Einstigi sanngirninnar.

Icesafe málið er gott dæmi um það að sanngirni er oft nauðsynleg til að leysa erfið og stór mál. Nú er brýn þörf á því fyrir okkur Íslendinga að endurreisa traust okkar á erlendum vettvangi.

Það er til dæmis ekkert grín sem Stefán Jón Hafstein sagði frá í þættinum Í vikulokin að þegar hann þyrfti að leita til manna í myrkustu Afríku til að vinna verk fyrir sig kæmi oft spurningin: "Er hægt að treysta því að þið Íslendingar borgið?"

Þetta er alveg ný staða. Á hinn bóginn verðum við með festu og lagni að leita allra mögulegra leiða til að komast sem best frá Icesafe-málinu og brenna engar brýr að óþörfu. Þar verðum við meðal annars að höfða til sanngirnissjónarmiða og vinna málstað okkar fylgi erlendis.

Það var breskt-bandarískt Thathcer-Reagan kerfi sem beið skipbrot og varð Íslendingum svo miklu dýrkeyptara en öðrum þjóðum. Hér var þessu kerfi að vísu leyft að þenjast út í meira stjórnleysi og andvaraleysi en hjá öðrum þjóðum og af því súpum við seyðið.

Það er engum í hag, ekki heldur Bretum, að lagðar séu dæmalausar klyfjar á herðar komandi kynslóðir Íslendinga því að Bretar bera líka sína ábyrgð á því hvernig fór.

Framundan er líklegast löng og ströng barátta fyrir hagsmunum Íslendinga. Jafnvel Þjóðverjar fengju eftir tvær heimsstyrjaldir að greiða stríðsskaðabætur sínar á þann hátt að það íþyngdi þeim ekki.

Opnast Icesave-málið að nýju?

Athugasemdir

[Ragnar Heiðar Jónsson (IP-tala skráð) 29.1.2009 kl. 09:50]

Bara ein athugasemd, Þjóðverjar fengu aðeins meira svigrúm af því allt kerfið var bókstaflega hrunið hjá þeim, virkjanir ónýtar, verksmiðjur, heilu borgirnar i rústi, þeir þurftu að byrja allt upp á nýtt.

Við hérna heima við höfum nóg af orkulindum og allt virkar, þurfum ekki að byggja versksmiðjur og fleira eins og Þjóðverjar, þetta er smá munur en samt maður spyr sig. 

[Þorsteinn Briem, 29.1.2009 kl. 11:14]

Sorglegt að lenda í slíku,
í svörtustu henni Afríku,
Icesave stóra okkar tjón,
átti að greiða Stefán Jón.