LANDSVIRKJUN EKKI Í VAFA.

Ekki mun af veita að SUNN álykti um jökulsárnar í Skagafirði. Það sjáum við nú þegar segt er frá því í fréttum rétt si svona að Landsvirkjun muni láta netþjónabúi á Keflavíkurflugvelli í té orku frá Neðri-Þjórsá. Þetta er og hefur verið eins og hjá ræningjunum í Kardimommubænum: "Þá er það ákveðið!"

Ekki örlar á neinum vafa í þessu hjá Landsvirkjun, - hún er vön að valta yfir allt og alla þegar henni sýnist svo með velþóknun eigenda hennar, ríkisvaldsins. Og jafnvel þótt svæði séu friðuð stöðvar það ekki Landsvirkjun, samanber afléttingu friðunar hluta Kringilsárrana og ásókn hennar í að fara inn á friðuð svæði suður af virkjunarsvæðinu við Tungnaá.

Annars ætti ég ekki alltaf að tala um Landsvirkjun í þessum efnum. Fyrirtækið er í eigu ríkisins og undir stjórn ríkisstjórnarinnar hverju sinni og því er LV bara að þjóna vilja stjórnvalda.

Athugasemdir

[Ari (IP-tala skráð) 29.2.2008 kl. 00:27]

Maður spyr sig samt af hverju LV hagar sé líkt og jafnoki ríkisins, eða... ef það er ekki þannig, af hverju heyrum við alltaf í gegnum LV en ekki ríkið hvað á að virkja næst, það er í raun stórfurðulegt, því ef það er ríkið sem ákveður þetta, á fólk ekki að heyra þetta frá æðstu embættismönnum þess frekar en forstjóra LV?

[Stefán Már Ágústsson (IP-tala skráð) 29.2.2008 kl. 12:25]

Hversvegna ætli Landsvirkjun hafi sett Búðarhálsvirkjun á ís ?   Ef hún væri byggð núna fengjust 70-80 MW með einum jarðgöngum og stöðvarhúsi í Búðarhálsi. Það væri næg orka fyrir netþjónabú.  Ætli margir geri sér grein fyrir að búið er að sprengja fyrir stöðvarhúsinu í vestanverðum Búðarhálsi (var gert fyrir 5 árum) og leggja uppbyggðan malbikaðan veg að holunni, ásamt því sem feiknaleg brú var byggð við Hald.  Hvernig ætli sú fjárfesting sé að skila sér ?

Búðarhálsvirkjun án Norðlingaölduveitu mun ekki valda neinum deilum umhverfislega séð. Hún væri kjörin sáttaleið milli raforkueftirspurnar og umhverfisverndar. Ætli það sé ástæðan fyrir því að hún er ekki í byggingu...því það væri sátt um hana ?  Næg er eftirspurnin eftir orkunni og því væri hún hagkvæm í dag þótt hún hafi ekki þótt það fyrir nokkrum árum án Norðlingaöldu.  Það verður reynt á alla umdeilda virkjunarkosti áður en farið verður í þá sem þokkaleg sátt er um.

[Kristinn Olafsson (IP-tala skráð) 29.2.2008 kl. 14:21]

Við eigum að fagna því þegar orkufrekur iðnaður kemur til Íslands þar sem við notum endurnýtanlega orku.

Ef viðkomandi iðnaður verður ekki reistur á íslandi verður hann byggður upp í öðrum löndum þar sem stórar líkur eru á því að orkan sem nýtt verður við fyrirtækið er framleidd með loftmengandi eldsneyti, við búum öll á jörðinni sem hefur einn lofthjúp sem við þurfum að hugsa vel um með því að minnka útblástur gróðurhúsalofttegunda, fyrir hverja MW stund sem við framleiðum fyrir orkufrekan iðnað með vatnsafli minnkum við loftmengun.

Fögnum komu netþjónabús til íslands og stuðlum að minni mengun á heimsvísu, netþjónabú munu rísa og þurfa orku notum vistvænaorku ekki brennanlega orkugjafa.

[Gunnar Th. Gunnarsson, 29.2.2008 kl. 17:38]

Landsvirkjun þjónar ekki bara vilja stjórnvalda. Hlutverk LV er bundið í lögum og er einfalt og skýrt: Framleiða rafmagn með arðbærum hætti.

[Rauða Ljónið, 29.2.2008 kl. 19:36]

Sæll, Ómar.

 Sá smá tilvitnun sem var haft eftir þér varðandi Þjósá þar sem þú taldir ekkert til fyrirstöðu að virkja þar hér á árum fyrr.

Hvar væri Íslenskt þjóðfélag nú statt ef hugmyndafræði VG og Samfylkingarinnar í atvinnumálum fengi að ráða? Hefði stefna þessara flokka verið við líði frá  árinu 1880 þegar uppbygging var í sjávarútvegi, fyrsti kútterinn kom til landsins og fyrsti togarin sem kom 1905. Hvar værum við nú hefði afturhaldsstefna vinstriflokkanna verið við lýði ?

VG hefðu vilja banna Kútterana. Þeir veiddu meira en áraskipin, um borð var kolaeldavél og ljós sem notuðu steinolíu.

En þá var öldin önnur og frumkvöðlar á vinstrivang á þessum árum höfðu hugsjónir um betra samfélag og bundust höndum saman við Íslenskt atvinnulíf og fólkið í landinu, alþýðuna  til sjávar og sveita og vildu veg þjóðar sem mestan. Þetta gerðu þeir í samvinnu við atvinnuvegina en undirstaðan var sjávarútvegur, öllum landmönnum til hagsbóta.

 Þessir flokkar börðust fyrir hinni vinnandi sétt alþýðunnar.

En nú hefur verið sett ný stefna, atvinnuna skal nú hrifsa af verkalýðnum og faglærðum og færa tækifærin yfir á langskólagengið og Háskólamenntað fólk sem að stærstu leiti styður þessa flokka og er í stjórn og ráðum þessara flokka. Þessa síbylju sjáum við og heyrum í ræðu og riti hvort sem er í þinginu eða utan þings.

Uppruninn löngu gleymdur og fyrir borð borinn.

Vinstri grænir, Samfylkingin og aðrir smáir öfgahópar vilja nú hafa áhrif á atvinnusköpun í landinu með afskiptum löggjafasamkomunnar, ríkis- og bæja.  Hvað er gert í atvinnumálum nú ? Sú kenning hefur verið sett fram af vinstrimönnum að ekkert eigi byggja upp nema í samráði við þá, þeir boða forsjásjárhyggju í flestum málum og vilja þar með setja um leið hömlur á frekari uppbyggingu atvinnumála í landinu. Ekkert má gera sem ekki er í tísku hvort sem það skilar inn hagsæld inn í þjóðlífið eða atvinnu fyrir landsmenn.

Hér er á ferðinni svokallað Marteins Mosdal heilkenni.

 Yfir 40% af verðmætum Áls er talið verða eftir í landinu  og skilar því umtalsverðu fjármagni til þjóðarbúsins. Áliðnaður á Íslandi sem atvinnugrein hefur um 40 ára skeið verið en stærsta lyftistöng í atvinnumálum lands og þjóðar og Hafnfirðinga. Áliðnaðurinn hefur skilað inn í þjóðarbúið gríðarlegum verðmætum ekki bara í gjaldeyri og sköttum heldur einnig í þekkingu, hugbúnaði og vísindum. Orkugeirinn hefur blómstrað í kjölfar álbyltingarinnar á Íalndi. Virkjanir hafa verið reistar, orka  jökulfljóta beisluð sem og orka jarðvarma. 

Þegar álverið í Straumsvíka tók til starfa árið 1969 var ekki bjart yfir Hafnarfirði og Hafnfirðingum né þjóðarbúinu öllu í atvinnumálum. Síldaraflinn hafði dregist saman úr 770.689 þúsund tonnum árið 1966 niður í  56.689 tonn árið 1969. Ekki var betra ástand með þorskaflann, en hann hafði hrunið úr 311 þúsund tonnum frá árinu 1960 niður í 210 þúsund tonn 1967.

Þegar samningurinn um Alusuisse með einungis eins atkvæðis meirihluta var samþykktur vildu andstæðingar atvinnuuppbyggingar, þ.e. kommúnistar nú VG frekar sjá gaffalbita verksmiðju rísa þó svo að síldarstofninn  væri hruninn Það er sorglegt til þess að hugsa að síðan hefur hagfræði þeirra ekki breytst.

Þúsundir landsmanna flúðu land til að leita lífsviðurværis til annara landa s.s. Ástralíu, Bandaríkjanna og Norðurlandanna. Nú er öldin önnur því áliðnaðurinn á Íslandi er atvinnuvegur sem hefur verið undirstaða og sóknarfæri fyrir aðrar atvinnugreinar. Þær atvinnugreinar t.d. verktakafyrirtæki og vélaverkstæði hafa sprottið upp í skjóli aukinna tækifæra í góðærinu undanfarin ár. Nú er svo komið að þúsundir erlendra manna og kvenna hefur flutt til Íslands til að afla sér lífsviðurværis. Sá sem hér skrifar spyr, hver var svo undirstaðan ?

Ekki var það Gaffalbita verksmiðja vinstrimanna sem aldrei reis né neitt annað sem þeir lögðu til.

Menn geta ekki litið fram hjá þeirri staðreind hversu stóran þátt uppbyggingin í Straumsvík átti í atvinnubyltingunni á Íslandi og þá nýju stefnu sem mörkuð var með henni í atvinnubyggingunni á Íslandi.

 Menntun landsmanna hefur aukist í skjóli aukinna tækifæra vegna þeirra ruðningsáhrifa  sem þessi nýja atvinnugrein hefur haft í för með sér undanfarin 40 ár af þeirri einföldu ástæðu að tækifærin fyrir háskólamenntaða eru fleiri, t.d. verk- og tæknifræðingar ISAL.

 Árið 1969 voru um eitthundrað verkfræðimenntaðir menn á landinu og áttu í erfiðleikum að fá sé vinnu við sitt hæfi á Íslandi. Nú eru um 3.500 verk- og tæknifræðingar og fjölgar ört, þrátt fyrir það er gríðarlegur skortur á fólki í þessari grein.

UM 22.500 manns eiga nú afkomu sína undir orkugeiranum og stóriðju á Íslandi. Tuttugu og tvö þúsund og fimm hundruð manns sem vinstrimenn vilja svipta lífsviðurværinu og tryggja að þeirra hagur og framtíð sé í lausu lofti.

Hvar skyldi allur þessi hópur 22.500 manna starfa? Hópurinn er í Ál geiranum Járn-blendinu, Landsvirkjun, Rei, Geysi Green, Orkuveitu Suðurnesja, Orkuveitu Reykjavíkur, Orkustofnum og fleiri fyrirtækjum og stofnunum sem öll fengu vítamínsprautu í kjölfar byggingar Álversins í Straumsvík.

Að þessu sögðu er nær að horfa á þann góða árangur sem náðst hefur á Íslandi í umhverfismálum og orkumálum þar sem Íslendingar eru fremstir þjóða heimsins í t.d. vistvænni orku. ISAL hefur einnig náð ótrúlega góðum árangri í umhverfismálum sem um er rætt í áliðnaðinum á heimsvísu. Óþarfi er að tala endalaust í dylgjutón gagnvart áliðnaði á Íslandi. Íslendingar sitja ekki upp með einhver mengandi álver eins og sagt var í síðdegisútvarpi Rásar 2 þann 26.feb sl, heldur á þjóðin mjög fullkomin hátækniiðnfyrirtæki sem skila gríðarlegum arði inn í þjóðarbúið og þeim sem þar vinna hærri launum en bjóðast á almennum vinnumarkaði.

Hér sést Hvar þú ferð rangt með og þessi hópur sjá. 

 

 Kv, Sigurjón Vigfússon.

[húnbogi Valsson (IP-tala skráð) 29.2.2008 kl. 22:49]

Þetta er orðin bæði þreytandi og leiðinleg "klysja" hjá Kristni. "Ef ekki að virkja hér þá verði rafmagn framleitt með brennslu á kolum og olíu annars staðar". Það er augljóst að öll kol og olía sem næst upp á yfirborðið er brennt. Það er ekki annað hægt að gera við kol og olíu. Fleiri stóriðjur á Íslandi breyta þar engu um. Það finnst vatnsafl og jarðvarmaorka út um allan heim en íslenskir stóriðjutrúarmenn tala eins og íslensk orka keppi eingöngu við gamaldags kolaorkuver án hreinsibúnaðar en ekki vatnsafl, jarðgufu, kjarnorku og fl. Ég mótmæli svona fordómum gagnvart öðrum þjóðum.

[Ari (IP-tala skráð) 29.2.2008 kl. 23:30]

ég veit ekki betur líka en að langflest álver í dag séu knúin m. vatnsafli, þannig að þá er eiginlega rökstuðningurinn að "þá verði álver byggt í öðru landi og knúið m. kolum" mjög hæpinn.

[Ómar Ragnarsson, 1.3.2008 kl. 00:46]

Það eru tölur sem ekki hafa verið hraktar að aðeins 20% af álveltunni verður eftir sem virðisauki í landinu, en til samanburðar er virðisauki sjávarútvegsinsins meira en þrisvar sinnum meiri og sömuleiðis ferðamannaþjónustunnar.

Álið skilar einhverjum minnsta virðisauka sem þekkist eins og sést á því að verði allar álvershugmyndirnar að veruleika mun það aðeins veita um 2% vinnufærra manna atvinnu þegar upp verður staðið og allri virkjanlegri orku landsins sóað í þetta með ómældum spjöllum á mestu verðmætum landsins, sem er einstæð náttúra þess.