Íslands þúsund ár

17.8.2008 | 20:47

Stalín er ennþá hér.

Frægasti Georgíumaður allra tíma er Jósef heitinn Stalín. Hann tók þennan uppruna sinn greinilega alvarlega því hann innlimaði héruðin, sem nú er mest deilt um, inn í Georgíu og við erum ekki enn búin að bíta úr nálinni með það.

Hér um árið var sett á svið í Reykjavík leikritið Stalín er ekki hér, en í Georgíu er sannarlega hægt að segja: "Stalín er ennþá hér." Jón Björgvinsson fréttaritari útvarpsins, sem er í Tblisi, spurði nokkurra forvitnilegra spurninga í hádegisfréttum vegna þess uppátækis forseta Georgíu að senda herlið inn í Suður-Ossetíu.

Gerði hann þetta vegna þess hve hann er óreyndur og áttaði sig ekki á afleiðingunum?
Gerði hann þetta til þess að fylkja þjóðinni á bak við sig og láta erfið mál, sem hafa ógnað völdum hans, hverfa í skuggann?
Gerði hann þetta vegna þess að það gæti þrýst á það og flýtt fyrir því að Georgía kæmist inn í NATÓ, samanber ummæli Merkel nú?
Gerði hann þetta vegna þess að Rice utanríkisráðherra Bandaríkjanna hvíslaði einhverju í eyra hans?
Er þetta liður í klækjastjórnmálum í aðdragandi forsetakosninga í Bandaríkjunum þar sem varaforsetinn á þátt í því að koma af stað atburðarás sem komi sér vel fyrir frambjóðanda Republikanaflokksins?

Þegar mönnum finnst einkennlegt og lykta af vænisýki þegar Rússar ásaka Bandaríkjamenn fyrir að vera á ógnandi hátt að umkringja þá ættu menn að líta til fortíðarinnar þar sem Rússar gátu sannanlega sagt að þennan leik væri verið að leika gagnvart þeim.

Í fyrra skiptið var það Adolf Hitler sem leynt og ljóst stefndi að umkringingu með því að gera bandalag við nágrannaþjóðir Rússa, Ungverjaland, Júgóslavíu, Rúmeníu og Búlgaríu að vestanverðu og Japani að austanverðu. Samvinnan byggðist á því að Þjóðverjar sendu hermenn inn í þessi lönd við vesturlandamæri Rússa með samþykki ráðamanna.

Að vísu var þeim sem sömdu um bandalag við Hitler í Júgóslavíu steypt af stóli daginn eftir, en
fengu í staðinn yfir sig "Bestrafung" eða refsingu, miskunnarlausar loftárásir og hernám.

Stalín var eftir á sakaður um að hafa verið of andvaralaus yfir því hvernig nasistar færðu sig sífellt upp á skaftið í bakgarði Sovétríkjanna, enda hefði tilgangurinn komið í ljós í innrásinni Barbarossa, mestu innrás allra tíma.

Þessi umkringing öxulveldanna kostaði ca 20 milljónir Sovétmanna lífið og slíku gleyma þjóð, sem fyrir því verður, ekki svo fljótt.

Seinni umkringingin átti sér stað á árunum 1949-1963 með stofnun NATÓ að vestanverðu og SEATÓ í suðaustanverðri Asíu og var John Foster Dulles utanríkisráðherra Bandaríkjanna helsti smiður þeirrar stefnu. Segja má að þeirri umkringingu hafi endanlega lokið í Kúbudeilunni 1963 þegar Bandaríkjamenn kváðust ætla að hætta við að setja upp eldflaugastöðvar í Tyrklandi í skiptum fyrir flutning á rússneskum eldflaugum frá Kúbu. (Raunar höfðu Bandaríkjamenn hvort eð er verið búnir að hætta við eldflaugarnar í Tyrklandi en settu málið svona upp svo að Krjústsjoff gæti bjargað andlitinu heima fyrir.)

Það má ekki bara horfa á aðra hliðs málsins og einblína á grimmd Rússa í átökunum nú og í Tsetseníu og að stjórnarfarið í landinu hneigist í alræðisátt heldur er engu að síður nauðsynlegt að reyna að skilja tilfinningar og gerðir þeirrar þjóðar sem andspænis NATO- útþenslunni stendur.

Þótt okkur finnist fráleitt að líkja saman umkringingu Hitlers og því sem er að gerast núna á vestur- og suðvesturlandamærum Rússland, finnst Rússum það greinilega ekki.

Í þeirra augum er hernaðarlega það sama að gerast 2008 og 1940-41, - voldug þjóð í vestrinu myndar bandalag við þjóðir í bakgarði Rússlands og sendir hermenn þangað.

Vonandi verður sá leikur að eldinum sem hófst með aðgerðum Georogíumanna og hefur síðan verið svarað með stigmögnuðum hernaðaraðgerðum Rússa ekki til þess að atburðarásin fari úr böndunumm.

	„Georgía getur gengið í NATO"
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Flokkur: Bloggar | Facebook

Athugasemdir

Það má heldur ekki gleyma uppsetningu eldflauganna í Póllandi, og fleiri löndum Evrópubandalagsins sem USA stefnir að. Hvað er Evrópubandalagið að hugsa að leyfa slíkt- þetta býður bara uppá gagnkvæma hervæðingu hjá Rússum. Ein af aðalröksemdum Evrópusinna hérlendis er að Evrópubandalagið sé stofnað til að stuðla friði milli allra þjóða í Evrópu. Það er dálítið að erfitt að kyngja því þegar þeir láta USA vaða svona uppi í álfunni.

María Kristjánsdóttir, 18.8.2008 kl. 00:19

"Gerði hann þetta vegna þess að það gæti þrýst á það og flýtt fyrir því að Georgía kæmist inn í NATÓ, samanber ummæli Merkel nú?"

Þetta er ástæðan, fyrst og fremst, að mínu mati. Georgía og Úkraína verða bráðum meðlimir í NATO, löngu áður en þau geta gengið í Evrópubandalagið. Hér skiptir olían miklu máli, líkt og hún gerði fyrir Þjóðverja þegar þeir réðust alla leið inn í Rússland og Úkraínu í Seinni heimsstyrjöldinni.

Suður-Ossetía og Abkhazía verða áfram í Georgíu, og þar með í NATO, en með mjög mikla sjálfstjórn, að kröfu Rússa og meirihluta íbúa í þessum héruðum.

"However, at the 2008 Bucharest summit, to the great disappointment of Georgia, the alliance did not offer a Membership Action Plan(MAP) to Georgia or Ukraine, largely due to the opposition of Germany, France and other European NATO-members who pointed out that Georgia's territorial integrity was de facto not enforced (namely in Abkhazia and South-Ossetia). However, NATO pledged to review the decision in December 2008."

http://en.wikipedia.org/wiki/2008_South_Ossetia_war#cite_note-16

Óli föðurbróðir var á Hamrafellinu, sem flutti olíu til Íslands frá Batumi í Georgíu og þangað kom Kata, hin rússneska eiginkona hans, til að heimsækja hann frá Kislovodsk í Kákasusfjöllunum, sem voru svo hernaðarlega mikilvæg að Óli varð að fá leyfi frá Krúsjoff sjálfum til að fara þangað.

Og gas frá Rússlandi er mikilvægt fyrir íbúa Úkraínu en um helmingur Úkraínubúa, aðallega í austurhluta landsins, hefur stutt Rússa.

Rússneski herinn er til að verja hagsmuni Rússa og bandaríski herinn ver hagsmuni Bandaríkjanna úti um allan heim.

Nú græða til dæmis Rússar vel á olíunni og uppganginum í Kína en einn daginn verður öll þeirra olía uppurin og þá skiptir miklu máli fyrir þá að hafa byggt vel upp aðra þætti rússneska efnahagslífsins og hafa ekki sólundað stórum hluta olíugróðans í hernaðaruppbyggingu.

Þjóðverjar og Japanir reyndu að sölsa undir sig náttúruauðlindir Austur-Evrópu og Asíu í Seinni heimsstyrjöldinni, og töpuðu öllu á því hernaðarbrölti, en komust fljótlega í hóp ríkustu þjóða heims eftir styrjöldina með viðskiptum við aðrar þjóðir.

Þorsteinn Briem, 18.8.2008 kl. 04:24

Það er vitanlega nauðsynlegt að reyna að skilja Rússa, en varnirnar fyrir þá á þessari vefsíðu, með þögn og orðum, ganga allt of langt með hliðsjón af innrás þeirra og hernámi. Enginn ykkar þriggja (Ómars, Maríu, Steina) nefnir á nafn, að Rússar réðust langt inn í Georgíu og eru þar ennþá  fóru inn á um hálfa Georgíu að leggja undir sig þorp og borgir, voru aðeins 18 km frá höfuðborginni Tiflisi; lögðu einnig undir sig 50.000 manna hafnarborgina Poti við Svartahaf (35 km fyrir sunnan Abchazíu), sprengdu þar og sökktu sex herskipum Georgíumanna, unnu mikil hermdarverk í borginni Gori, skemmdu flugvelli og herstöðvar (ekki í bardögum), eyðilögðu ratsjárkerfi Georgíu, sprengdu upp brú með járnbraut, sem er mikilvæg til að tengja saman Georgíu, og sprengdu olíuleiðslu (stríðsaðgerð gegn Kákasuslöndum??!!) sem ber mikinn hluta olíunnar frá Kaspíahafi til Svartahafs (sjá grein Boga Arnarsonar í miðopnu Mbl. í dag)  auk þess að hleypa óaldarliði (s-ossetísku, tjetjensku og kósökkum) á landsmennina, að ræna, brenna og nauðga, þ. á m. í Gori og í norðvestri, og stuðla að þjóðernishreinsun í S-Ossetíu, því að einnig þar búa Georgíumenn, mun fleiri en Rússar. Allt eru þetta brot gegn þjóðarétti, sáttmála Sameinuðu þjóðanna, einkum 2. gr. hans, og Genfarsáttmálanum um stríð og stríðsrekstur. Vill einhver mæla þessum hervirkjum bót?

Svo vek ég athygli ykkar á einstaklega vönduðum frétta- og umræðugreinum Júlíusar Sigurþórssonar og upplýstum umræðum þar um Georgíumálið. Sjálfur hef ég ritað marga pistla um málið (og svolítið um viðsjárnar í sambandi við eldflaugavarnarkerfið í Póllandi), þótt mér hafi verið meinað að láta þá sjást í 'Umræðunni' (Völdum bloggum) á blog.is, en sjá þetta yfirlit um þær greinar hér, og þessi grein bætrtist svo við nýjust: Innrás Rússa í Georgíu var þaulskipulögð a.m.k. frá apríl.  Jafnvel innrásin í Abchazíu var fyrir fram skipulögð, kom ekki til sem "viðbragð eftir á" eftir íhlutun Georgíumanna í S-Ossetíu.

Þjóðréttarlega séð tilheyra bæði Abchazía og S-Ossetía Georgíu, en geysilegur fjöldi Georgíumanna hefur verið hrakinn þaðan eftir stofnun sjálfstæðs lýðveldis í Georgíu 1991, og þær þjóðernishreinsanir hafa haldið áfram síðustu daga.

Svo má að lokum benda á þennan ágæta leiðara Mbl. í dag: Stuðningur við Georgíu.

Jón Valur Jensson, 18.8.2008 kl. 12:43

"Grimmd Rússa" eru orð sem ég nota í pistli mínum og þessi setning innifelur það að þeir hafa farið offari í Georgíu á ámælisverðan hátt.

Ómar Ragnarsson, 18.8.2008 kl. 13:02

Ég skil ekkert í þessu.

Var ekki Georgiu forseti með hvatning frá Bandaríkinn að ráðast á 70.000 manna þjóð sem vildi sjálfstæði? Var ekki Georgiu her sem reðst inn i Suður Osetiu og hertók höfuðborgini þar og drap rússneska friðargæasluliða og þúsundir saklausa borgara?

Ekki voru þessu 40.000 flóttamenn í Russlandi frá Osetiu að heya strið á sínu heimalandi? Mér finnst ofbeldið mjög mikið þar bæði af hálfu rússar og Georgiu manna. Hvað gerðist 1991 þegar Saddam Hussein réðst inni Kuwait, sem er hlutur af Írak, á móti vilja Kuwaita, var hann ekki rekinn þaðan í burtu? Eða er það munur milli Jón og Séra Jón?

Ég trúi á sjalfsákvörðunarrétt þjóða og stóru gráðugu veldin eiga ekki að skipta sér á þvi. Það á að stoppa lönd sem vill kúga og arðræna aðrar þjóðir. Georgiu forseti á að verða dreginn fyrir rétt, fyrir að ráðast á Suður Ósetiu. Stalin lifir enn í Georgia.

Rússar eiga einnig að veita Tjétseníu sjálfstæði, annars mun ófriðarástand halda áfram á þessum heimshluta og saklausir borgarar láta lífið.

Salmann Tamimi (IP-tala skráð) 18.8.2008 kl. 13:19

Georgíuher var ekki með innrás í annað ríki, heldur aðgerð á sínu þjóðréttarlega viðurkennda landsvæði, hr. Tamimi. S-Ossetía var og er ekki sjálfstætt ríki, hefur ekki verið viðurkennt sem slíkt af neinum hinna Sameinuðu þjóða, en nú ætla Rússar að senda þangað sendiherra, um leið og S-Ossetar biðja um rússneskar herstöðvar! Rússar hafa um nokkurra ára skeið vanvirt fullveldi Georgíu með því að útbýta rússneskum vegabréfum og ríkisborgararétti til S-Osseta og Abchaza, til meirihluta íbúanna!

Svo ættirðu að hafa það hugfast, sem Júlíus Sigurþórsson segir í næstnýjustu grein sinni um Georgíumálið (einni af 30), að vísbendingar eru um, að harka þess "friðargæzluliðs" Rússa, sem var í S-Ossetíu, hafi verið vegna þaulskipulags undirbúnings í samráði við rússneska herinn handan landamæranna (sem er vitaskuld ekki í samræmi við ráðstafanir Sameinuðu þjóðanna). Júlíus segir um þá friðargæzlumenn:

"En mörgum hefur komið á óvart hversu hatramlega þeir börðust. Þrátt fyrir að vera undir "óvæntri" árás, auk þess voru þeir bara léttvopnaðir gegn þungvopnuðu árásarliði Georgíu. Þeir hljóta að hafa vitað að hjálpin væri á næstu grösum."

Og Georgíuher var ekki að "ráðast á 70.000 manna þjóð". Og Ossetar eru ekki einu íbúar Suður-Ossetíu. Svo gleymdirðu einu í lokin: að' fordæma Rússa fyrir að ráðast inn í Georgíu, já, allt frá borginni Poti við Svartahaf í vestri til skotfæris (18 km) frá höfuðborginni Tiflisi í austri.

Jón Valur Jensson, 18.8.2008 kl. 14:10

Eins gleymdirðu að fordæma dráp Osseta á 8 lögreglumönnum Georgíumanna fyrir íhlutunaraðgerð georgíska hersins.

Jón Valur Jensson, 18.8.2008 kl. 14:13

Nei Ómar þetta verður ekki eins slæmt og þú segir. Ég hef ekkert haft fyrir því að lesa athugas. en ætla mjög fljótlega að vera á stað sem máli skiptir og láta hendur eða tal kannski, duga. En frábær textinn þinn um Íslensku konuna svo þú veist að hún er ekkert lamb að leika sér við og gerir það sem hún þarf. Eða sumar í það minnsta.

TARA ÓLA/GUÐMUNDSD., 18.8.2008 kl. 20:00