Nú hefði verið gott að...

Nú hefði verið gott ef búið hefði verið að vinna þá vinnu sem Sjálfstæðismenn eiga eftir að vinna varðandi aðildarumsókn að ESB og það, hvaða samningsmarkmið Íslendingar eigi að setja ef kemur til slíkra . Þetta lagði Íslandshreyfingin til fyrir síðustu kosningar svo að tryggt væri að sem minnstur tími tapaðist í slíku ferli ef það kæmi upp.

Þótt aðstæður hafi gerbreyst síðustu mánuði hygg ég að það hefði breytt litlu um samningsmarkmiðin auk þess að fyrir lægi ítarleg niðurstaða af fyrri vinnu. Hvað um það, loksins tók risaeðlan við sér löngu eftir að búið var að stíga ofan á tærnar á henni og þá er meiri von en áður um það að vel ígrunduð niðurstaða liggi loks fyrir hjá þeim flokki sem á mestan þingstyrk þótt fylgið vanti í skoðanakönnunum.

Skipuð verði Evrópunefnd

Athugasemdir

[Óskar Þorkelsson, 14.11.2008 kl. 19:25]

er ekki lag fyrir íslandshreifinguna í dag ?  Það heyrist ekki mikið frá ykkur fyrir utan þig Ómar.

[Björn Heiðdal, 14.11.2008 kl. 20:01]

Hver ættu samningsmarkmið Íslands að vera, Ómar?

[Þorsteinn Briem, 14.11.2008 kl. 20:39]

Hin íðilfagra Maria Elvira Mendez Pinedo, kennari í Evrópurétti við Háskóla Íslands og félagi í Íslandshreyfingunni, færi nú létt með að skilgreina samningsmarkmið Íslendinga fyrir viðræður um aðild að Evrópusambandinu.

[B.N. (IP-tala skráð) 14.11.2008 kl. 22:12]

Skrifað og tekið saman af undirrituðum 9.maí 2007 og var sent sem tölvupóstur til fjölmiðils til uppl.þar sem undirritaður taldi að yfirráð yfir auðlindum okkar Íslendinga séu í mikilli hættu vegna kvótabrasksins og að valdið yfir þeim eigi eftir að lenda í höndunum á erlendum aðilum að öllu óbreyttu. Þessi frétt í dag hér fyrir ofan fékk mig til að setja þetta hérna inn og ákvörðun Sjálfstæðisflokkins um að halda landsfund fyrr eða í janúar nk. þar sem Evrópumál verða ofarlega á blaði skemmdi ekki fyrir þeirri ákvörðun minni að setja þetta hérna inn sem ég tók saman eins og komið hefur fram 9.maí 2007
Horft yfir sviðið, mitt mat

Úr greininni Kvótabraskið hangir á bláþræði eftir B.N. birtist í Morgunblaðinu 22/2 2006

"Héraðsdómur Reykjavíkur hefur sýknað íslenska ríkið af kröfu smábátaútgerðarmanns, sem taldi að breytingar sem gerðar voru á lögum um stjórn fiskveiða árið 2004 hefðu valdið honum tjóni og brotið gegn eignarréttarákvæði og jafnræðisreglu stjórnarskrár. Útgerðarmaðurinn vildi að bótaréttur hans yrði viðurkenndur. Héraðsdómur vísar hins vegar til þess, að í lögum um stjórn fiskveiða, sem sett voru upphaflega 1990, segi að úthlutun veiðiheimilda samkvæmt lögunum myndi ekki eignarrétt eða óafturkallanlegt forræði einstakra aðila yfir veiðiheimildum. Af þessu leiði að veiðiheimildir samkvæmt lögunum séu ekki varðar af ákvæðum 72. gr. stjórnarskrárinnar.’’
Útgerðarmaðurinn taldi einnig að reikniregla, sem lögfest var með lagabreytingunni árið 2004, hefði brotið gegn jafnræðisreglu stjórnarskrár. Dómurinn komst hins vegar að þeirri niðurstöðu, að lagaákvæðin væru hvorki ómálefnaleg né andstæð jafnræðisreglunni".
Þessi dómur hlýtur að vera mikið áfall fyrir þá sem trúa, trúðu, eða trúa enn á kvótabraskkerfið.

Lög nr. 38. 1990. 1. gr.: "Nytjastofnar á Íslandsmiðum eru sameign íslensku þjóðarinnar. Markmið laga þessara er að stuðla að verndun og hagkvæmri nýtingu þeirra og tryggja með því trausta atvinnu og byggð í landinu. Úthlutun veiðiheimilda samkvæmt lögum þessum myndar ekki eignarrétt eða óafturkallanlegt forræði einstakra aðila yfir veiðiheimildum."
Úr skýrslu auðlindarnefndar
2.5 Eignarhald á náttúruauðlindum
2.5.1 Yfirlit
,,Eignarhald á náttúruauðlindum hefur verið með ólíkum hætti samkvæmt íslenskum rétti.
Áður fyrr tíðkaðist að flokka landsvæði á Íslandi í eignarlönd, afrétti og almenninga eftir því hvernig eignarhaldi var háttað á þeim. Á þeirri skipan var gerð breyting með lögum nr. 58/1998 um þjóðlendur þar sem íslensku landi er að meginstefnu til skipt í eignarlönd og þjóðlendur. Í 1. gr. laganna er eignarland skilgreint sem landsvæði sem háð er einkaeignarrétti þannig að eigandi landsins fer með öll venjuleg eignarráð þess innan þeirra marka sem lög segja til um á hverjum tíma.’’
Ef breyting verður á stjórnarskráni eins og það lítur út í dag með þessu ákvæði:
,,Náttúruauðlindir Íslands skulu vera þjóðareign, þó þannig að gætt sé réttinda einstaklinga og lögaðila skv. 72. gr. Ber að nýta þær til hagsbóta þjóðinni, eftir því sem nánar er ákveðið í lögum. Ekki skal þetta vera því til fyrirstöðu að einkaðilum séu veittar heimildir til afnota eða hagnýtingar á þessum auðlindum samkvæmt lögum.’’
Ég tel að útgerðarmenn munu láta reyna á það fyrir rétti að úthlutaðar veiðiheimildir samkvæmt % útreikningi til hverar útgerðar til að veiða úr heildaraflanum sem úthlutaðar eru fyrir hvert fiskveiðaár innan landhelgi Íslands verði viðurkenndar fyrir dómi sem einkaeignaréttur með vísan í umrædda breytingu á stjórnarskrá að hún sé æðri en lög nr. 38. 1990. 1. gr. og í raun gerði þau lög að markleysu vegna þessara breytinga. Útgerðamenn munu væntanlega lika nota lög um 58/1998 um þjóðlendur til að rökstyðja sitt mál Í 1. gr. laganna er eignarland skilgreint sem landsvæði sem háð er einkaeignarrétti þannig að eigandi landsins fer með öll venjuleg eignarráð þess innan þeirra marka sem lög segja til um á hverjum tíma. Þar sem nýja ákvæðið í stjórnarskrá á við um allar auðlindir Íslands til land og sjávar munu útgerðarmenn líka vitna í jafnræðisregluna í stjórnarskrá. Útgerðarmenn munu að sjálfsögðu telja sig hafa rétt til að nýtta hafið innan 200 sjómílurnar til að sækja sitt sjávarfang eftir sínum úthlutuðum afla sem reiknaður er út með prósentum sem þeir telja vera sinn einkaeignarétt(prósentan hvers og eins úr 100% úr heildarafla úr hveri fisktegund hvers fiskveiðárs ) og geta því vitnað í eins og segir í skýrslu auðlindarnefndar sept. 2000 sem dæmi ,,Einstakir hlutar geta orðið eign í venjulegri merkingu þegar þeir eru teknir frá og afmarkaðir nægilega.’’ Það er engin tilviljun að sóknarmarkið sé horfið út úr fiskveiðakerfinu í dag þar var bara heildarprósenta sem ákveðinn flokkur af bátum máttu veiða úr í einum potti það ógnaði þeim rökum sem eru hér fyrir ofan. Síðustu útgerðaraðilarnir í kvótabraskkerfinu sem eru á krókaaflamarki hafa verið að breyta sóknarmarkinu yfir í aflamark síðustu misserin því gangverð á kvóta í krókaaflamarkskerfinu nálgast nú óðum það verð sem er í stórakerfinu sem nú er komið í tværmilljónirfjögurhundruðþúsundkrónur fyrir hvert tonn af þorski !
Nú er bara spurningin miðað við þróun þessara mála þar sem peningarnir hina fáu úvöldu stjórna eins og hingað til hvenær þessi kerfi verða sameinuð í eitt.
Þau kaup hins vegar úgerðarmanna á milli í gegnum tíðina á þessum ímyndum verðmæta í kvótalíkingu sem fundið er út með prósentureikningi, varðar okkur samfélaginu ekkert um eins og lögin eru í dag. Þeir gerðu þessi viðskipti sín á milli, án samráðs við þjóðfélagið, gegn vilja settra laga og því alfarið á þeirra ábyrgð. Verði af þessari stjórnarskrábreytingu þá eru þeir búinir að fá það í æðstu lög að þeim sé heimilt að veðsetja veiðiheimildir sem þeirra einkaeignarréttur sem þjóðin getur ekki tekið af þeim nema þá með eignarnámi og komi fullt verð fyrir eins og segir í stjórnarskrá skv. 72 gr. Það yrðu stórar upphæðir mældar í hundruðum milljarða í krónum talið ef til þess kæmi. Þetta mun róa áhyggjur erlendra lánadrottna sem hafa á bakvið lánað gríðarlegar fjárhæðir til að fjármagna kvótabraskið hingað til í gegnum bankanna hér á landi.

Í ritstjórn 200 mílna árið 2004 var auk ritstjórans Davíðs Þorlákssonar lögfræðings Arnljótur Bjarki Bergsson sjávarútvegsfræðingur, Björgvin Narfi Ásgeirsson laganemi, Guðmundur Kristjánsson útgerðarmaður frá Rifi, Pétur Pétursson skipstjóri og útgerðarmaður, Óttar Már Ingvason smábátasjómaður og sjávarútvegsfræðingur, Ragnar Árni Sigurðarson lögfræðingur, Sigurgeir Brynjar Kristgeirsson framkvæmdastjóri, Snorri Stefánsson hagfræðingur og lögfræðingur og Örvar Már Marteinsson smábátasjómaður Finna má hrós um einkaeignarréttinn frá þessum hópi á www.200 mílur.is sem er svona ,,Í fjórða lagi hvetur einkaeignaréttur á veiðiheimildum til ábyrgari umgengni um auðlindina. Menn fara betur með það sem þeir eiga heldur en það sem enginn á.’’

Í Fréttablaðinu 10. mars 2007 er haft eftir framkvæmdastjóra LÍÚ Friðríki J. Arngrímsyni að óvissa sé uppi en hann fagni yfirlýsingum um að ákvæðinu sé ekki ætlað að skerða einkaeignarréttinn.
Hér talar Friðrík sem er löglærður eins og einkaeignaréttur sé nú þegar til staðar sem er ekki þegar litið er til laga nr. 38. 1990. 1. gr. um stjórn fiskveiða við Ísland og dómur hefur fallið í Héraðsdómi Reykjavíkur sem tekur undir það og ég skrifaði um í greininni Kvótabraskið hangir á bláþræði sem komið var inn hér fyrst hér í mínu áliti.
Þetta breytist á einni nóttu ef þetta ákvæði nær inn í stjórnarskrána sem fjallað hefur verið um hér áður. Það er ljóst að íslenskur sjávarútvegur stendur ekki undir þeim skuldum sem hann er í vegna kvótabrasksins sem hefur verið síðustu tvo áratugina þar sem fjármagnið sem kom út úr því var tekið jafnharðan út úr útgerðinni til hina fáu útvöldu og útgerðin stendur eftir með skuldirnar almennt sem í dag er ekki á færi flestra útgerða að standa undir með sjálfbærum veiðum. Í febrúar á síðasta ári á íðnþingi hélt þáverandi forsætisráðherra Halldór Ásgrímsson ræðu og í þeirri ræðu kom m.a. fram að hann vildi sjá að erlendir fjárfestar mættu kaupa í íslenskum fyrirtækjum í sjávarútvegi. Núverandi formaður Framsóknarflokksins Jón Sigurðsson var áður maður bak við tjöldin sem Halldór Ásgrímsson og fleiri gátu leitað til með hugmyndavinnu eins og gengur í pólitík.Í stjórnarskrá skv. 72 .gr. segir ,,Með lögum má takmarka rétt erlendra aðila til að eiga fasteingaréttindi eða hlut í atvinnufyrirtæki hér á landi.’’ Hér má sjá að aðeins einfaldan þingmeirihluta þarf til að leyfa erlendum aðilum að fjárfesta beint í íslenskum sjávarútvegi í stað þess eins og það er núna að íslensku bankarnir eru milliliðirnir til að fjármagna kvótabraskið sem erlendt fjármagn stendur á bak við eins og viðskiftarhallinn segir mikið til um hvað hann er hár hér a landi.
Hvað hugsa Sjálfstæðismenn sem við fáum ekki að vita alveg ?
Í frétt hjá ruv 23 febrúar sl. sagði m.a. ,,Joe Borg, sjávarútvegsstjóri Evrópusambandsins, boðar róttækar breytingar á fiskveiðireglum sambandsins í þeim tilgangi að koma í veg fyrir brottkast. Hann leitar fyrirmyndar á Íslandi og í Noregi þar sem hann segir góðan árangur hafa náðst.’’
Í sömu frétt sagði Einar K. Guðfinnsson sjávarútvegsráðherra að það komi sér ekki á óvart að Borg boði þessar breytingar. Í Evrópusambandinu sé bannað að koma með undirmálsfisk að landi og fyrir skömmu hafi fulltrúi Joe Borg verið hér að kynna sér íslenskar reglur. Ráðherra neitar því ekki að viss viðurkenning á íslensku reglunum felist í boðskap sjávarútvegsstjórans:’’
Einar K. Guðfinnsson sjávarútvegsráðherra sem kemur úr röðum Sjálfstæðismanna er mjög hrifinn af rökum Joe Borg sjávarútvegsstjóra ESB hvernig hann hælir íslenska fiskveiðakerfinu þó það sé bara forrétturinn í þeim rökum afhverju hann er að fara að berjast fyrir róttækum breytingum á fiskveiðareglum ESB. Þar grunnar mig að aðalrétturinn verði að koma á einkaeignarrétti í ESB fiskveiðakerfinu eins og mun verða hér á landi ef þetta ákvæði um náttúruauðlindir Íslands fari inn í stjórnarskrána. Það er engu líkara að Sjálfstæðismenn vinni við þetta bak við tjöldin að þessi samræming verði á milli fiskveiðakerfanna hér á landi og í ESB þá myndaðist grundvöllur til að samþykkja að fara inn í ESB fyrir Sjálfstæðisflokkinn. Það tryggði hagsmuni hina fáu útvöldu á kosnað þjóðarinnar þegar hvert tonn af þorsk tonni fer úr 2,4milljónum króna eins og það er í dag í allt að 5 milljónir króna fyrir hvert tonn af þorski þegar þeir fá heimild til að setja fiskveiðiheimildir sínar á alþjóðamarkað innan ESB a.m.k.


Á forsíðu Fréttablaðsins 7.mars sl. kemur fram í fréttinni að Sjálfstæðisflokkurinn sé með einarða afstöðu geng Evrópusambandinu. Hér kemur tilvitnun úr drögum Evrópunefndarinnar sem stýrð er af Birni Bjarnasyni dómsmálaráðherra Sjálfstæðisflokki í sömu frétt: ,,Það er niðurstaða nefndarinnar að íslendingar geti ekki framselt yfirráðin yfir þeim miklu auðæfum sem þar er að finna til Evrópusambandsins, án þess að hafa nokkra vissu fyrir hvaða reglum verði fylgt í sjávarútvegsmálum á komandi áratugum.’’
Hér má lesa á milli línanna í þessum drögum Evrópunefndarinnar að einkaeignarrétturinn handa einstaklingum og lögaðilum yfir fiskistofnunum er lykilinn að því að við getum farið inn í ESB í framtíðinni að mati Sjálfstæðisflokksins og Vinstri Græna. Af því er nú stefnt að mínu mati. Næsta stóra mál í íslenskri pólitík á eftir þegar og ef ákvæðið um náttúruaulindir Íslands verða settar í stjórnarskrá er að ganga inn í ESB þegar ESB verður búinn að samræma sitt kerfi að því íslenska í fiskveiðastjórnun undir yfirskriftinni Einkaeignarréttur fyrir þá fáu útvöldu í Evrópu.
Viðingarfyllst,
Baldvin Nielsen, Reykjanesbæ




Fréttablaðið, 29. mar. 2007 01:30

Fréttablaðið, 09. maí. 2007 06:15
Nýjar aðgerðir gegn brottkasti

Joe Borg, sem fer með sjávarútvegsmál í framkvæmdastjórn Evrópusambandsins, kynnti í gær tillögu sem hefur að markmiði að hamla gegn brottkasti í fiskveiðiflota aðildarríkjanna.

Nýju aðgerðirnar eru liður í verndun þorskstofnsins í Norðursjó og annarra fiskistofna sem eru hætt komnir vegna ofveiði.

„Það er ekkert vit í brottkasti, hvort sem er í umhverfislegu, efnahagslegu eða siðferðilegu tilliti. Því fyrr sem við fáum bundinn enda á þennan forkastanlega ósið, þeim mun betra," sagði Borg.






Fréttablaðið, 09. maí. 2007 06:15

Rætt um framseljanlegar veiðiheimildir

Evrópusambandið Framkvæmdastjórn Evrópusambandsins hefur hleypt af stað umræðu með þátttöku hagsmunaaðila í sjávarútvegi í aðildarríkjunum um það hvernig mögulegt sé að betrumbæta fiskveiðistjórnun í sambandinu. Er þar sérstaklega litið til þess að rannsaka kosti og galla kerfa með framseljanlegum veiðiheimildum, með það í huga að slík kerfi verði tekin upp sem víðast.

Þórólfur Matthíasson, hagfræðiprófessor við Háskóla Íslands, sem var meðhöfundur að norsk-íslenskri skýrslu um endurskoðaða sjávarútvegsstefnu ESB sem út kom árið 2003, segir að „ef það er til alvarlegrar umræðu innan Evrópusambandsins að taka upp framseljanlega kvóta í sjávarútveginum þá er það eitthvað sem myndi gjörbreyta upphafsstöðu Íslands í aðildarviðræðum".

Val á fiskveiðistjórnunarkerfi er á valdi hvers aðildarríkis fyrir sig. En framkvæmdastjórnin vill víðtæka umræðu um það hvernig veiðiheimildum er úthlutað, hvort sem þar er um kvóta- eða sóknarstýringu að ræða, í því skyni að komast nær niðurstöðu um það hvaða kerfi skilar bestum árangri.

Framkvæmdastjórnin leggur mat á hin ýmsu kerfi í skjali sem hún lagði fram í lok febrúar, með tilliti til þess hversu vel þau gagnast til að uppfylla markmið sameiginlegu sjávarútvegsstefnunnar. Skjalinu er ætlað að þjóna sem grundvöllur fyrir umræðuna. Hún á að standa yfir allt þetta ár og framkvæmdastjórnin hyggst taka málið aftur upp í byrjun næsta árs.
„Ég vil tryggja að þessi skýrsla leiði til víðtækrar umræðu um það hvernig fiskveiðiréttindi hafa þróast innan sambandsins og það hlutverk sem þau geta gegnt við að koma á sjálfbærum fiskveiðum," sagði Joe Borg, sem fer með sjávar-útvegsmál í framkvæmdastjórninni. „Þessi umræða mun hjálpa til við að varpa ljósi á valkostina sem aðildarríkjunum standa til boða til að betrumbæta fiskveiðistjórnunarkerfi sín. Þannig er þetta mikilvægur þáttur í viðleitni okkar til að bæta fiskveiðistjórnun sameiginlegu sjávarútvegsstefnunnar," sagði Borg.

Markmiðið er að með umræðunni um kerfi með framseljanlegum veiðiheimildum séu kannaðar leiðir til að auka á gegnsæi slíkra kerfa, auka lagalegt öryggi og ná fram hagræðingu, sem einnig felur í sér að lágmarka kostnað fyrir samfélagið í heild.

Því á umræðan einnig að beinast að neikvæðum hliðum slíkra kerfa, svo sem að veiðiheimildir safnist á fárra hendur á kostnað smærri útgerðarstaða, og hvernig hægt er að mæta þeim.

Baldvin Nielsen Reykjanesbæ

[B.N. (IP-tala skráð) 14.11.2008 kl. 22:22]

bb.is | 14.11.2008 | 13:16Framseljanlegir kvótar innan ESB?

Framseljanlegir aflakvótar líkt og þekkjast hér á landi eru á meðal þeirra hugmynda sem nú eru til skoðunar innan Evrópusambandsins. Vinnuhópur, sem kynnti drög sín fyrir skömmu, leggur til að róttækar breytingar verði gerðar á fiskveiðistjórnunarstefnu ESB þegar hún kemur til endurskoðunar árið 2012. Tímaritið Fishing News greinir frá því nýverið að samkvæmt tillögum vinnuhópsins muni hugsanlegt kvótakerfi einskorðast við veiðisvæði utan 12 mílna lögsögu en innan hennar stjórni hvert aðildarríki veiðum samkvæmt eigin reglum. Í tímaritinu kemur fram skýr andstaða breskra sjómanna við þessar hugmyndir. Þeir óttist t.d. mjög ásókn spænskra togara á sín mið verði af þessum breytingum.

Ítrekuð gagnrýni hefur komið fram á fiskiveiðistjórnunarstefnu ESB. Stutt er síðan Joe Borg, fiskimálastjóri ESB, kallaði eftir gagngerri endurskoðun á stefnunni. Á meðal þeirra röksemda, sem beitt er af hálfu vinnuhópsins, er að með framseljanlegum aflakvótum hafi sjómenn beinan hag af því að ganga af ábyrgð um auðlindina í hafinu. Frá þessu er greint á vefsíðu LÍÚ.

[e-mail]

Gott að lesa þetta svo í framhaldinu frétt síðan í dag á bb.is. Það sem er að gerast á Íslandi er það þaulskipulagt??

Baldvin Nielsen Reykjanesbæ 

[Nína S (IP-tala skráð) 15.11.2008 kl. 01:41]

Æ, enn og aftur þetta mál með réttindi Íslendinga varðandi fiskveiðar ef við göngum í ESB. Mér vitanlega eiga bara örfáir einstaklingar allan fiskinn í kringum landið, a la kvótakerfið. Það er af sem áður var og afar erfitt fyrir okkur að snúa þessu kvótafyrirkomulagi við, kostar man ekki hvað marga milljarða fyrir okkur. Hverju breytir það fyrir kvótakóngana og Ísland í raun og veru við að ganga í ESB? Hækkar verðið á nokkrum ýsubitum í búðunum? Nógu eru þeir dýrir, jafnast á við að kaupa íslenskt kjöt, jafnrándýrt. Það getur svo sem verið að ég sé fávís kona varðandi þetta mál. En ég man hvernig þetta var áður en kvótakóngatímabilið hófst.