Svo ég tali nú ekki um að fólk gæti látið vita með fyrirvara áður en það fær í bakið. Þá væri aldeilis hægt að stytta biðlistana.

[Gunnar Th. Gunnarsson, 10.9.2007 kl. 17:23]

Mikið er ég sammála honum Júlíusi.

Ég fékk brjósklos fyrir 6 árum síðan. Var sendur í sneiðmyndatöku viku seinna og viku þar á eftir var ég kominn undir hnífinn. Ástæðan mun hafa verið sú að ég fékk svokallað "fooot drop" eða lömun í annan fótinn og þegar síkt gerist er hætta á varanlegum skaða á taugum ef ekki er brugðist strax við. Skurðaðgerð vegna brjóskloss er aldrei gerð nema útséð er með að annað dugi ekki. Útilokað er að skera alla sem fá þennan fjanda enda óþarfi í mörgum tilfellum.

Varðandi byggingaverkfræðinginn, þá reikna ég með að læknirinn sem meðhöndlar hann viti sínu viti og það að hann er byggingaverkfræðingur setur hann ekki skör hærra en aðra. Eða viltu að farið sé í manngreiningarálit í heilbrigðiskefinu Ómar? Það væri nú ömurlegt ef fólk yrði flokkað eftir því hve "verðmætt" það er af heilbrigðisstéttum. Það þyrfti þá væntanlega nokkur stöðugildi í það að meta fólk. "Þessi þénar ekki nógu mikið, þessi er ekki nógu menntaður, þessi er ekki í réttum stjórnmálaflokki....."

[Gunnar Geirsson (IP-tala skráð) 10.9.2007 kl. 22:59]

Hvurslags hugmyndir eru þetta eiginlega?

Á menntun og staða fólks að ráða því hvort og hvenær það fæ læknisþjónustu?

Byggingaverkfræðingurinn á undan byggingatæknifræðingnum og miðaldra konan í frystihúsinu með seinni skipunum?  Hvar hefði þú Ómar, ef þú hefðir komist á Alþingi og fengið einhverju ráðið um reglurnar, raðað fréttamönnum hjá hinu opinbera í þessa sjúklingaröð?

Og hvað með það þó Guðlaugur Þór, færi í nokkurra vikna frí..... ég hef ekki trú á því að allt yrði stóra-stopp! Það kemur maður í manns stað, líka hjá hinum menntuðu og hátt settu. 

Ég segi nú ekki annað, það er eins gott að kosningarnar fóru eins og þær fóru. 

[Ómar Ragnarsson, 10.9.2007 kl. 23:49]

Það er miður ef fólk misskilur orð mín eða snýr út úr þeim. Það er sífellt verið að tönnlast á sparnaði í heilbrigðiskerfinu og henn stundum keyrður áfram þótt það kosti þjóðfélagið í heild miklu meira tap en nemur þessum meinta sparnaði.

Ég nefni það hvernig ráðherrann yrði líklegast meðhöndlaður ef hann fengi svona brjósklos. Hann yrði líklega talinn of mikilvægur til að vera frá vinnu í sex til tíu vikur. Þess vegna er upphaf þessarar greinar eins og það er.

Ég nefni tilfelli byggingafræðingsins til að varpa ljósi á að jafnvel svo fráleitt manngreinarálit sem felst í því að lækna frekar þá sem með veikindum sínum valda meira fjárhagstapi gengur ekki upp upp hvað hann snertir. Fjárhagslegt tap þjóðfélagsins er of mikið í hans tilfelli ekkert síður en hjá ráðherranum og fráleitt að draga einhverja línu í þeim efnum.

Eða hvar ætti að draga þá línu og eftir hverju að fara?

Þá eru eftir þjáningarnar og röskun á högum vina og vandamanna sem erfitt er að meta til fjár.

Niðurstaða mín er skýr: Sama hvernig dæmið er "reiknað" í peningum stríðir svona ástand gegn þeim gildum sem hið norræna velferðarþjóðfélag hefur reynt að koma á.

Ég veit ekki hvað Gunnar Geirsson á við með því að gott hafi verið hvernig kosningarnar fóru. Ég sé ekki að nokkur flokkanna sem buðu fram hafi haft stefnu í heilbrigðismálum sem líður svona ástand eða það að mismuna fólki eftir stétt, stöðu eða tekjum.

Síðan er það annað mál að um fólk sem komið er yfir ákveðinn aldur gildir það að það fær það ekki að gangast undir ákveðnar aðgerðir. Rökin fyrir því eru þau að það taki því ekki gera aðgerðina því að sá sem gangi undir hana eigi svo skammt eftir ólifað að öðru jöfnu og aðgerðin sé allt of dýr til að hægt sé að réttlæta hana.

Móðuramma mín var óbeint "látin fara" í flensupest á elliheimilinu sem hún var á. Hún var orðin 94 ára. Þetta var á Þorláksmessu og ég frétti eftir á að læknir heimilisins hefði verið orðinn slompaður þennan dag og ekki kveikt á því að gefa henni lyf fyrr en það var orðið of seint og með því losnaði rýmið hennar handa öðrum.

Hún var hins vegar ekkert venjuleg 94 ára gömul kona, heldur eldhress í andanum, skemmtileg og gefandi fyrir alla sem voru í kringum hana, - gaf meira af sér en margir sem voru áratugum yngri.

Ég spyr mig oft síðan hvort það framhald ævi hennar sem hún hefði getað átt, - þótt það yrði ekki langt, hefði orðið minna virði en hjá þeim sem fékk plássið hennar, - hvort hver dagur sem hún gat lifað í viðbót hefði verið svona miklu minna virði en hver dagur okkar hinna.

[Gunnar Th. Gunnarsson, 11.9.2007 kl. 03:08]

Ég hef reyndar aldrei kynnst neinum sem vill að heilbrigðiskefið sé ekki jafnt fyrir alla og ætla þér ekki Ómar að vera öðruvísi.

En varðandi að rökin fyrir því að taka ekki eldra fólk í sumar aðgerðir sé vegna þess að það borgi sig ekki vegna kostnaðar og að fólk eigi svo stutt eftir er auðvitað nöturlegt. Ég held samt að það sé ekki ástæðan, heldur sú að eldra fólk er í áhættuhóp vegna svæfingarinnar auk þess sem markmiðið með aðgerðum er að bæta lífsgæði fólks en líkurnar á bata eru e.t.v. ekki nægilega miklar til þess að aðgerðin réttlæti áhættuna..

[Matthías Halldórsson (IP-tala skráð) 11.9.2007 kl. 20:40]

Þetta dæmi – aðgerðir vegna brjóskloss í baki – er ákaflega óheppilegt val til stuðnings þeim málstað að okkar heilbrigðiskerfi bregðist ekki vel við vanda fólks. Það mun vera vandfundið land í heiminum þar sem fleiri slíkar aðgerðir eru gerðar miðað við mannfjölda. Við erum alla vega Norðurlandameistarar. Við gerum fimm sinnum (já ekki 5% heldur 5 sinnum) fleiri brjósklosaðgerðir en Svíar á ári. Sjá nánar á vef landlæknisembættisins:http://www.landlaeknir.is/lisalib/getfile.aspx?itemid=3241 Matthías Halldórsson, landlæknir

[Guðjón Sigþór Jensson, 12.9.2007 kl. 08:33]

Góðar vangaveltur! 

Mæli eindregið með að þeir sem eiga við væga bakveiki að etja að fara öðru hverju í róður í árabát. Hæfileg áreynsla á bakvöðva sem magavöðva er mjög góð æfing og uppbyggjandi gegn þessum nútíma vandkvæðum. En þegar um brjósklos er að ræða þarf auðvitað að fara eftir ráðum lækna. Reglulegar léttar gönguferðir eru yfirleitt alltaf margra meina bót.

Annars er merkilegt hve nútímamaðurinn er lítið fyrir algenga hreyfingu sem forfeður okkar þurftu dagsdaglega við. Nú fara flestir varla smáspotta nema akandi í bílnum sínum, jafnvel til að fara í þessar kostulegu líkamsræktarstöðvar þar sem fólk er að hamast á fullu í svitafýlunni af næsta manni!! Eins og það sé svo eftirsóknarvert og margir borga stórfé fyrir slíkt! Núna er jafnvel unnt að græða heilmikið af vissri hreyfingu sem þarf annars ekki að kosta nokkurn skapaðan hlut. Af hverju ekki að hjóla styttri vegalengdir og nota strætisvagna lengri leiðir á höfuðborgarsvæðinu en nota bílinn sem allra minnst? Það tryggir heilsufarið, dregur úr mengun, treystir og bætir hag okkar allra!

Góðar kveðjur

Mosi - alias