GERUM BÚÐARFERÐIRNAR ÞÆGILEGRI !

Fyrir örfáum dögum birtist frétt um að verslunarmiðstöð á Spáni hefði látið útbúa athvarf fyrir þá sem ekki eiga að fullu samleið með verslunarfélögum sínum og ég sagði við sjálfan mig: Mikið var að einhver áttaði sig á þörfinnni fyrir að auðvelda fólki að láta sér líða vel í verslunarferðum. Ég skal nefna dæmi sem útskýrir það sem ég á við. Ég og undirleikari minn, Haukur Heiðar Ingólfsson læknir, höfum farið í fjömargar ferðir til útlanda til þess að skemmta Íslendingum erlendis.

Haukur vann sem ungur maður í verslun á Akureyri og Helga kona mín hefur unnið í verslunum um áratuga skeið frá unglingsárum. Þau hafa gaman af því að fara um verslanir þótt þau versluðu ekki neitt, einkum fataverslanir, því að bæði unnu lengst af í fataverslunum og því áhugavert að kynna sér fatatískuna, verslunarhættina og uppstillingu varningsins.

Sveinrós kona Hauks hefur einnig gaman af því að skoða verslanir. Ég á ekki slíkan bakgrunn, hef nákvæmlega engan áhuga á fatnaði og verslunum.

Ég hef hins vegar gaman af því að rölta um í góðum bókaverslunum og verslunum sem bjóða upp á ljósmyndavörur, kvikmyndavélar, tölvur og varning sem tengist flugvélum og bílum.

Ég er yfirleitt mun skemmri tíma inni í þessum verslunum en hin þrjú í sínum verslunum.

Við höfum fyrir löngu komið okkur upp fyrirkomulagi sem hentar okkur öllum afar vel og kallar á sérstakt athvarf fyrir það okkar sem ekki er að rölta um búðir í það og það skiptið.

Við göngum í smátíma saman en fljótlega kemur að því að við höfum ekki áhuga á að skoða öll sömu hlutina jafnlengi.

Þá ákveðum við að gefa verslunargönguna frjálsa fyrir hvern og einn eða tvö og tvö saman eftir atvikum og sammælumst um að hittast öll á ákveðnum tíma á ákveðnum stað.

Oftast er það ég sem eignast við þetta aukalegan tíma þar sem ég er ekki að skoða varning og þá hef ég löngum undrast að ekki skuli vera til athvarf fyrir þá sem svo háttar um.

Þetta er misjafnt eftir stöðum. Stundum er hægt að setjast niður á veitingastað og koma sér fyrir við borð með fartölvu, bók eða annað, en í sumum verslunarmiðstöðvum er þetta ekki auðvelt.

Ég minnist þess til dæmis hve örðug aðstaða mín var í Illum Kaupmannahöfn að finna stað þar sem ég gæti dundað við að semja texta við lag.

Þörfin fyrir athvarf getur verið mismunandi eftir atvikum og því ekkert endilega kynbundin. Til dæmis unir Haukur Heiðar sér oft vel í sínum upphaldsverslunum og stundum stendur þannig á að það eru karlarnir eða karlinn sem á tímafrekara erindi við innkaup sín eða skoðun á vöruúrvali.

Þegar við Bubbi Morthens fórum til Manchester til að lýsa hnefaleikakeppni langaði hann að skoða sérverslun með flugur fyrir veiðimenn en mig langaði að skoða nýjustu árgerð af gömlu gerðinni af Mini sem þá var enn framleidd.

Til gamans fyrir báða fórum við báðir á báða staðina og skemmtum okkur konunglega yfir því að fylgjast með sérvisku og hegðun hvor annars. Ég hafði nákvæmlega ekkert vit á flugunum og hann vissi ekkert um Mini, enda var hann þá enn ekki kominn með bílpróf ef ég man rétt og hafði engan áhuga á bílum.

En viðbrögð mín við framtaki Hagkaupa er þessi: Fögnuður yfir því að forráðamenn stórra verslana og verslunarmiðstöðva lagi sig loks að verslunarhegðun viðskiptavinanna.

Eða er það ekki boðorð númer eitt í verslun: Viðskiptavinurinn hefur alltaf rétt fyrir sér ?

Pabbar í pössun í Hagkaupum

Athugasemdir

[Halldór Egill Guðnason, 30.11.2007 kl. 00:37]

Ætli geti verið að þessi afdrep "kaupleiðra" karla og kvenna í verslanamiðstöðvum "nota bene"sé bara ekki undanfari þess að fljótlega verði kominn ölkrani í afdrepið og því síðan breytt í bar? "Bar"a spyr. Hverjir eru það sem berjast harðast fyrir því að breyta verslunarferðum sem flestra í vínkaupaleiðangra í leiðinni? Þetta er útpælt allt saman, sannaðu til. 

[Benedikt Halldórsson, 30.11.2007 kl. 02:09]

Svona afdrep eru bara hið besta mál og óþarfi að tortryggja þau. Fólk er frjálst ferða sinna og getur staðið en ekki alltaf setið eins og það vill.

Og annað, það vantar bæði afdrep og alvemmilega salernisaðstöðu. Það er ekkert eins neyðarlegt að þurfa að sníkja WC eins og betlari og fara eitthvað bakvið á sóðalegan stað í flottri búð.

[Fríða Eyland, 30.11.2007 kl. 05:20]

Verslað erlendis, ég hélt að, að kaupa í útlöndum væru orðin en ekki tóm, Gaman að fá leikherbergi fyrir  karlana í HK en er ekki betra að skilja þá eftir, frekar en að geima þá í svona rými , ég bara spyr. Ég sé ekki kynsystur mína fyrir mér í sjónvarpsherbergi HK, þessvegna spyr ég að því að ég er kona...

[Kjartan Pétur Sigurðsson, 30.11.2007 kl. 06:06]

Mig grunar að þetta með karlmenn og verslunarferðir liggi sálfræðilega mun dýpra. Kynin eru mismunandi að þessu leitinu og það skal bara viðurkennast að mörgum karlmönnum þykir beinlínis óþægilegt að vera á hlaupum á eftir eiginkonunni í að máta föt eða almennt að versla inn.

Sem dæmi, þá labba ég inn í næstu fataverslun og klára innkaupin eins fljótt og auðið er og reyni jafnvel að kaupa sem mest til að þurfa ekki að standa í þessu innkaupum aftur á næstunni. Svo forðast ég stórar verslunarmiðstöðvar sem aftur á móti sumir dýrka. Líklega hefur það eitthvað meira með hópeðlið að gera :)

[Birgir Þór Bragason, 30.11.2007 kl. 09:28]

Sæll Ómar. Þú skrifar „ Ég minnist þess til dæmis hve örðug aðstaða mín var í Illum Kaupmannahöfn að finna stað þar sem ég gæti dundað við að semja texta við lag.“

Það er fín aðstaða uppi á efstu hæð fyrir þetta :)

Annars er mamma ánægð með að geta horft á enska á meðan ég kaupi inn.

[Ómar Ragnarsson, 30.11.2007 kl. 13:38]

Þakka þér fyrir Birgir. Mun hafa þetta í huga næst. Það eru nú orðin nokkur ár síðan þessi Illum texti var barinn þar saman og kannski var þetta ekki svona þá, - eða að ég fann ekki rétta staðinn.

[Guðmundur Steinbach (IP-tala skráð) 30.11.2007 kl. 15:07]

Það er orðin mjög góð aðstaða í Illum en að ég held engin aðstaða í Illum Bolighus. Gætir þú hafa verið í Illum Bolighus?

Annars finnst mér mjög gott að hafa aðstöðu þar sem maður getur sest niður. Einu búðirnar með nóg af stólum eru oftast skóbúðir af skiljanlegum ástæðum.